Reisverhaal «Punta Arena»

Chili - Argentina - Patagonia | Chili | 0 Reacties 16 December 2014 - Laatste Aanpassing 17 December 2014

Gisteren nam ik de bus van Ushuaia naar Punte Arenas. In mijn gids stond dat je een sterk gestel moet hebben om hier te overleven en dat is ook zo. Het waait hier verschrikkelijk. Punta Arenas heeft te maken met een plaatselijk fenomeen dat het 'Venturi-effekt' wordt genoemd. De wind waait dan zo hard dat de inwoners beweren dat ze katten door de lucht hebben zien vliegen, voetgangers gaan tegen de grond, anderen krijgen afgerukte dakpannen tegen het hoofd enz. Het is wel heftig, een hoed moet je niet opzetten, ik probeerde het en ik kon erachter lopen..Verschrikkelijk.

Mijn kamergenootje hoorde twee inwoners die tegen elkaar zeiden dat het goed weer was vandaag, euh... het was een beetje aan het regenen en ook vloog er wat sneeuw en het waait maar de zon schijnt wel dus is het wel degelijk zomer.

In het dorp is niet zoveel te zien ik liep even rond op het kerkhof en inderdaad heel veel Kroaten kwamen tijdens de oorlog naar hier en dat merk je op het kerkhof liggen heel veel Kroaten begraven. Even wandelde ik naar de zee maar het is zo winderig dat je uit je broek waait. Toeristen komen hier om pinguïns te zien en daarvoor ben ik hier ook. Er zijn twee mogelijkheden: ofwel met de bus naar een gebied waar er 10.000 zitten of met de boot - dubbel zoveel betalen - en dan ga je naar een eiland waar er 150.000 zitten. Ik ben niet van plan om ze te tellen dus ik neem de bus.

En dat was al een mooie uitstap, pinguïns zijn echt grappige dieren, ze hebben zoiets wat je aan het lachen brengt, de manier van stappen, hoe ze soms een sprongetje maken. Allen was ik zo stom om mijn zoom te vergeten! Momenteel hebben ze jongeren, in oktober komen ze naar hier, leggen hun eieren en als ze uitkomen dan gaan ze om beurten broeden, de vrouwtjes 15 dagen en de mannetjes 15 dagen, ze houden hun kleintjes verscholen in een hol en daar waken ze bij. Bij valavond komen ze uit de zee en waggelen ze naar dat hol, In het veld zie je hier en daar een 'bewaker' staan. Nu en dan begint er een te brullen, hun geroep lijkt wat op het balken van een ezel... ze rekken hun nek en slaan met hun armkes.. grappig, Ze zijn echt cute!