Reisverhaal «Nelson»

Nieuw Zeeland | Nieuw Zeeland | 0 Reacties 10 December 2019 - Laatste Aanpassing 11 December 2019

20191210 - Nelson

Deze ochtend moeten we vroeg op want we moeten de schapen hun poep scheren. Eerst drijven we ze in de paddock en aangezien enkel de lammetjes moeten geschoren worden proberen we ze te scheiden van de moeders want deze zijn volledig geschoren. Dat is mijn werk. Cathy scheert hun poep want deze hangt vol met kak en als dit niet wordt weggenomen dan leggen de vliegen hun eieren erin en dat is bijzonder pijnlijk voor de schapen. Eén schaap is er zo slecht aan toe dat er product met medicatie moet opgespoten worden. Cathy vertelt dat later hun staart eraf moet, als ze mijn ontsteltenis ziet legt ze uit dat het veel pijnlijker is voor het schaap als ze ziek worden en dat die ziekte meestal fataal is.

Na het werk nemen we afscheid, ik zou hier nog veel langer willen blijven, zo'n prachtige rustige natuur, lieve mensen, leuk werk, maar het volgende avontuur roept. Cathy brengt mij op het juiste pad naar Nelson en de eerstvolgende auto stopt al meteen. Een Nederlandse. Dit wordt een Hollands dagje zeg ik haar want ik logeer ook bij een Nederlandse. Als ik bij haar huis komt staat de deur los en er ligt een briefje. Vertrouwen, gastvrijheid, veiligheid zijn dagelijkse gewoonten in NZ. Veel bewoners laten hun deur open, geen inbrekers hier. Zalig!

Ik verken het stadje en boek bus en watertaxi voor een hiking naar Abel Tasman.

Margaret en ik tetteren tot laat in de avond en de volgende ochtend staat ze al even vroeg op dan ik.