Reisverhaal «Medellin»

Colombia - Ecuador | Colombia | 0 Reacties 21 Mei 2014 - Laatste Aanpassing 21 Juli 2014

De derde grootste stad in Colombia moeten we aandoen om verder te kunnen naar het noorden. Veel is er niet te zien in deze stad buiten enkele mooie beelden van Botero. Zijn specialiteit is om de mensen in onnatuurlijke proporties af te beelden, leuk om es dikke billen en buiken te zien. Vanuit twee enorme lange kabelliften kunnen we op een veilige manier de armoede buurten bekijken Ongelooflijk overal waar we om ons heen kijken zie je krotwoningen. De stad ligt als een enorm groot lappendeken onder ons, zo ver als we kunnen zien. We 'liften' boven de buurt van Pablo Escobar, je kan hier ook een toeristische rondgang maken over Pablo (cfr. de uitzending van Tom Waes) maar daar hebben we geen zin in. Tot 1993 was dit de gevaarlijkste stad ter wereld, maar na de vakkundige opruiming van deze grootste drugsbaron ooit is het hier veilig geworden en inderdaad dat merken we, ook al staat het toerisme hier in de kinderschoenen. Onze hostal ligt vlak aan het voetbalstadion en vanavond wordt de eindmatch van de nationale beker gespeeld. Even wordt er overlegd om er heen te gaan maar we besluiten om het toch maar wijselijk niet te doen, als we even later proberen om ons in en uit de metro te wurmen en door de mierennest van wit-groene truitjes onze weg naar 'huis' proberen te vinden ervaren we dat het wel een goede beslissing was. Tot nu toe horen we enkel 'hi gringo' en 'hello chica's' enzo naar ons roepen maar we willen het niet meemaken wat ze zouden proberen als ze echt zat zijn. De dag nadien zien we beelden op het nieuws van deze straat die ondertussen op een vuilnisbelt lijkt. Onze nachtbus vertrekt pas na het slotfluitje en iedereen aan het juichen is en het vuurwerk begint. Zoals verwacht wint de thuisploeg. In het thuisfront van de tegenpartij vallen 5 doden horen we op datzelfde nieuws. Slapen in een Colombiaanse nachtbus valt niet mee, chauffeurs nemen hier hun bochten zonder buiten de lijntjes te kleuren.

Vandaag zitten we in San Gil, terug een gezellig klein dorpje met als specialiteit op het menu: ants! mieren voor de Vlaming ;-) je kan ze kopen gedroogd in zakjes of bij de buren eten want er staat vandaag 'beefsteak met mierensaus' op het menu. Gelukkig is San Gil ook nog gekend voor de wilde avonturen! Morgen gaan we raften!      

Foto's: https://plus.google.com/photos/1059000134513898742...