Reisverhaal «Delhi»

India | Indië | 0 Reacties 18 April 2008 - Laatste Aanpassing 03 April 2014

Amazing Delhi.. inderdaad zoals iedereen verteld en verwacht: de koeien lopen op straat, de mensen pissen op straat, spugen op straat en vandaag zagen we een met zijn klokkenspel bloot aan t kakken op straat!

Het hotelletje (RAK International) wat we geboekt hadden valt mee, er zijn geen kakkerlakken te bespeuren, dus we blijven er deze nacht nog eens slapen.

De mannen zijn niet te doen: ze spreken gewoon constant tegen mij en kijken tot hun ogen eruit vallen. Vandaag heb ik een broek gekocht en die vent kwam hem gewoon helpen aandoen. Niet te doen.. voor de rest VUIL ! Verschrikkelijk ! Elektriciteitskabels hangen hier boven de straat gelijk eengebreide trui.. gelukkig heb ik er geen last van. behalve nu want ik zit hier onder de elektriciteitskast van dat internetgedoe hier..

Vandaag hebben we een dag rondgelopen gewoon om een ticket te kopen voor de trein morgen!! Niet te doen die Indiërs zijn zo corrupt als maar kan. Je komt als “bleue” toeristje van de trein en ze spreken je aan: “Where are you going to?” “What do you need” en iedereen wil je helpen. Ze zeggen dat ze je kunnen helpen om een ticket te kopen en als “bleue” geloof je dat nog ook. We kwamen ons hotel uit en de eerste beste taxichauffeur stopte en wou ons Delhi laten zien. Ok we stapten in zijn tuktuk en hij reed alle tempels langs. Hij wou ons helpen om een ticket te kopen en bracht ons naar een “toerist bureau” Dat is dus het laatste wat je nodig hebt. Daar vertellen ze je dat je gewoon geen trein kunt nemen dat alles volzet is. De man van het toerist bureau probeerde ons een “rondrit” te verkopen. Hij probeerde ons een pas aan te smeren voor 250 euro terwijl hier alles spotgoedkoop is. We konden een auto met chauffeur krijgen, dat kostte ons 500 euro om veertien dagen rond te rijden, dat is verschrikkelijk veel geld! Hij maakte voor ons een planning, wat we zeker moesten zien en hoeveel dagen we op die plaatsen moesten blijven. Toen ik hem vroeg om een treinticket te kopen, dan ging dat uiteraard niet. Hij deed alsof hij het treinstation belde maar ik ben ervan overtuigd dat hij ondertussen zijn schoonmoeder opbelde. Op een gegeven moment ben ik uit mijn krammen geschoten. Ik zei dat wij alleen een treinticket wilden voor 1 treinrit en toen wou diene pipo ons geen ticket meer verkopen we vlogen gewoon buiten. Gelukkig kon ik nog net op tijd het papier mee grissen, zo hadden wij een goede planning. Marc vond nochtans dat mijn colère nogal meeviel want hij zat ook al op zijn tanden te bijten. Niet te doen ze leggen je met zijn allen in de luren waar je bijstaat. Ze maken je gewoon blaaskes wijs en zeggen dat je niks kan kopen! Na zo’n paar bureaus heb ik gewoon op straat enkele jonge gasten aangesproken (toeristen) en die vertelden ons hoe we het moesten klaarspelen. Gewoon lezen wat in de Lonely Planet staat! Iedereen negeren en gewoon op je doel afstappen. Niet zeggen dat je hier voor het eerst komt. Overtuigd vertellen dat je hier woont en naar werk zoekt. Naar het schijnt zijn ze dan vlug weg als ze het woord werk horen. Maar dat is heel moeilijk want toch nog komen ze bij jou – tonen zelfs een officiële pas van de spoorwegen – en zeggen waar je moet zijn en je trapt er zo in. We vlogen ook eens uit een tuc tuc (taxi) omdat we niet wilden meewerken. Nu gaan we overal te voet naartoe.

Morgen gaan we naar Varenasi meteen 17 uur met de slaaptrein. We zijn benieuwd !

Het eten : nog zoiets : je moet echt wel een tamelijk restaurant gaan opzoeken want op straat maken ze eten op de grond naast de piscinen enne.. een toilet op restaurant hebben ze niet.. amaai we hebben al schrik voor als ‘den diarree’ eraan komt.

Zoals gedacht : het is een avontuur maar niet aan te bevelen voor mensen die niet zot genoeg zijn om naar hier te komen maar : we amuseren ons nog altijd en we lachen ons gewoon krom..

‘t is nog altijd heel leuk

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking