Reisverhaal «Nachtelijke uurtjes»

Canarische eilanden | Spanje | 0 Reacties 06 November 2012 - Laatste Aanpassing 06 Maart 2014

Middernacht voorbij, we zitten hier in de wachtruimte in de haven van La Palma. Met de fiets op reis gaan betekent dat je niet eindeloos moet zitten wachten op de bus, maar wel nog op de boot.
Na drie dagen kamperen in een appartement in La Fajana hielden we het voor bekeken. Het idilische kustplaatsje was eigenlijk niet zo leuk zoals we eerst dachten. 's Nachts deden we geen oog dicht wegens het harde bonken van de golven op zee. Het was geen ruisende zee maar een lawaai alsof je net naast de autostrade lag te slapen. Er was geen winkel in de buurt dus voor inkopen moest Mich de berg op en een eind fietsen naar het eerstvolgende dorp. Hij deed dit wel graag maar het weer was er zo slecht, waaien, regen, donder, bliksem dat het niet zo plezant was.
Gisterenavond was het terug beginnen onweren met alles erop en eraan. Mich had gemerkt dat de eigenaar een grote pick-up had en hij vroeg of ik een lift kon krijgen naar Barlovento, daar zou ik op hem kunnen wachten en zouden we samen verder kunnen fietsen. Toen we deze ochtend opstonden was het nog steeds noodweer en besloten we om onze twee fietsen in de pick-up te gooien en allebei een lift te gebruiken. Even later besloten we om toch maar terug te keren naar de hoofdstad en de boot terug te nemen. Volgens onze chauffeur zou het weer nog wel enkele dagen blijven duren. Het waaien en het beuken van de golven was niet normaal zei hij. Het was echt wel noodweer. Hij vertelde dat hij velden met bananenplanten had en dat heel wat van de oogst vernield was. Hij had nog in België gewoond en zijn broer woonde er nog in Zele. Toen hij bij zijn ouderlijk huis passeerde stopte hij even om dag te zeggen tegen zijn broer en schoonzus, zij waren er op vakantie. Het koppel was blij om eens Nederlands te kunnen praten en zij vertelde dat ze een verschrikkelijke vlucht hadden en dat het vliegtuig verschillende pogingen had moeten ondernemen om te landen. We waren blij toen onze chauffeur voorstelde om ons tot in Santa Cruz te brengen. Hier konden we onze fietsen plaatsen bij het vorige hotel en zo hebben we een dagje doorgebracht met wat wandelen, terrasjes, eten, drinken,.. eigenlijk iets wat een normale mens het liefste doet op vakantie maar voor ons een beetje vervelend maar soit.

Om 4 uur vertrekt de ferry naar La Gomera en daar zitten we nu op te wachten. Niet alleen het noodweer doet ons vertrekken maar ook het feit dat fietsen op La Palma ontzettend moeilijk is. Vooral voor mij is het niet te doen, de meeste straten hier kan je vergelijken met de koppenberg, zelfs met kasseien. Niet te doen om te fietsen, niet naar boven en ook niet afdalen, soms moest ik gewoon afstappen omdat ik schrik had mijn remmen over te knijpen. Daarbij is het wegje bij Anton, waar onze mobilhome niet op kon en achteruit bolde niks vergeleken. Toen we met dat koppel uit Zele stonden te praten vertelden ze ons dat zij met hun auto de straat niet durfden afrijden, zo steil was het daar. Hopelijk valt La Gomera mee, we hebben daarnet een appartementje geboekt enkele km buiten de haven en we gaan bekijken om er vooral veel te wandelen en eventueel de bus te nemen als fietsen niet lukt.

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking