Reisverhaal «Thé Pinnacles»

Nieuw Zeeland | Nieuw Zeeland | 0 Reacties 25 November 2019 - Laatste Aanpassing 26 November 2019

Zo'n zeven standjes werk ik iedere nacht af. Eerst begin ik op mijn achterbank en als ik te stijf wordt kruip ik naar de passagierszetel. Ik wordt het al goed gewoon. Zelfs in mijn slaapzak glij ik als een wormpje van voor naar achter en omgekeerd. Deze ochtend bij het krieken van de dag was ik al riebedebie.. op naar een wandeldag en het was me er één! Voor de kenners: ik heb een Debbieke gedaan😉

Eerst 2 uur gewandeld om een berg op te geraken dan nog 1 uur naar de trekkershut en dan nog 1 uur voor de Summit te beklimmen! 895 meter op 1 uur. Beetje steil. Daarna 4 uur terug. Op het laatste kwam een grote groep pubers naar boven, op hun dagelijkse sportschoenen en een slaapzak in de hand. Waarschijnlijk een 'verplicht schoolnummer' de eerste waren mooi in groep maar dan kwamen de 'dikkertjes' of de toekomstige IT-ers… bij deze hingen hun tong tot op de grond en een paar zaten al aan de grond en dit na 1 uurtje (nog plat) wandelen. Het is erg gesteld met de jeugd!

Na acht uur wandelen vond ik dat ik een ijsje had verdiend en er wordt veel reclame gemaakt onderweg voor 'real fruit' dus ik benieuwd. Ze doen zo'n drie, vier bollen in een toestel, dan kappen ze er wat diepvries aardbeien bij en dan maakt het toestel iets dat lijkt op softijs maar dikker en beter, niet zo zoet als bij ons.

Vannacht slaap ik terug op het eerste gratis plekje net voorbij Coromandel. In de buurt is een hot water pool en een spa.. dus morgenvroeg ga ik al het vuil afspoelen voor ik terug naar de grote stad ga om roadie af te leveren. Ik zal hem missen, terug aangewezen op duimpie 😉