Reisverhaal «Workshops en performance nummer 1»
Reizen om te dansen in Praag
|
Tsjechië
|
0 Reacties
02 Juli 2012
-
Laatste Aanpassing 02 Juli 2012
Deze morgen was bijzonder vroeg, want om 8u10 moesten we klaar staan om naar onze workshops te vertrekken in het balletconservatorium van Praag.
Om 9u stonden de meesten van ons klaar aan de barre voor een balletles. Ohohohoho... voelden wij ons even balletleken ;) Al voor de balletles begon zagen we penchées van meer dan 180°, benen die zijwaarts gestretcht een bijna een volledige cirkel konden maken... maar kijk... we kregen les van een professor die vroeger solist was bij het ballet van Praag!!!!! Pfieuw... was dat zweten! Na nog geen 5 minuten stonden we te stomen aan de barre. Ons geheugen werd tot het uiterste gestrecht en onze spieren werden zo mogelijk nog verder uitgerokken! Maar wat deed dat deugd! We waren allesbehalve van perfect (we zagen daar wel de perfectie), maar we leerden er enorm veel van!
Daarna ging ik met Désirée naar het seminarie voor leerkrachten, de rest ging make upen. Veel kleine details werden herhaald. We weten weer waar we moeten opletten als we onze leerlingen drillen Maar het leukste was de moderne les... wij 9 alleen! Een grote zaal en een leerkracht voor ons alleen. We hebben keihard gewerkt en al een heel leuk stuk dans geleerd. We kijken al uit naar de volgende les.
En dan was het een regelrechte rush. We hadden namelijk maar 45 minuten tussen onze laatste workshop en het moment dat we klaar moesten staan om naar het theater te vertrekken. De zenuwen waren bij alle 9 nogal aanwezig.
Om 16u begon de voorstelling en die zou uiteindelijk tot 20u15 duren!!!!! Jawel... zo lang... We kregen een kleedkamer toegewezen... we voelden ons precies in het voormalige Oostblok.
Let vooral op de knoppen waar we onze pruiken moeten ophangen ;)
Wij dansten het 16de en het 32ste nummer. Eerst Tombe la neige en dan The Lonely. Omdat we zo weinig podiumtijd hadden gekregen hadden we wel wat stress voor de belichting en de dvd en...
Maar het was een prachtervaring. Niet alle onderdeeltjes waren even gelijk, maar het gevoel zat zo goed. We hebben allemaal de wanhoop en het verdriet van het stuk nog nooit zo scherp gevoeld. Bij mij zat het diep in mijn buik... pfieuw... ja... het was redelijk overdonderend. Volgende keer letten we zeker nog meer op de timing, maar we mogen hier toch al even van genieten. Ook Charlotje, Naomi en Lize dansten The Lonely fantastisch. Ze kregen dan ook een daverend applaus.
De andere groepen... tja, daar zaten ronduit pareltjes in. Onze mond viel verschillende keren helemaal open van verbazing. Het was echt wel genieten. Maar nu is het echt tijd om te rusten. Morgen hebben we een vrije dag en gaan we dingen bezoeken en eten op een boot.
De rust zal voor onze spieren welgekomen zijn, want we hebben vandaag echt alles gegeven.