Reisverhaal «Miri»

Malaysia | Maleisië | 1 Reacties 07 November 2018 - Laatste Aanpassing 07 November 2018

Door een stommiteit ben ik in Miri beland. Iemand in Bako zei dat het NP van Mulu heel mooi is en ik had begrepen dat je dit via de luchthaven van Miri kon bereiken, niet dus! Toen ik mijn ticket reeds geboekt had vond Jets dat Mulu ook een luchthaven heeft. Geen erg dacht ik misschien is Miri wel een leuk stadje, niet dus!

Miri was het eerste stadje waar men vroeger olie had gevonden en het ligt aan de grens met Brunei. Nu moet je weten dat Brunei geen land is om te bezoeken als vrouw. Het loopt er vol moslims en velen zijn daarbij nog eens oliemagnaten, niks voor vrouwen dus!

Miri lijkt me een surrealistische stad. Onderweg zag ik veel legerkampen, logisch aan de grens van een land. En daarnaast zo van die omsloten expat woningen. Kraaknette verlaten straten en allemaal dezelfde woningblokken met daarrond grote drukke wegen met dikke auto’s.

Mijn verblijf is een luxe slaapkamer van een appartement op de tweede verdieping van zo’n blok. Al van deze ochtend krijg ik berichten van de eigenaar, of alles goed is met mij, of hij een taxi moet bestellen, of ik er wel goed geraak, enz. Héél leuk, tja natuurlijk want ik ben hier de enige toerist!

De deur wordt open gemaakt door een Canadees. Hij werkt als expat – hoe kon ik het weten 😉 - in Brunei en is hier om zijn visum te regelen, that makes sence! De eigenaar is zijn baas, vandaar dat hij hier logeert.. om te werken.

Terug berichtjes van de eigenaar: of alles goed is, of hij iets kan doen voor mij,.. ik schrijf everything is going fine!

Trip advisor adviseert mij om eens naar coco Cabana te gaan, geef toe dat klinkt exotisch! En als ik de recensies lees moet het er fantastisch zijn.. het is niet ver te voet, ik moet enkele drukke straten oversteken.. helemaal alleen loop ik de kraaknette straten door. Rode lichten zijn er enkel voor auto’s. Er zijn wel zebrapaden maar geen lichten voor voetgangers, tja waarschijnlijk komt hier niemand te voet. Er ligt een enorm groot park, kraaknet met héél veel banken en zitplaatsen, openbare toiletten,.. maar geen kat te bespeuren! Op het informatie bord staat dat het park sluit om… uur. Sluiten? Er hangt geen poort noch omheining, niks.. het is langs alle kanten open!

Op de 'fantastische plaats' is een fotograaf bezig foto’s te maken van een koppeltje in trouwkleding. Wat verder lees ik dat je voor 999MYR (delen door 4) op deze plaats een prewedding kan houden?!? Dit bord hangt aan de muur van een winkel met trouwkleding. Daarachter is een groot gebouw met iets wat kan doorgaan als 'zaal voor trouwfeesten'.

Er staan fietsen die je kan huren, ik zou niet weten waar je dan naartoe zou moeten fietsen? Er staan enkele kraampjes met icethee, milkshake, popcorn, wafels, saté's,.. er staat een groot beeld van een zeepaardje dat dienst doet als vuurtoren want de plaats zelf is een soort uiteinde van een pier. Met uitzicht op een vuile zee en wolkenkrabbers aan de overkant. Enkele inwoners zitten op bankjes, ik ben de enige toerist.

Rechtover mijn 'woonst' is een ‘massage-center’ en wat doet een mens als hij niks anders te doen heeft. Inderdaad zich laten vermassacreren. Na 5’ dacht ik: nu knijpt ze mij dood. Ze was maar aan het duwen op mijn nek,.. Jets: de vorige keer was heftig, maar dit hier was verschrikkelijk heftig! Een uur heb ik afgezien, mijn tanden deden pijn van te bijten. Nu liet ik mij al overal ter wereld masseren en Chinezen zijn niet gewoon, maar ik verzeker je die Aziaten van Borneo zijn niet te doen. Nadien ben je misschien wel herboren maar dat komt omdat ze je eerst doodknijpen!

Eten… ik waag me de straat op.. en vind zoiets als drie restaurants naast elkaar. Hamburgers, chinees en wok,.. Als je gaat zitten komt er gelijk 10 man rond je tafel staan met een geplastificeerde kaart met foto’s van hun 'borden'. Dus je kan een hamburger bestellen bij de Chinees en soep van de andere buur. De broodjes van de hamburgers zijn trouwens grijs/zwart neenee niet zwart gebakken, ze zijn gewoon zo.

Deze plaats zit vol met Aziaten, ik ben terug de enige toerist.

Geen enkele van die mannen verstaat Engels. Ze roepen er iemand bij die dat wel kan, een beetje toch.. ik bestel Laksa (een specialiteit van Borneo: soep met scampi’s en ei) en jasmijnthee. Weer een andere gast brengt een koud blikje thee en vraagt 2 MYR, hij loopt weg met mijn briefje van 5. Dan komt iemand de soep brengen en vraagt 6,5 MYR. Ik leg uit dat ik nog 3 moet terugkrijgen. De tolk wordt erbij gehaald en hij neemt een briefje van 5. Even later komt een meisje een rekening en wisselgeld terug brengen. Nu snap ik het: je hebt menugevers, soepgevers, drankgevers, afruimers, bakkers, en het meisje aan de kassa. Ieder zijn job.

Who zie ik daar in mijn ooghoek frietjes passeren? Ik roep de tolk en vraag.. en krijg flietjes met curry of tomatensaus. En ik betaal onmiddellijk (want nu ken ik het al) 4MYR. En ze waren best lekker!

Als ik naar 'huis' wandel zie ik overal disco’s (dat belooft) en een café met Heineken of course. Voor mij is het toernee minerale!

En als ik op mijn kamer kom.. terug een berichtje van de eigenaar: everything ok? Yes I am fine thank you!

https://photos.app.goo.gl/QV42Jef3cVnhT4GM8

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

Jetske Laat gij u hier in Phuket nog eens masseren ?? Geplaatst op 16 November 2018

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking