Reisverhaal «Sulawesi»

Indonesia | Indonesië | 0 Reacties 09 Oktober 2016 - Laatste Aanpassing 21 Februari 2017

Terug vroeg uit de veren want om 7:00 vertrekt mijn vliegtuig naar Sulawesi. Met wat vertraging kom ik rond de middag in de hoofdstad Makassar. Eigenlijk heb ik geen zin meer in overvolle steden maar ik heb voor het moment de energie niet om uit te zoeken waar ik naartoe kan en ook vooral hoe. Het eerste hotel waar ik binnen stap ligt boven mijn budget. Twee CS hadden positief gereageerd maar ik had hun adres nog niet. Het is heel moeilijk om internet te vinden, iedereen heeft blijkbaar 4G, ik ook maar voor het zwaardere werk is dit niet geschikt. Onderweg naar de jeugdherberg kom ik een Europees restaurant tegen, tijd om mezelf te verwennen denk ik en ga een pizza eten en trakteer mezelf op een mojito. Dit kost me toch wel bijna 7 euro. Even later krijg ik een adres om te slapen en wat voor één. Het lijkt of ik in een chique hotel logeer, de kamer is prachtig en ik krijg avondeten, ontbijt,.. Het profiel was van Djappo, hijzelf zit in Australië maar regelt alles, ik mag hem op ieder moment een bericht sturen en ik krijg direct antwoord. Zijn twee vrijgezellen zusters ontvangen mij, ze zijn mijn leeftijd en hun beroep is ‘busines’ en ze zijn moslim. Ik stel maar geen verdere vragen maar aan hun huis te zien zijn ze rijk. Het is supernetjes, modern, mooi gedecoreerd en het hangt ook vol met souvenirs van hun broer die de wereld rondreist. Zoals iedereen waar ik al logeerde wonen ze ook in een met slagbomen afgezonderde wijk. De wacht houdt ongenodigde gasten buiten.

Vandaag slaap ik uit en daarna neem ik de pete_pete naar het winkelcentrum. Ongelooflijk, vier verdiepingen met niet anders dan elektronica zoals gsm, pc,.. Niet moeilijk dat iedereen hier met twee GSM rondloopt. Eentje om te bellen en dan nog een smartphone.

Daarna bezoek ik fort Rotterdam, de naam zegt het zelf: een fort uit de tijd dat de Nederlanders het hier nog voor t zeggen hadden. Eerder een museum en zoals altijd ga ik 75 keer op de foto met Engels lerende kinderen. De rest van de dag vul ik met rondslenteren eten, drinken en wandelen aan de haven en boodschappen doen. Het is zoals in de meeste landen een zoektocht naar kaas – ze hebben alleen een blok cheddar dat achter slot en grendel ligt – en room wat ze niet hebben. Ook een simpel notitieboekje kan ik nergens vinden. Er loopt zelfs een vriendelijke gast met me mee om me te helpen. Dan pas besef je dat wij in een fantastisch land leven waar alles te vinden is en waar zoveel mogelijkheden zijn om eten klaar te maken.

Daarna vlug naar 'huis' want ik heb beloofd om te koken.

https://goo.gl/photos/LXwGWCwsVq3mxViK7

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking