Reisverhaal «de laatste kilometers met onze tuk tuk...»

Belgie | Sri Lanka | 5 Reacties 18 Juni 2012 - Laatste Aanpassing 18 Juni 2012

....veel leesplezier met ons volgend verhaaltje.......

De volgende morgen bedanken we onze gastheer voor de gezelligheid ,gastvrijheid en het lekkere eten....Het is terug werkdag ....en op diverse plaatsen “marktdag”...kraampjes worden opgebouwd en de kleurrijke artikelen worden te koop aangeboden...we stoppen even en kopen ,een van “petflessen” gemaakt matje ,voor in onze tukuk...150Lrs....1 euro....

Onze toer voor vandaag ziet er als volgt uit...de A5 ...Mannampitiya, Dalukana, Aralaganwila, Kandegama, Madura Oya N.P., Maha Oya, Padukambura,....dan de A26 tot Mahiyangana.

Ons tukje doet goed zijn werk en net voor het Madura Oya N.P. vinden we, na lang zoeken en heen en weer gevraag... de  “Maduru Dam” Deze ligt dicht bij een militair kamp....waar je als toerist  niet binnen mag .....Daar het de kortste weg is naar de” Boeddha Statue” op de dam ,proberen we toch in het kamp binnen te geraken....gelukt...maar ik moet bij de militairen achterblijven als “pand”..!!!

Drie  tewerkgestelde burgers in het militaire kamp, tonen Marc de weg....terwijl ik achter blijf in onze tuk bij de militairen....Een 500m lange kronkelweg vol rotspartijen brengt Marc naar de andere kant van de dam...waar de grote ”Boeddha Statue” waakt  over het wateroppervlak en de dam.

 De uitwerpselen getuigen dat ze er dagelijks bezoek krijgt van de wilde olifanten die hier leven. Ikzelf wordt niet veel wijzer van de gestelde vragen aan de soldaten ,..want....ze spreken geen engels....We zetten dan maar onze weg verder door het Madura Oya national Park,...het heeft niet geregend..dus geen modder...!!!Langzaam begeven we ons door deze prachtige omgeving,..ongestoord met alleen fluitconcert van diverse vogelsoorten. Buffels liggen er te modderbaden en koeien zoeken de schaduw op....

In de verte zien we een wilde olifant met haar kleintje....we stoppen en maken een paar foto's....mooi om te zien ...olifanten in het wild. Blijven opletten is de boodschap...verderop zien we er nog 3 bij hun namiddagwandeling...

Om door dit park door te rijden moet je betalen..de weg die wij nemen is “tolvrij”...Jammer genoeg komt er na zo een 20 km een einde aan onze rit door de natuur. Terug op de grote weg, en één van de gevaarlijkste,(daar deze zeer smal is met regelmatig wegenwerken), toeren we richting Mahiyangana. De laatste 25 km ,op de ongenietbare A26 ,wordt ons zitvlak getest en de  armspieren versterkt,...Aangekomen in de stad bezoeken we de Mahiyangana Dagoba, waar volgens de legende Boeddha predikte bij zijn eerste bezoek aan Sri Lanka.

Na  de nacht doorgebracht te hebben in een basic hotelletje ,proberen we de volgende dag Badulla te bereiken. Het zal een rit worden van 100 km via Dambarawa, Mapakadawewa, Uraniya, Ridimalaidda, Bibile en  Passara. Ons ontbijtje eten we op de kamer....biscuits en een zelf gemaakte heerlijke tas koffie....Reizen zonder tijdslimiet....is een geschenk voor een trotter.....

Onderweg komen we borden tegen die bepaalde gebieden aanduiden met bezienswaardigheden. Zo gaan we ergens langs een hobbelige weg...naar het Olangala Monastery. De ontvangst is gastvrij en we krijgen een rondleiding in een school van monniken, waar ook gewone kinderen les volgen. Drie leerlingen krijgen de toestemming van het “hoofd” om ons te begeleiden naar de “cave” bovenop een rots met prachtig zicht.

 De weg er naar toe  is vol met los liggende rotsblokken, hakkelige trappen en soms “jungle”...De 3 jonge sprinkhanen (leerlingen) denken er niet aan...en laten ons  2 oudjes(!)...aardig wat zweten...Zoals altijd ...op de top wordt je beloond voor het uitzicht !!!

Ze laten ons nog een afzonderingskamer zien voor de monniken...en  muurschilderingen op de cave...Bij terugkomst zitten de leerling monniken al terug in de gebedsruimte en moeten we afscheid nemen van onze “3 gidsen”.....

De omgeving verandert... maar ook de lucht kleurt donker...We beleven hier prachtige natuur,..vergezichten..... we zijn terecht gekomen in de streek van de “thee-plantages” . Een slingerende stijgende weg rond een paar bergketens brengt ons in het Badulla District.

 Bij aankomst in Badulla town,de oudste stad van Sri Lanka,vinden we al snel ons logement in “Weligama Resthouse”. Onze verkenning in de stad brengt ons aan een eetgelgenheid…met spicy maaltijden…Ze hebben er maar 1 menu….we besluiten er maar ééntje te nemen…het is gemengde groeten, curry, rijst en dit op een bananenblad. Jammer genoeg veel te spicy….zodat ook onze cola’s  heel snel leeg zijn ….Met een “brandende” mond….betalen we de rekening…215 Lrs (1,5 euro…). De bakkerij , 2 winkels verder brengt ons redding…we nemen er een stukje taart en een tasje koffie….zo geraakt alles geblust..hahaha….

Het is hevig beginnen regenen….daar stonden we dan in short en t-shirt….Nu weten we waarom iedereen met een paraplu rondloopt….wanneer de zon schijnt beschermt het tegen de warmte,….en als het regent blijf je droog….

We lopen snel naar het guesthouse waar de avond ook gaan doorbrengen.

Vandaag 29 maart gaan we op verkenning naar Ella, een gebied van thee-plantages. We vertrekken al in de vroege morgen,…mensen zijn al druk bezig, winkelstalletjes gaan open, marktkramers stellen hun waar op, kinderen gaan in groepjes naar school, busbegeleiders roepen hun klanten binnen,… het dagelijkse leven neemt vorm aan. Er gaat geen dag voorbij of we worden geconfronteerd met werkzaamheden aan de weg….deze keer een beetje georganiseerd met bordjes “Halt” en “Go”…soms is de werkzaamheid iets te ver…en loopt het met de “Go” wel eens uit de hand!!!....rustig blijven is de boodschap….

Onze eerste halte is in het dorpje “Hai-Ela”Na onze fotosessie van de omgeving, gebeurt het ….onze tuk tuk weigert nog verder te rijden!!!Daar staan we dan….Een tukker ,die juist aan de melkerij onze pech heeft gezien snelt  ter hulp…maar tevergeefs…onze tuk staakt!!

 We worden afgesleept naar een plaatselijke werkstalletje.....ja, ja ,..door een andere tuktuk….Als het bergaf gaat worden we losgemaakt en moeten we naar beneden “rollen”….dan wordt de koord weer vastgemaakt en worden we weer voort getrokken, dit zo een 3 km lang ,…een belevenis op zich!! Een afdak van golfplaten in het verlengde van een woning aan een drukke weg is onze herstelplaats. Onze tuk staat met zijn voorkant in het droge,…de achterkant daarentegen ….wordt zuiver gemaakt door de regenval!!

 Een openstaande paraplu moet zorgen dat het opspattende water niet in de “werkplaats” stroomt…. Primitieve attributen, maar behulpzamer kan het niet.  Na 3 uur sleutelen is de oorzaak gevonden….een klein schroefje ,komende van een luchtklep in de carburator ,is komen vast te zitten tussen de kleppen…De hele motor hebben ze er voor uit elkaar gehaald…en dit voor 1500Lrs (10 euro),… een hele dag werk….!!

 Als dank aan de tukker die ons heeft afgesleept, hebben we zijn benzinetank gevuld……waarvoor we hartelijk worden bedankt!

Ons tripje naar Ella wordt de volgende morgen herstart……een mooie rit met prachtige landschappen in de streek van de thee-plantages.

 Na 20 km bereiken we Ella. Dit is meer een backpackersoord waar er minder te beleven valt ,maar waar je veel wandelingen kan maken naar o.a. Little Adam’s Peak en de thee-plantages. Wij gaan eerst de Ruwana Water Falls gaan bekijken die zich naast de hoofdweg bevindt. Marc blijft even bij ons voertuig….want er zijn apen in de buurt ..en die pakken alles wat ze kunnen krijgen. Er pikt er zelfs ééntje een Sari van een toeriste uit een taxi-tuk….ja je kan niet voorzichtig genoeg zijn….We zijn nog maar net weer vertrokken of we zien een “Varaan” de weg oversteken,….jawadde….wat een groot reptiel….we hebben er nog snel een foto van gemaakt…..

…..fauna en flora is hier in overvloed.

Terug in het dorpje kiezen we voor de zijweg langs de hoger gelegen thee-plantages richting Passara. Een parel voor het oog…..adembenemende natuur……

Mensen werken er op plateau’s in deze groene omgeving. De zakken op de rug hangen vast met een koordje aan hun hoofd, om zo de geplukte theeblaadjes te verzamelen.

 Het zijn de armsten van het dorp die hier dagelijks komen werken, van 7u tot 16u ….voor 500 Lrs (3,5 euro) per dag!!! De hoogvlakte laat ons de koude aanvoelen… tussendoor bekijken de donkere wolken en regen onze foto-opnamen. Rond 16 u maken we ook het terugkomen van de werklui mee op de verzamelplaats. De gevulde zakken worden samen gebracht , uitgeschud en gewogen…..daarna krijgen ze een bewijs dat ze dan inruilen voor hun loon. Elke dag plukken ze ongeveer 20 kg per persoon….interessant om te zien.

We bezoeken nog even de St. Mark Church ,om ons daarna met rijk gevuld geheugenkaartje naar het guesthouse te begeven.

Na Ella gaan we via Etampitiya-Welimada-Randapola-Halgala-Mahagastota naar Nuwara Eliya, en dit tussen indrukwekkende thee-plantages en rijstvelden. Na 10 km slechte weg….krijgen we een geasfalteerd juweeltje onder de wielen. Watervalletjes tussen de overhangende rotspartijen geven ons de kans om onderweg het overtollige modder van onze tuk te verwijderen…

Het gelijknamige district aan het oord Nuwara Eliya, Ciy of Light,is een veel bezocht oord vanwege zijn heerlijke ligging op een hoogte van 1900 m. Een  fraai landschap, gezond klimaat en temperaturen van rond de 15 gr, geen spraken van hitte en muggen (alhoewel!!)….maakt dit gebied zo geliefd. Het  lijkt wel een beetje op Engeland van 1850, Victoriaanse gebouwen, een overdekte markt, een oud postkantoor en de cottage stijlachtige guesthouses en hotels….“Grand Hotel “was de vroegere residentie van de Britse Gouverneur en is een erfgoed van meer dan 100 jaar oud.

 Dit is het voorbeeld van een herenhuis uit het Elizabetaans tijdperk. Het stadje bezit ook prachtige tuinen,golfbaan,paardenbaan en een meer, om tot rust te komen. Je kan hier ook goedkope nepkledij kopen op de markt… We vinden ,na lang zoeken ,een goedkoper guesthouse (Carnation Rest, nette kamers ,vriendelijk en een aanrader) 500m buiten de stad voor 1700 Lrs (11 euro)….in de stad betaal je al gauw meer dan het dubbele.  Als de avond valt voelen we dat je hier best een lange broek en trui kan verdragen…ook een dekentje op ons bed geeft ons de nodige warmte…..het koelt hier echt goed af!!Onze “kleerkast” hebben we hier aangedikt met een trui en een fleece voor samen 10 euro….en voor de regen, een paraplu van 2,5 euro. Dus beschermend tegen regen en koude kunnen we op avontuur.

Onze gsm is de wekdienst om 5 uur…Na een kattenwas….zijn we startklaar  en nemen plaats in onze driewieler…zonder verwarming …brrrrrr……. De deuropeningen sluiten we af met het zeil zodat deze een warmere indruk geeft.. hmm!!!

 De ochtendnevel verdwijnt langzaam en de opkomende zon neemt zijn plaats in. Vandaag gaan we naar “World’s End”.  Zelfs al zo vroeg op de dag staan de theeplukkers langs de straat…klaar om meegenomen te worden. De te volgen weg klimt hoog tussen de plantages en kleine dorpjes. Haarspeldbochten spelen soms parten voor onze lichte motor…zodat ik moet uitstappen en hulp bieden met een duwtje aan het “achterwerk”….moeilijk maar we komen er wel!! Na een dik uur en 27 km bereiken we de meest geïsoleerde hoogvlakte ( 2150m)van Sri Lanka. We betalen 5000 Lrs voor een ticket incl. onze tuk…voor het wandelpark.  Zoals velen gaan we hier een wandeling maken van 9 km verdeeld over 3 bezienswaardigheden”, Mini World’s End, World’s End en Baker’s Waterfalls. De variërende wandeling brengt ons hoog en laag tussen fluitconcerten en natuurschoon . Bear Monkey’s …apen met een grote witte snor, vrij groot en zeldzaam,…zie je soms in bomen “spelen”….we kunnen een paar leuke opnames maken.

 Na Mini World’s End staan we nu aan Wold’s End…waar je een 800 m hellingswand aan treft. De stilte, rust, nevel, zon,…alles is een schouwspel …een beeld dat voor je ogen steeds veranderd….Eerst heb je een helder zicht en in mum van tijd is alles potdicht door de nevel…

.We blijven het spel van de opstuwende wolken bekijken en eten ondertussen ons lunchpakket….Na deze pauze vervolgen we onze weg naar de Baker’s Waterfalls….De smalle oneffen met stenen geplaatste wandelweg, stuurt  ons door een vallei vol met rododendrons, die jammer genoeg nog niet in bloei staan. De hooggelegen savanne is bedekt met wilde graslanden en varens. Kleinen riviertjes en meertjes maken van dit plateau één van de mooiste wandelingen die we tot nu toe gemaakt hebben. Een lange afdaling laat ons genieten van de mooie waterval ….Na een tocht van 9,5 km en 5 uurtjes onderweg nemen we voldaan afscheid van het park en begeven ons terug naar de stad. Daar nemen we nog een kijkje in het“Grand Hotel”…de prachtige tuin erom heen is een juweeltje. We ontmoeten er ook een tof  Nederlands koppeltje.

  Na een gezellige babbel besluiten we op hun aanraden het hotel van binnen te bezoeken…echt sjiek...en ja…we hebben er zelfs een” hapje” gegeten…in onze short…..De prijs viel reuze mee( 2100 Lrs,14 euro alles samen) ….vergeleken met een overnachting ….dat er 200$ is!!!! Een mens mag eens gek doen he!!!

 We verlaten dit prachtige 4* complex met onze “driewieler”, ipv de toekomende jaguars en mercedes…hahha….Vandaag houden we het voor bekeken en zetten onze driewieler op de parking van ons guesthouse .

Monaragala is onze volgende bestemming. De route er naar toe is als volgt, Badulla-Passara-Nakkala- Moneragala. We genieten nog een laatste keer van de thee-plantages onderweg…Rond 16u komen we aan en nemen onderdak  bij Vasanthau en zijn vrouw Mala , die ons verwennen met een heerlijk avondmaal. Bedankt he!!!

De volgende ochtend rijden we al vroeg weg …we gaan terug naar het zonnetje aan de kust van Arugambay. (rit is als volgt Moneragala-Siyambaladuwa-Ampara-Sammanturai-Karitivu-Pottuvil-Arumgabay). Een golvende geasfalteerde weg laat de kilometers vlotjes voorbij gaan. Onze pauze nemen we in Ampara ,een gezellig stadje met een paar bezienswaardigheden, tempels en dagoba’s…. Een rustige weg brengt ons door gezellige dorpjes, meren ,mangroves en fluitconcerten van vogels die ons begeleiden naar de kuststreek. Een mooi zonnige dag, genietend van een briesje langs de Indische Oceaan…Regelmatig nemen we een zijweg om de lagunes en vissers te observeren.

Tijdloos reizen op een rustige aangename manier,….ver weg van stress….wondermooi!!!

Het is mooi een land te doorkruisen,…maar een land te ontdekken geeft je nog meer denkvermogen en aantrekkingskracht….we leren iedere dag bij…

De kustweg richting Pottuvil doet ons stoppen bij lokale vissersactiviteiten,…maar ook het aanschouwen van watervogels en natuurschoon. Hier heeft de tsunami serieus toegeslagen…dit merken we aan de restanten van de huizen en scholen.

Pottuvil is het voorstadje van onze bestemming , om wat uit te blazen. Arumgabay is een surfing beach,dus een plaats om te blijven.

We zoeken naar een slaapplaats en vinden deze in “Water music” een guesthouse direct aan het strand….en dit voor 1000 Lrs( 7 euro) per nacht in een cabannes….Daar het laagseizoen is zijn we de enigen die er verblijven…lekker rustig…

Na een kleine wandeling gaan we ons buikje vullen in een plaatselijk stalletje “Why not”,uitgebaat door een moslim familie. Je kan er lekker eten voor weinig geld….een aanrader!!

Vrijdag 6 april…..5u s’morgens….we worden wakker bij het horen van de Muezzin…inderdaad het is een moslim gemeenschap. Maar ook de kraaien en andere vogeltjes zingen ons wakker…We hebben gekozen voor een cabannes en de natuur….de rest hoort er dus ook bij!!Vandaag tukken we richting Panama…op zoek naar olifanten en krokodillen…Aan een afslag van een boedhistische tempel en hindoetempel vervolgen we onze weg richting Lake..Bij een stop in het dorp vragen we naar de krokodillen…iedereen kijkt verbaasd…tot we uiteindelijk te weten komen dat in Sri lanka een krokodil “Kimboela” heet…je moet het maar weten he!! Ze tonen ons het juiste pad. Tot onze verbazing zien we 2 buitenlanders fietsen in onze richting…snikheet op de middagzon…Het kan niet waar zijn…onze buurtjes uit Duitsland die we in Nilaveli hadden leren kennen…Suse en Peter..Het weerzien is hartverwarrend en we spreken af om het avondmaal samen te nuttigen…Zij vervolgen hun weg richting guesthouse …en wij op ontdekking naar “Kimboela” lake…Een onverharde weg brengt ons naar een meer…zou hier het natuurgebied beginnen…We schrikken eventjes bij het verschijnen van een varaan..die ons ook wilt ontwijken en verdwijnt in de waterplanten. We parkeren en gaan op verkenning…..Vogels genoeg en ook een pauw die zijn veren aan het uitstrekken is….prachtig om te zien… Opeens zien we een drijvende tak op het water die van richting veranderd….we kijken nog eens goed en jaja…daar zwemt onze krokodil….We verschieten als we de kolos  uit het water zien kruipen…..amai een beest van wel 4 meter lang….hij ligt nu aan de overkant van het meer…tijd om even een afspraakje te maken!! Marc gaat er naar toe om een foto te nemen …ik blijf een beetje op de achtergrond….voor de veiligheid. Deze dieren leven hier in het wild…dus opletten geblazen!! Marc ziet pas hoe groot de kolos is als zijn fototoestel scherp staat…

De krokodil houdt hem ook in de gaten …zodra hij dichter komt gaat de muil open…en draait hij ongelooflijk snel het meer in…we volgen hem nog wat in het meer ,maar hij verdwijnt onder de plantengroei. Op de terugweg zien we nog waterschildpadden, pauwen ,mooie gekleurde vogeltjes…

en opeens op een rustige weg langs bebost gedeelte…olifanten.. Ook dit is schrikken …. alles is stil  ,en opeens het lawaai van roepende olifanten. Daar staan ze dan in het wild langs de weg….Het is een apart tafereel…mensen stoppen om ons te waarschuwen voor het gevaar van wilde olifanten….toch blijven we even staan om te genieten van dit verschijnsel…..Onze dag kan niet meer stuk…we hebben zoveel moois gezien vandaag…We sluiten de avond af met onze Duitse vrienden Suse en Peter….in een gezellige “pub”bij Siam.

De volgende dagen luieren we een beetje …en maken een strandwandeling…

Zondag 8 april…we worden wakker met het ruisen van de zee en allerlei dierengeluiden….deze nacht hadden we ook bezoek van een vliegend eekhoorntje…dat onze koekjes wilde opeten…we hebben er eens hartelijk om gelachen…je moet de beestjes ook wat plezier gunnen …hahaha.!!

Met onze rugzak, gewapend met fotomateriaal, begeven we ons naar het surfpoint waar je de surfers in actie kan zien…we blijven er uren rondhangen…en schieten er plaatjes van allerhande loopings, golfrijden, maar ook sensationele valpartijen..…

naast ons zitten de straathonden mee te genieten van dit spektakel….Op het einde van de dag zie je iets verder , het  binnenhalen van de visvangst….In het weekend genieten de lokalen van de zee.. en eten gezellig op het strand …je ziet ,er is altijd wat te beleven ……Ook wij laten ons verleiden voor een lekkere vismaaltijd op het strand, dit samen met Suse, Peter en onze Australische vrienden Bob en Leonie…het wordt een onvergetelijke avond bij ‘t kampvuur….supergezellig!!!

De plaatselijke bevolking overtuigd ons voor een bezoekje naar het Yala Park……veel te duur en ….niets te zien…een tegenvaller… Als je het Yala Park wilt bezoeken moet je dit doen vanuit Tissamaharama…niet van uit Arumgabay…dit hebben bezoekers ons bevestigd…een goede tip!!

De volgende morgen nemen we afscheid van Suse ,Peter, Leonie en Bob,….zij gaan afzondelijk nog wat rondreizen om na een paar dagen weer naar huis te vliegen….bedankt allemaal voor de gezelligheid…goede reis en tot in Duitsland en Australië…..

Woensdag 11 april….we zitten op een” soort terrasje” wat te eten als 2 politie-agenten en een militair ons vriendelijk komen vragen onze spullen te pakken en te vluchten naar de Hills……Er is een” Tsunami alarm”…..er zou een aardbeving geweest zijn in Sumatra met een schaal van 8,5 op de schaal van Richter…..Ze willen voor alle veiligheid iedereen evacueren….ja.. ze hebben hier al eens een Tsunami meegemaakt in 2004,en dat voel je .….er wordt hier nog dagelijks over gepraat. Velen gezinnen waren getroffen en hebben er familieleden verloren…verschrikkelijk…

Op een half uurtje tijd was heel Arumgabay ontruimd, winkeltjes gesloten…..iedereen was gevlucht naar een hoger gelegen gebied. Daar hebben we een aantal uren doorgebracht alvorens weer te kunnen terug keren naar ons guesthouse….was dit even schrikken!!! Het alarm werd rond 19 uur afgeblazen……oef…geluk gehad!!! Vele toeristen vertrekken dezelfde avond….uit schrik voor toch een Tsunami. Wij blijven nog een paar dagen hier……alhoewel onze bagage vertrekkensklaar staat …je weet maar nooit he!!

De volgende dag( 12 april) is het Boeddhistisch nieuwjaar…hier merken we daar niets van daar we in een Moslimgemeenschap zitten….elders wordt er ronduit gevierd. We genieten nog van het strand ,de surfers en Chicy, een hond die we verwent hebben tijdens ons strandverblijf.

Farouk, onze guesthouse-uitbater  krijgt vandaag bezoek van lokalen die een verblijfplaats zoeken…hij wijst ze vriendelijk af..alhoewel er nog voldoende plaats is…Hij zegt , wanneer er toeristen verblijven in zijn GH neemt hij geen lokalen binnen….ze zijn te luidruchtig en weinig respectvol….

Vrijdag 13 april….laatste dag in Arumgabay…we maken nog een fikse wandeling en beëindigen dezen aan het surfpoint…..Ons avondmaal nuttigen we bij” Why not” en nemen ook daar afscheid van een leuk restaurantje met excellent eten… Bij terugkomst in het GH verwelkomen de hondjes ons met hun kwispelstaartjes….ze weten dat er altijd iets te eten of snoepen valt……

De volgende morgen zijn we vroeg uit de veren …nog voor zonsopgang…en liggen languit op het strand te genieten van de ochtendsfeer….onze tuk staat gepakt, klaar voor onze volgende rit…We nemen met tranen in de ogen afscheid van onze trouwe hond Chicky….wat zullen we hem missen…..

De zon komt soms piepen achter de bewolkte hemel, om te rijden is het een lekker weertje. Zoals te verwachten zijn de wegen richting het zuiden in betere toestand en mooi geasfalteerd.  We rijden via Buttala naar Kataragama. Onderweg komen we in de regio van de tabaksplantages ( Gonagarama) en houden halt bij een familie die ons info wil geven over de” droogprocedure van de tabaksblaren” We proberen ze te begrijpen, maar Sinhalees verstaan we nog niet en andere talen spreken ze niet ,wat enorm spijtig is….we hadden zo graag geweten hoe het allemaal in zijn werk gaat….Alle huizen in de buurt zijn net opslagplaatsen ….de blaren hangen in grote hoeveelheden te drogen….een enorme tabaksgeur hangt er kilometers in de lucht.

De weg voert ons ook door een NP ,waar we borden zien die ons waarschuwen voor “overlopende olifanten”…Het onverwachte wordt realiteit, wanneer we rechts van de weg het” kolossale gevaarte” zien staan. We proberen langzaam te naderen maar de olifant zet zijn wandelingetje voort en stapt de rijweg op….aankomende auto’s en bromfietsen moeten stoppen…de immense slurf zwiept van L naar R…..zodat niemand kan passeren.

 De weersgoden komen een handje helpen …door de regenval gaat onze “dumbo” weer het bos in….. .Jammer genoeg is de regen ook de boosdoener,want wilde dieren en natuurpracht zien we op onze volgroute niet meer….Door het drukke weekend van het Boedhistisch nieuwjaar zijn alle logementen volzet in Kataragama. Dit pelgrimsoord is het grootste van Sri Lanka.Na meer dan 15 bezochte guesthouses zonder respons geven we het op….Tissa, zo een 16km verder op zal onze volgende zoektocht zijn…Na 4 minder aangename en te dure GH, belanden we in “Dibula rest”, netjes rustig gelegen en een goede keuze voor 2000 Lrs. Het nette kamertje aan de voorkant van het gebouw geeft ons onderdak voor 2 nachten,…veel muggen …maar het muskietennet geeft ons de nodige bescherming tegen deze stekende beestjes….We zijn de eerste toeristen die hier overnachten….dus veel nieuwsgierige blikken houden ons nauwlettend in de gaten….,ze zijn er enorm gastvrij…en behulpzaam.

Na het ontbijt gaat onze trip vandaag naar Kataragama…zo een 16 km verder…De drukte neemt toe op de weg...want zeker in het weekend is dit pelgrimsoord de samenkomst voor velen uit alle windstreken. Een politie-agent toont ons een parkeerplaats voor 100 Lrs…niet ver van onze bestemming. We volgen de menigte ,die ons brengt langs kraampjes met allerlei eet- en donatie-artikelen.

 De hoofdingang bevindt zich aan de Menik Ganga”, het heilige water waar iedereen in baadt voor het betreden van het complex, al een bezienswaardigheid op zich…. Het is één van de meest vereerde religieuze sites van Sri Lanka, samen met Adam’s Peak en Tempel of the Tooth te Kandy. Hier zie je alle godsdiensten samen…moslims ,hindoes en boeddhisten die er allen de God “Skanda” eren. De god doet zijn wonderen door middel van de ontelbare zieners, orakels en wonderdokters die het eiland rijk is. Je kan wat lotusbloemen of fruit kopen voor een offerande in deze tempel of die van Ganesh, de olifantgod van het hindoeïsme ,die eveneens zeer geliefd is bij de boeddhisten   . We zagen onder andere hoe brandende kokosnoten werden geofferd door ze kapot te gooien op een steen , omringd door een hek( met drietand en speer ingewerkt) ,voor een tempel…waarna de restanten door de wachtende apen onmiddellijk buit werden gemaakt…..

Je ziet in het complex de” Shiva Kovil” en de Al Khizr” moskee…iedere religie is een rustpunt en gastvrije onderneming. Het indrukwekkende” Maha Devale” is een geweldige Hindu/Buddist-complex omringd door een grote muur met afbeeldingen van peacockx en olifantenhoofden. De grote ingangspoort symboliseert de afbeelding van een pauw, symbool van de God Kataragama .

Ganesh, Shiva, Buddha…alles bevindt zich gewoon door elkaar, zodat iedereen zijn eigen God kan aanbidden.  Ongelooflijk veel volk…dat geduldig aanschuift in rijen voor hun donatie van fruitschalen en bloemenkransen….We hebben gewoon ogen tekort voor deze bezienswaardigheid.

Een lange laan brengt ons naar “Kiri Vihara”, een speciale plaats voor boeddhisten. De grote witte dagoba is omringd met het eeuwig brandende vlammetje, dat gedoneerd wordt door de bezoekers. Iedereen laat er wat olie in vloeien…..zodat het vlammetje constant blijft branden…. We hebben uren aan de kant genoten van al de dingen die je hier ziet….jongens, dit is echt de moeite waard!!

Na een welgevulde dag vol fantastische momenten rijden we met onze tuk terug naar Tissa.

Daar bezoeken we nog de Santagiri Dagoba , wat zich aan het Tissawewa meer bevindt. Langs het meer genieten de dagjes lokalen van het mooie weertje,… pik-nikken  en spelen er met de kinderen… Iets verder op zien we mensen op een vuilnisbelt …zoekend naar eten…..Ja, ..ook hier zie je veel armoede. Marc kan het niet meer aanzien….en neemt een paar kinderen bij de hand en trakteert hun op een lekker ijsje…..je had die kinderoogjes moeten zien….we voelen ons soms echt Sinterklaas….wat is het mooi kinderen gelukkig te zien….

 .

We verkennen verder de rustige wegen in de country-site,…genietend van de stilte. Ons avondmaal nuttigen we in een wegrestaurantje tussen Tissa en Kataragama waar we vriendelijk onthaald worden en wat bijpraten met de eigenaar.

Na een toffe dag krijgen we s’avonds het minder goede nieuws dat mijn vader niet zo best is…..ze vragen ons onmiddellijk naar huis te komen….door het verdriet heen regelen we de eerste beste vlucht naar huis.,wat niet zo makkelijk is….Toch krijgen we een vlucht voor de volgende avond…het zal er ééntje zijn van 19 uren onderweg … Nu rest ons alleen met onze tuk  naar Negombo te rijden om hem terug in te leveren….en maandje vroeger dan verwacht... deze trip in Sri Lanka gaan we verder zetten op een later tijdstip…

Mijn vader is ondertussen , tot onze grote spijt overleden…na ons verblijf thuis in België….zijn we weer vertrekkensklaar en zetten we onze reis verder naar het hoge noorden in India. We gaan district Jammu  en Kashmir …..verkennen …een volgende uitdaging….

….maar dat lezen jullie in ons volgend verhaal…..