Reisverhaal «Op alternatieve manier naar Machu Picchu!»

Peru | 0 Reacties 26 Oktober 2009 - Laatste Aanpassing 26 Oktober 2009

In Cusco voelden we ons meteen op ons gemak. We hadden een goed hostaladresje gekregen van Jeroen en Melanie (zie verder) waar we op ons gemakje onze tocht richting Macchu Picchu konden voorbereiden. Een trek naar MP was in eerste instantie uitgesloten wegens te duur.
De beroemde Incatrail kost je bv. 400euro per persoon voor 4 dagen.
De alternatieve treks kosten nu bijna evenveel. Allemaal goed en wel als je enkel Peru bezoekt, maar in ons geval dus niet mogelijk. De ' Incatrail' is trouwens platgelopen en we hadden echt geen zin om in prachtige natuur achter de horde toeristen aan te lopen. Een leuk detail is te weten dat er in Bolivia, Peru en Ecuador meer dan 23 000 km incapaden zijn. De vraag rijst dan wel of de Incatrail wel HET incapad is??
Ons oog viel op een ander alternatief, de Inca jungle, waarbij je 1 dag fietst, 2 dagen door de jungle loopt en de laatste dag de MP bezoekt. Vrij goedkoop en aanlokkelijk, tot op het moment dat we het gastenboek van ons hostal in handen kregen... Het stond boordevol informatie van hoe je op de goedkoopste manier naar MP kan geraken!
Jullie denken nu misschien ' Neem toch gewoon de bus naar Aguas Calientes' , maar zo simpel is dat niet. Aguas Calientes, beter gekend als MP village ligt ingesloten in bergen en je kan er enkel geraken met de trein. Prijskaartje van zo'n ticket: 120 euro heen en terug per persoon vanuit Cusco. Voor lokalen is dat een goeie 3 euro... Ho ja, als't dat maar is, nietwaar?
Toen we lazen in het gastenboek dat we het konden doen voor 12 euro per persoon, twijfelden we niet langer en moesten we dit absoluut uitproberen. Dus trokken we op pad.

We namen de locale bus richting jungle en stapten af in Santa Maria. Daar namen we een minibusje naar de hydro-electrico om vervolgens aan onze wandeling te beginnen. We moesten 3 uur lang het treinspoor volgen om vervolgens in Aguas Calientes te komen.
De weg langs het treinspoor was schitterend: prachtige streek en in de verre hoogte konden we al een glimps van MP opvangen. Uiteindelijk stapten we nog een klein uurtje in den donker samen met 2 Argentijnen die gelukkig een zaklamp bijhadden.

Aguas Calientes zelf was een charmant, maar zeer commercieel dorpje met tientallen restaurantjes en veel souvenirshops. Wij vonden het dorpje charmant. Vele groene bergen omringen Aguas Calientes en er stroomt een rivier middendoor het dorp.
We bleven er een dagje rusten want mijn lichaam had de vorige dag 'STOP' gezegd.
We zagen aan de rand van het dorp een leuk hotel liggen, het zag er vrij chique uit en was afgewerkt in incastijl. We droomden luidop van nog eens een nachtje in een chiquer hotel en speculeerden over de prijs. 100 dollar voor een nachtje dachten we. We waren nu toch zo nieuwsgierig dat Davy het hotel binnenstapte en de prijslijst vroeg. De goedkoopste kamer had een prijskaartje van maar liefst 400 euro voor een nacht! Davy werd een beetje groen en vroeg ' t Ontbijt is toch inbegrepen?' . Natuurlijk, net als het avondeten en nog een paar extraatjes, maar dan nog... In een land als dit verblijf je toch niet voor 400 euro??
Daar kunnen wij 2 weken met ons beiden voor reizen! We zouden ons nogal schamen moesten we in zo'n hotel slapen, ma kom... Dit gezegd zijnde.

De volgende morgen ging de wekker af om 3u45. Om 4u vertrok Davy aan de 2000 trappentocht richting MP. Ik moest noodgedwongen de bus nemen, daar ik de vorige dagen hartproblemen had gehad en ik wou niet weer met miserie zitten.
Om een idee te hebben van hoeveel trappen er moesten overwonnen worden, het werd een goed uur non-stop klimmen wat voor velen een helse opdracht is wegens de hoogte (Davy was al goed gewoon aan de hoogte, vandaar..)
Om 5u15 stond hij al boven samen met de eerste klimmers. Ik nam de allereerste bus om 5u30 en zo konden we samen ons ticket voor Huayna Picchu bemachtigen, de berg die je kan beklimmen voor een mooi uitzicht op MP (enkel de eerste 400 kunnen dit doen).
 

Stukje geschiedenis Machu Picchu (wikipedia)

Machu Picchu is een stad van de Inca's die door de Spanjaarden nooit ontdekt en daardoor ook niet vernietigd is. Er is in deze stad nog veel van de Inca-beschaving terug te vinden. De naam Machu Picchu betekent letterlijk Oudeman Hoogte in het Quechua.De stad Machu Picchu is gelegen tussen steile bergen, op een hoogte van ongeveer 2438 meter. De Inca's bereikten de stad via een steil pad. De voettocht duurde meerdere dagen en de stad was derhalve moeilijk bereikbaar.
Aangenomen wordt dat de bouw van de stad Machu Picchu werd begonnen rond 1440, onder leiding van Pachacuti. Tot aan de Spaanse verovering van het gebied in 1532 was de stad bewoond.
Over de functie van de stad zijn wetenschappers het niet eens. Doordat de stad zo ontoegankelijk is, wordt aangenomen dat de stad geen doorsnee-functie had. Vaak wordt aangenomen dat Machu Picchu een buitenverblijf was voor koningen en andere hooggeplaatsten. De stad heeft veel verblijven voor edelen, en ook een paar woningen voor hun dienaren. Er konden rond de 750 personen in de stad verblijven. Gedurende de regentijd, als er geen koningen aanwezig waren, zouden er veel minder mensen in Machu Picchu geweest zijn. Toen de Spanjaarden het Rijk van de Inca versloegen, stopte de regelmatige trek van en naar Machu Picchu door edelen en raakte de stad verlaten.
Een andere verklaring voor de merkwaardige ligging en voor het verlaten raken van de stad is dat het een fort was dat diende ter verdediging van het Inca-rijk. Na de Spaanse verovering was er voor de Inca's geen noodzaak meer om de stad te blijven bezoeken. Deze verklaring wordt vaker bestreden, aangezien de ligging van de stad het niet aanneemlijk maakt dat van daaruit het Inca-rijk verdedigd werd. Bovendien waren er te weinig woningen voor voetvolk aanwezig.
Een derde theorie meent dat Machu Picchu vooral bedoeld was voor het verzamelen van coca-bladeren, aangezien het lag op een punt waarvandaan veel plantages bereikbaar waren. Het verlaten raken van de stad wordt daardoor echter niet verklaard: ook na de Spaanse verovering bleef de coca een belangrijke rol spelen in het gebied.
Recentelijk werd vastgesteld dat in 1867 de Duitse goudzoeker en houthandelaar Augusto Berns de bergstad vond en plunderde, met toestemming van de Peruaanse regering. Berns verkocht de historische schatten aan Europese musea. In 1911 verrichtte de historicus Hiram Bingham een studie naar de Inca-paden in de omgeving van de stad. Tijdens deze studiereis ontdekte hij Machu Picchu opnieuw. Algemene bekendheid kreeg de stad in 1913, toen de National Geographic een compleet nummer wijdde aan Machu Picchu.
In 1983 werd de stad opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is een populaire toeristische attractie, die van grote betekenis is voor het toerisme van de hele regio. Per jaar trekt de plaats rond de 400.000 bezoekers, dit tot zorg van UNESCO die vreest dat dit grote aantal bezoekers de stad verder zal beschadigen. Sinds de jaren 1990 verschenen winkels, hotels en dergelijke en worden er veel nieuwe gebouwen neergezet langs het oude incapad waarlangs deze stad toegankelijk is.
In 2007 werd Machu Picchu tot een van de "zeven nieuwe wereldwonderen" gekozen via de website new7wonders.com. Meer dan 100 miljoen mensen hebben via internet of sms hun stem uitgebracht op een lijst van 77 bouwwerken. De verkiezing werd niet ondersteund door UNESCO.

Wij waren enorm verwonderd over de stad. Meer kunnen we niet zeggen. Stomverbaasd ook. Een massa toeristen tref je daar, maar uiteindelijk valt dat nog wel allemaal mee vonden we. De stad is zodanig groot dat je altijd wel een plekje kan vinden waar je min of meer alleen bent. Het blijf ongelooflijk hoe inca's hier leefden, zo hoog en ver van het onderliggende dorp..

Onderweg kwamen we een groep Antwerpenaars tegen, een plezante bende 50-ers die 14 dagen door Peru reisden. We kwamen ze af en toe eens tegen en sloten het laatste uurtje aan bij hun groep om nog het een en het ander mee te pikken van hun gids.
Tenslotte werden we nog getrakteerd op een dranje, we waren echt met ons gat in de boter gevallen. We hadden een toffe tijd en waren zo blij om nog eens met belgen te kunnen praten.
Ziezo, tot daar ons avontuur op de Macchu Picchu. We keerden langs dezelfde weg terug naar Cusco en hadden het zo maar weer eens goedkoop kunnen doen! :-)