Reisverhaal «Me gusta!»
Colombia - Ecuador
|
Ecuador
|
0 Reacties
10 Juni 2014
-
Laatste Aanpassing 13 Augustus 2014
Otavalo staat ons direct aan, wat een prachtig stadje!
Het is zo netjes en gezellig, vanuit de struiken horen we de gekende panfluitliedjes, zalig.. de mensjes zijn echt typisch.. klein, schattig, mannen met lange paardenstaart en bijna iedereen in authentieke klederdracht. Otavalo ziet er onverwacht 'rijkelijk' uit, je vindt hier mooie winkels, bakkers met lekkere dingen, computerwinkels, helemaal niet wat we verwachtten. Hier willen we wat langer blijven. Wat mij nog verwondert is het weer, het is hier niet warm en zelfs frisjes en bewolkt, nu en dan vallen er druppels. Ik dacht dat Ecuador snikheet zou zijn, hier loopt trouwens de evenaar maar nee.
De hostal is ook weer een schot in de roos! De eigenares is een Belgische maar we hebben pech want ze is momenteel voor enkele weken naar Belgie. Het is een gezellige hostal met propere en mooie kamers, een nette keuken, gezellige living met open haard en hammocks! Ik vind dat hangmatten zouden verplicht moeten worden in alle hostals! Zalig, ik breng er eentje mee naar huis dat is zeker.
Even later ga ik bij de kapster voor een permanent, zij vertelt dat het weer steeds gelijk is in Ecuador, waar het warm is blijft het warm gedurende het ganse jaar en waar het koud is blijft het koud. Er zijn geen seizoenen. Joachim las ook dat hier de beste rozen worden gekweekt omdat ze hier recht naar de zon groeien en zo een rechte lange steel krijgen.
De kapster vertelde ook dat er teveel kinderen worden geboren, gemiddeld negen per gezin. Zelfs al heel jong (11 jaar) beginnen ze aan kinderen. Blijkbaar wonen hier rijkere mensen want de meeste zijn 'trekkers' ze trekken de wereld rond en komen dan terug om hier een hotel of restaurant uit te baten.Dus die mannen met hun panfluit die je overal in Belgie ziet komen meestal van Otavalo. Even verder in de straat werd een gebouw verkocht voor 1 miljoen dollar!
Joachim werd netjes gekapt voor 3 dollar en voor 20 dollar kreeg ik wat krulletjes maar zoals altijd is het niet zo goed gelukt. Koppig haar!
De volgende dag gaan we te voet naar een waterval, de moeite waard blijkt. Daarna bezoeken we de ambachtenmarkt. Verwonderlijk zie ik allemaal dezelfde dingen als in Peru en zelfs enkele sjaals die ze ook in India en in Thailand verkopen. Handwerk my ass! Hopelijk vinden we nog ergens een dorpje waar ze hun hangmatten echt met de hand maken.. Joachim amuseert zich met afbieden.. help! mijn rugzak wordt zwaarder en zwaarder want wij moeten alles meebrengen naar huis.. maar het is verleidelijk: kettingjes, mooie stofkes... *slik*
Foto's: https://plus.google.com/photos/1059000134513898742...
