Reisverhaal «San Agustin»

Colombia - Ecuador | Colombia | 0 Reacties 08 Juni 2014 - Laatste Aanpassing 13 Augustus 2014

Terug in het pikkendonker en met regen komen we aan bij Casa de Francois, een soort eco-lodge gerund door een sympathieke fransman. Met open armen ontvangt hij ons en lachend zegt hij dat het een unicum is dat er 10 belgen slapen in zijn hostal. De volgende ochtend zie ik een papa aan tafel lesgeven aan zijn dochter, fantastisch! Dit blijkt een sympathiek gezin uit Lier die met hun twee dochters van 6 en 11 jaar in hun Land Rover een jaar door Zuid-Amerika rijden.

In San Agustin liggen verschillende sites die we per paard bezoeken. Abay, de gids komt ons ophalen en we krijgen elk een paard toegewezen. Jokkie krijgt het meest heftige paard want Abay ziet in hem een echte caballeiro, tja met zijn baard, hemd en hoed ziet hij er ook wel echt uit. Jets krijgt Pipa en onafgezien dat het paard wat kreupel loopt en ons Jets er geradbraakt afkomt blijken ze toch wel goed overeen te komen en weet ons Jets haar paardje goed te gehoorzamen. Mantequilla (boter) het paard van Laura gaat steeds in strijd met de andere paarden en wil het liefst even hard gaan als het paard van Joachim. De paardjes staan heftig en gaan al vlug in galop. Joachim op kop want hij vindt het leuk en weet zijn testosteron goed over te dragen op zijn paard. Regelmatig zien we hem uit het zicht verdwijnen en wanneer Jo zijn paard aanspoort schiet Mantequilla erachter met Laura die probeert haar paard onder controle te houden. Natuurlijk gaat ook mijn paard in volle galop erachter. De paarden weten goed waar ze naartoe moeten en houden halt bij iedere site, waar we dan afstappen en een deel te voet verder trekken tot op de plaats waar de beelden staan. Hier vinden we graven van voor Christus met telkens een stenen 'kist' onder enkele dolmen en voor deze sarcofage staat telkens een beeld. Soms zijn het 'mannetjes' soms 'vrouwtjes' en enkele zijn ook nog mooi gekleurd. Abay geeft een fantastisch goed verstaanbare uitleg. Onderweg stoppen we ook nog bij een 'eethuis', een in hout en golfplaat opgetrokken woonplaats waar een vrouw een soort pannenkoek aan het bakken is die naar oliebollen smaakt. We krijgen er een groot glas vers geperst sinaasappelsap. Zalig! Haar dochtertje doet de was met de hand in een wastobbe.

Na dit paardenavontuur regent het zo hard dat we niet anders kunnen dan onze lodge in de vluchten en met z'n allen kruipen we onder de dekens om een film te bekijken.

slapen in Casa de Francois voor 19000 COP en eten er heerlijk!

Foto's: https://plus.google.com/photos/1059000134513898742...