Reisverhaal «Jakarta»

Indonesia | Indonesië | 0 Reacties 27 September 2016 - Laatste Aanpassing 21 Februari 2017

Jakarta

Het adres van mijn CS leek me zo ingewikkeld, hij raadde me aan om een taksi te nemen. Locals rijden met Damri dus besloot ik om ook maar deze locale bus te nemen. Een vriendelijke mevrouw stapte gelijk met mij af en wees me de weg, gelukkig want de bus stopte midden op een drukke weg en de scooters snorden langs mijn broekspijpen. Even later zat ik met pak en zak achterop een motor. I need helmed zei ik en hij antwoordde jaja en vertrok… tegen het verkeer in.. naar de achterbuurt… piepkleine straatjes zo breed als een bromfiets. Huisjes aan elkaar geplakt zonder vensters, allemaal aangesloten op dezelfde riolering met dezelfde huisdiertjes. Eentje kwam al ‘goeie dag' zeggen toen ik boven het Franse toilet hing.

Onze host bracht mij en Sara, een Amerikaanse studente die er ook slaapt naar de shopping mall. Blijkbaar is dit het visitekaartje van Jakarta. Na een nachtelijke rit door de stad was ik overtuigd: er is inderdaad niks bijzonders te zien buiten een moskee en een kleurrijke toren met gouden top.

Samen met zijn vrouw en zoontje die me oma noemt aten we enkele specialiteiten zoals gadogado en sirsak een lekker dessert met cocos en fruit en ijs. In onze gemberthee lagen kleurrijke ballen. Een soort Turks fruit achtige zoetigheid gevuld met noten.

Met een douchekop boven de Franse wc spoel ik de warmte van mijn lijf. Het is even aanpassen om terug water te gebruiken in plaats van wc papier maar alles went.

Samen met Sara stappen we de achterbuurt uit op zoek naar een tuctuc die ons naar de busway brengt. We gaan naar Taman Mini, een soort 'pretpark' of meer een verzameling van verschillende gebouwen uit alle provincies van Indonesia. Onderweg stapten we gewoon ergens binnen waar een trouwfeest aan de gang was, we werden vriendelijk ontvangen, kregen eten en mochten of moesten beter met de bruid en bruidegom op de foto. We voelden ons 'celebs' want iedereen wou met ons op de foto.

Het Mini Indonesia was wat vergane glorie maar we amuseerden ons. Kregen een lift met de motor van een knappe gast omdat we deden alsof we verdwaald waren. De ganse dag werden we aangesproken om op de foto te staan of omdat leerlingen hun Engels willen oefenen. Dat komt natuurlijk omdat ik met een knappe blonde onderweg ben. Morgen zal het al veel minder zijn als ik alleen ben.

https://goo.gl/photos/uXuLk3KuCeJMZyfW7