Reisverhaal «El Chalten»

Chili - Argentina - Patagonia | Argentinië | 0 Reacties 27 December 2014 - Laatste Aanpassing 03 Januari 2015

Behalve dat het duur is beviel El Calafate me wel, het was er gezellig maar het is tijd om te gaan en een bus brengt me naar El Chalten, het volgende dorp in het immense park 'Los Glaciares'. Onderweg zie ik twee keer een gordeldier de straat oversteken en we rijden terug door een prachtig maanlandschap met op het einde een fantastisch zicht op de bergketen die El Chalten omringt en waarvan de Fitz Roy de kop opsteekt. El Chalten is vooral gekend om zijn wandelingen. Van hieruit kan je verschillende trekkingen maken van 1 dag tot 15 dagen.

Als ik op mijn CS adres aankom ontmoet ik de Spaanse Anna. Blijkbaar is zij al dikwijls op dezelfde plaats geweest op hetzelfde moment als ik was. We besluiten om morgen samen te wandelen. Pupi onze host is zot van tango en de tangomuziek staat zalig luid! Haar autistische zoon Lau vind het leuk om onze haren te strelen. Het is terug een gezellig CS adres. Pupi maakt hele lekkere pizza's en de volgende dag trakteer ik ze op pannenkoeken. De wandeling werd afgelast wegens het slechte weer maar wanneer de zon er toch even doorkomt piepen maken we toch nog een korte wandeling. 's Avonds maakt Anna een slaatje klaar en we krijgen een uitnodiging om naar een jam-sessie te gaan, we zouden graag meegaan maar het begint om 2u30 AM! Midden in de nacht! Ongelooflijk ze eten om 2300 en daarna gaan ze nog uit. De rest van de dag slapen ze.

Ook Frederique logeert hier en met ons drie slapen we naast elkaar op een mansarde. Frederique is hier al heel lang, hij werkt in een restaurant en blijft hier slapen, zijn appartement in El Calafate verhuurt hij. Beneden slaapt er ook nog een meisje dat Pupi onder haar hoede neemt omdat haar moeder moeite heeft met haar opvoeding, maar blijkbaar zou de moeder alcoholproblemen hebben.

Anna en ik besluiten om te blijven om oudejaar te vieren en dat kan van Pupi, er komen nog wel enkele familieleden slapen maar het zal wel lukken zegt ze. Lau gaat bij zijn vader en dan kan iemand wel in zijn slaapkamer slapen. Ongelooflijke gastvrijheid!