Reisverhaal «Slapen bij de eilandbewoners»

Peru | Peru | 0 Reacties 24 Oktober 2011 - Laatste Aanpassing 08 Juli 2014

We vertrokken met de boot naar de Uros eilanden. Dit zijn drijvende eilanden. Fantastisch! Op het Titikakameer liggen kleine eilandjes waar enkele huisjes in stro op staan en waar dan enkele gezinnen samen op wonen. De eilandjes zijn ook gemaakt in stro. Dikke "kluiten" (wortels van planten) worden samengebonden en daarop wordt een laag stro gelegd en nog een laag en nog..alles samen zo'n 3 meter dik. Als je voet aan 'land' zet dan voelt dit zo mals en warm aan. Er waren 65 eilandjes waar samen zo'n 2000 mensen op woonden al 500 jaar lang. 

Vandaar vaarden we verder naar Amantani, een groter eiland met wel echte huizen maar uiteraard primitief. Aangemeerd kwamen de vrouwen ons ophalen en we kregen een gastvrouw toegewezen waar we konden slapen. De vrouwen dragen er nog traditionele kledij. We kregen een slaapkamer met een echt bed en zelfs lakens en zo'n 5 dekens in echte alpacawol. Lekker warm 's nachts maar het woog wel zwaar. Sabrina, onze gastvrouw kookte een lekkere maaltijd voor ons in een primitief keukentje. Eigenlijk een hok waar ze op de grond wat zelf gesprokkeld hout legde en daarop een zwarte pot.. maar de soep was lekker met Quinoa, wortels, aardappelen enz. Praten deden we met veel gebaren want ze sprak zoveel Spaans als ons.. Zij spreken er namelijk Quecha. Daarna stapten we naar het hoogste punt van het dorp 4132 meter hoog! Zuchten en krochen doe je dan, het is heel raar zo'n hoogte.. het is net hetzelfde gevoel voor mij als net voordat ik mijn pacemaker had. Je gaat naar het toilet en je komt uitgeput terug! Gewoon ademen is al moeilijk en als je een inspanning moet doen dan moet je dat ontzettend langzaam doen alsof je een oud besje bent. Mich probeerde met het zoontje te voetballen. Twee keer tegen de bal schoppen en zijn tong ging al op de grond. Raar hoor. En als je dan een beetje bergop moet stappen dan zet je zo voetje per voetje.. Bovenaan de berg kregen we een prachtige zonsondergang cadeau! Fantastisch. Terug bij ons gastgezin was de vader thuisgekomen de dochter van 12 jaar stond te koken. Ze waren onze leeftijd en hadden 6 kinderen. Twee waren er nog thuis. Na de lekkere maaltijd werden we uitgenodigd op het bal in het dorp. De pa stond klaar met een blouse in zijn handen en het bleek dat die voor mij bestemd was... ik moest de traditionele kledij aandoen. We lagen plat van t lachen.. ik kreeg een blouse en een dikke rok boven mijn fleece aan en dan een wikkel rond mijn middel dat ik bijna niet meer kon ademen, daarboven kreeg ik een zwarte soort cape die eigenlijk wel wat naar geiten stonk.. Dan vertrok Judith (de dochter) met ons in het donker naar het bal. Ze hebben er geen elektriciteit dus iedereen loopt er met een koplamp op zijn hoofd.
Op het bal werden we meteen in de groep getrokken en we moesten mee dansen. We hebben ons goed geamuseerd.. en dan terug naar huis..onder een fantastische sterrenhemel want zo hoog boven de zeespiegel staan er duizenden sterren aan de hemel..
Ons beddeke in.. euh nee ni wassen want er is geen stromend water.. WC is er maar wat je erin laat moet je doorspoelen met een emmer water.. tandenpoetsen kan met onze fles water..buiten.. ook het toilet was buiten.. in de tuin.. en om in onze slaapkamer te geraken moesten we een houten trap op euh.. eigenlijk enkele houten planken waar een trap mee gemaakt was.. Met wat fantasie hadden we ons eigen wc meegenomen naar boven, want als je zo gelijk ik 5 keer per nacht naar het toilet moet.. we hebben wat afgelachen vooral als we de volgende dag zagen dat je lossen door de plankenvloer gewoon de keuken zag.. maar het was wel romantisch.. met kaarslicht naar bed..

Uros:https://plus.google.com/u/0/photos?tab=mq#photos/105900013451389874251/albums/5693129715114976577

Amantani:https://plus.google.com/u/0/photos?tab=mq#photos/105900013451389874251/albums/5693130464480106145

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking