Reisverhaal «Laguna Blanca - San Pedro de Atacama»

Peru, Bolivië, Chili | Chili | 0 Reacties 26 November 2017 - Laatste Aanpassing 29 November 2017

Voorbije nacht was het alweer extreem koud. In onze kamer daalde de temperatuur zelfs tot 0°C. Buiten werd er -17°C gemeten.

Tijdens de nacht werden we opgeschrikt door een poging onze kamer binnen te dringen. Eerst met verkennend licht aan de vensterzijde van onze kamer, vervolgens werd er geprobeerd onze kamerdeur open te beuken.

Gelukkig had ik Kathleen gezegd om voor het slapengaan onze fietsen in onze slaapkamer te zetten en haar fiets met bagage tegen de binnenkant van de deur te plaatsen, want de deur kon niet op slot. Onmiddellijk mijn hoofdlamp aan en uit mijn bed om de strijd aan te gaan. Kathleen vroeg me om geen zotte dingen te doen, want die zag al het ergste gebeuren 😡.

Na enkele ogenblikken verdween de dreiging en hoorden we enkel nog stemmen op de achtergrond. Ik wilde ’s morgens verhaal halen bij de eigenaar van de refugio, maar besefte tegelijkertijd dat we toch niet achter de waarheid zouden komen.

Het was meteen klimmen gedurende 6 kilometer naar de immigratiedienst van Bolivië. De laatste 2 kilometer waren we weer verplicht onze fietsen verder te duwen. Hier was het ook een blij weerzien met onze Boliviaanse vriend die in het hotel Tayka del Desierto (waar Kathleen in paniek was omdat er geen kamer beschikbaar was) al het mogelijke heeft gedaan om alsnog een kamer voor ons te regelen, helaas zonder resultaat. Helaas was het blij weerzien van korte duur, daar ik plots zag dat hij een wintermuts droeg met het logo van Standard de Liège. Kathleen maande mij aan om normaal te doen 😎.

Na onze exit stempel verkregen en vervolgens 15 Bolivianos betaald te hebben om Bolivië te mogen verlaten, was het een volgende klim naar 4650 meter gedurende 5 kilometer, weliswaar op glad asfalt … een droom na bijna 2 weken van hard labeur op wegen die eigenlijk geen wegen mogen genoemd worden.

Eens de top van Hito Cajon bereikt was het 43 kilometer afdalen met een gemiddelde percentage van 6% naar de grens met Chili. Helaas heb ik op deze afdaling mijn topsnelheid van 74 km/uur met volle bagage op de fiets eerder deze reis niet kunnen breken, daar de wind op sommige momenten te hevig was en het te gevaarlijk was deze snelheid opnieuw op te zoeken. Al kende mijn record van 74 km/uur ook wel een kort moment van angst, daar mijn fiets plots begon te slingeren en ik onmiddellijk vaart moest minderen.

Op onze weg naar beneden, meer bepaald San Pedro de Atacama, waar we overigens vorig jaar onze fietsreis zijn begonnen, konden we moeiteloos de voortdurend afremmende vrachtwagens voorbij steken. Fietsen kan zo ontspannend zijn 😄.

We hadden al onze zuivel, gedroogde vruchten, … in onze laatste refugio kunnen verkopen, dus bij controle door de Chileense douane moesten we niet al te veel meer vrezen. Integendeel bleek, want wanneer de bevoegde persoon van de douane zag dat we van België waren begon hij meteen over Leffe te praten dat hij een zeer zwaar bier vond. Wanneer ik hem vertelde dat het dorp waar wij wonen nog een zwaarder bier kent, kon hij dit amper geloven.

In San Pedro de Atacama gaan we genieten van onze laatste dagen door nog enkele plaatselijke kilometers al fietsend af te leggen, alvorens naar Calama te rijden om aldaar alles in gereedheid te brengen (karton zoeken om de fietsen in te pakken, …) om opnieuw huiswaarts te keren.

¡ Vamos Chili !

Ciao,

El Cannibal y Kleentje

Afstand : 53,47 km

Hoogtemeters: 335 m

Hoogte: 2442 m

Andere interessante links:

https://trackmytour.com/wLx8M

https://www.instagram.com/vissers_marc

https://twitter.com/vissers_marc