Reisverhaal «Blue feet Boobies»

Colombia - Ecuador | Ecuador | 1 Reacties 22 Juni 2014 - Laatste Aanpassing 27 Augustus 2014

Na twee dagen chillen laten we Montanita achter ons en trekken door naar het parque nationale Machalilla. Dit is de enige plaats waar het regenwoud dicht tegen de kust komt. Puerto Lopez is het havenstadje vanwaar je een boot kan nemen naar Isla de Plata, het Galapagos voor arme mensen, Je zou er hetzelfde zien als op de dure Galapagos eilanden. Hopen maar, het dorpje valt al heel erg in de smaak, zanderige wegen en een azuurblauwe zee versiert met blauwe vissersbootjes. Wat een diversiteit biedt Ecuador: armtierige dorpjes, mooie moderne stadjes, besneeuwde en koude bergtoppen, een 'Europese' badstad, een rastadorp en nu dit hier, wat ons nog het meest Ecuadoriaans lijkt.

Het is winter, gelukkig want de temperaturen liggen hier 's ochtends en 's avonds rond de 30 graden. Maar omdat de winter begint komen de walvissen naar hier afgezakt. Het seizoen wordt dit weekend geopend door de fiesta Ballestas (walvissenfeest), er staat een podium op het strand en daar zien we mooie optredens van een folklore dansgroep. Deze groep is ook in Belgie geweest in Edegem en Schoten. We ontmoeten een Belgisch koppel bij wie deze mensen overnachtten. Jammer genoeg had ik mijn fototoestel niet mee maar we zochten hun website op:

http://www.youtube.com/watch?v=LxYk3Yr-6nQ

Ze hadden zelfs een wedstrijd gewonnen: http://www.youtube.com/watch?v=HCxpP-byn9A

Na hun mooie optreden kwamen ze enkele mensen uit het publiek halen en Joachim, Jets en Laura waren erbij. Zalig!

De volgende dag was het mijn beurt: duiken! yezz.. Eventjes op internet afgezocht wat er kan gebeuren mocht ik een walvis in het water tegenkomen, maar dit is helemaal niet erg want hun keelgat is naar het schijnt zo klein dat er geen mens door kan. Dus hou ik mij voor: moest hij mij in zijn muil nemen dan moet ik gewoon wachten tot die muil terug open gaat en dan terug naar buiten zwemmen. Haha, de instructeur vertelt dat de walvissen niet tot tegen de plaats komen waar wij gaan duiken, oef!

We nemen met zijn allen hetzelfde bootje en vliegen over het water, ik had de 'beste' plaats uitgekozen, druipnat werd ik, regelmatig leek het of ik een volle emmer water over mij gegoten kreeg. We waren met drie duikers en terwijl wij het leven onder water bezochten mochten de achtergeblevenen een wandeling op het Isla de la Plata maken, hier kwamen ze blue footed boobies tegen, een soort Jan Van Genten met blauwe voeten. Je kan die enkel hier en op de Galapagos vinden. Ook waren de red footed boobies nog van de partij en ook nog fregatvogels. Deze zijn pas mooi als ze hun rode keelzak open zetten.

Onder water was het ook feest. Ook al was de zichtbaarheid hier niet goed wegens het vele plankton (eten voor de walvissen) toch zag ik heel wat mooie dingen. Het eerste wat me opviel waren de blauwe zeesterren, dit had ik nog nooit gezien. Prachtige murenes, grote Napoleonvissen, de gele en blauwe en zwart met rood vissen zoals je ze in Egypte tegenkomt waren in grote getallen aanwezig. Ik zag ook nog een hele grote octopus en verschillende stingray's en niet te vergeten: grote schildpadden, die kwamen ons trouwens al tegemoet van zodra we met de boot toekwamen. Met tientallen zwommen ze rond onze boot! Het hoogtepunt was de Manta-Ray!!! Fantastische beesten zijn dat, het is nu de tweede keer dat ik zo een van dichtbij kan bekijken en het is gewoon zalig! Statisch bewegen ze door het water en je kan er echt wel heel dichtbij komen, ook bij de schildpadden lukt het om dichtbij te komen. Het duiken was fantastisch, twee keer bijna een volledig uur mochten we onder water blijven, jammer vond ik het wel achteraf gezien dat ik geen wandeling meer kon maken op het eiland, maar gelukkig hadden mijn reisgenoten veel foto's voor mij gemaakt. Het hoogtepunt nu moest nog komen, we zouden nl. zo lang varen tot we walvissen konden zien. De boot trok in volle vaart de zee over en nadat hij was gestopt begon iedereen over het water te turen en te zoeken naar beweging, regelmatig dacht je dat je iets zag maar toen realiseerde je je dat het enkel golven waren en toen riep ons Jets overenthousiast: "Ja daar, een staart! een staart! ik heb een staart gezien!!!" Ze was zo enthousiast aan het ronddansen dat we haar wel moesten geloven ook al was ze de enige, ja zeker weten riep ze en als jullie die staart ook zullen zien dan zal je het zeker geloven want je ziet die echt heel duidelijk! Enkelen mochten op het dak van de boot gaan zitten en ons Jets sprong om er als eerste bij te zijn, ik moet toegeven dat ik niet durfde want ik voorzag dat de kapitein zou verder varen en toen ons Jets er later afkwam gaf ze toe dat het een huzaren werk was om te kunnen blijven zitten, door de hoge golven werden ze van links naar rechts gesmeten en ze hadden niks om zich vast te houden, geradbraakt kwam ze naar beneden, maar ze had meer gezien dan ons. Even later hadden we ook geluk, eerst zag je een grote 'spuit' water en dan zag je een kop, lijf en staart, zalig! Je zag nog enkele keren het lijf boven het water rollen en toen verdween hij weer het sop in. Een ganse tijd volgde de boot de richting waarheen de walvissen zwommen, het waren twee jonge mannetjes naar het schijnt want ze waren slechts 10 meter lang en volwassenen worden 14 a 15 meter. Ze sprongen nog niet want dat doen ze pas later op het seizoen als de vrouwtjes ook afkomen. Gelukkig als kleine kinderen kwamen we terug aan wal, walvissen zien, het is echt wel mooi!

Slapen in hostal Nantu voor 18 dollar pp

Een pizza in restaurant Veccheria was heel lekker!

Foto's: deze keer zijn het de foto's van Laura omdat ik duiken was terwijl de rest van het gezelschap een wandeling maakten tussen de blauwpootjes: https://plus.google.com/photos/1059000134513898742...

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

Annie Gay Dag Ann en reisgezelschap Zelfs op afstand is dit genieten voor mij. Maak er nog een supertoffe reis van! Annie G. Geplaatst op 25 Juni 2014

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking