Reisverhaal «De eerste indrukken van Japan»

lang op weg met Bart en Joke | Japan | 1 Reacties 27 September 2017 - Laatste Aanpassing 27 September 2017

De regen klettert maar we zitten hoog en droog in de Japanse Alpen. Na een ontbijtje op een idyllisch plekje: bankje voor een imposant meer met uitzicht op de bergen was het tijd voor een kort lesmomentje deze morgen. Terwijl Bart ons busje omtovert van een slaapruimte tot zitruimte, geef ik les aan alle 3. Stan leert boogjes schrijven en de letter L herkennen, Nina maakt wat rekenoefeningen en Myrthe heeft een toetsje van Frans en dictee van bloonwoordjes. Ons uitzicht: 

Onze slaapruimte is zeer afgemeten. Stan slaapt op mijn zetel die we helemaal kunnen platleggen, Myrthe en Nina slapen in de daktent en Bart en ik liggen op de slaapbank in de koffer. Weinig ruimte dus maar Bart kan wel zijn benen strekken... Stil liggen is voor iedereen het aangenaamst want als 1 iemand zich draait, beweegt het allemaal. De eerste nacht gingen de meisjes op muggenjacht en het leek alsof er een feestje was op zolder. 

We wandelden vandaag naar de villa's van de Britse en Italiaanse ambassade. Daarna volgde een wandeling door de bossen rond een meer. Af en toe een quizvraagje waar we niets van verstonden... We zagen de vissers tot aan hun buik in het water staan met een vislijn in de hand. Anders vissers zaten gezellig in een bootje.

Bij terugkomst op de parking eten we toastbroodjes met gesmolten kaas en ketchup. 

We hebben nood om ons op te frissen dus brengen we ons eerste bezoek aan een 'onsen'. Wikipedia vertelt je er meer over: Een onsen (温泉) is een Japanse badgelegenheid met water uit een geiser. Japan is een vulkanisch actief land en er zijn daardoor duizenden onsen verspreid over het hele land. Oorspronkelijk was een onsen een openbaar bad en tegenwoordig hebben ze vooral een aantrekkingskracht op Japanse toeristen. Een onsen ligt vaak buiten de stad en biedt de mogelijkheid het hectische stadsleven te ontvluchten en gezamenlijk te ontspannen.

Het doet ons denken aan de baden in Ijsland, ook de zwavelgeur is zeer herkenbaar. Maar hier is het wel de gewoonte dat je er ingaat in je blootje. De kinderen vinden het een vreemd idee (zeker Myrthe) maar het zal wel wennen. Vandaag waren we alleen in een onsen, dus dat was op zich wel ideaal als eerste kennismaking.  Myrthe en NIna gingen mee met mij. Stan ging mee met Bart, aangezien de baden gescheiden zijn. Het water was er broeiend heet. Men gelooft dat het water in een onsen een genezende werking heeft door de mineralen die erin zitten. Voor ons was het vandaag vooral fijn om even uit te rusten en ons weer lekker proper te voelen. 

Na het baden vertrekken we opnieuw met een perzikzacht velletje richting een nieuwe slaapplek. Onze voorraad eten is op dus hopen we om nog een goed winkeltje te vinden. Boodschappen doen is eigenlijk mijn favorieten huiselijke taak. Terwijl Bart het eerder stresserend vindt om rond te lopen in de Colruyt zonder exact boodschappenlijstje, vind ik dat meestal heel ontspannend zolang er maar niet te veel toeristen rondlopen... Op reis vind ik winkelen nog veel leuker, een spannende activiteit op zich. Hier is dit surrealistisch moeilijk. 3/4 van de producten die er liggen, ken ik niet. En het lezen van de verpakking helpt weinig aangezien er meestal alleen maar Japanse letters opstaan. Het zorgt voor verrassingen, dat is zeker! Euforische momenten doordat we inderdaad melk juist gekozen hebben, dat de blikjes met een graanhalm erop getekend effectief bier bevatten, dat we tussen alle bokaaltjes goeie aardbeienconfituur kozen,... Verrassende ontdekkingen: een croissant met een eitje tussen, ketchup-van-België-gevonden-mamaaaaaa, ... Ontgoochelend voedsel: 2cm dikke toastbroodboterhammen zijn niet te eten, worstjes die er superlekker uitzagen zijn walgelijk, ...

We moeten creatief zijn met ons kookvuurtje. 1 klein gasvuurtje waarop éénpansgerechten getoverd worden. Zo creatief is het voorlopig nog niet geweest maar we leren nog bij. Op restaurant gaan is er  nog niet van gekomen maar dat komt zeker nog! 

Nu ja, we zijn gestopt bij een kruidenierswinkel waar we dus wat dingen uitkozen op goed geluk. Ondertussen was het donker geworden, begon het te regenen en vreesden we voor een avondmaal in de auto zonder warme noedels met groentjes en sojasaus. Maar kijk, ons klein geluk vanavond was een stopplek op een parking met een overdekt paviljoentje naast onze auto. MET een tafeltje, bankjes, wasbakjes EN elektriciteit. Dankzij dit laatste kan ik nu nog eens op de laptop een verhaaltje schrijven... 

Gisteren was misschien wel de beste dag tot nu toe in Japan. We bezochten een aantal tempels in Nikko. Deze stad ligt op een tweetal uur rijden van Tokyo. Het complex van NIkko is opgenomen in de Werelderfgoed van Unesco. Het eerste bouwwerk die we tegenkomen is  de heilige Shin Kyo brug. De rood gelakte, eenbogige brug overspant hier sinds de vroege 17de eeuw de rivier de Dayagawa. De legende wil dat Shodo Shonin, de monnik die Nikko stichtte, hier op de rug van een slang de rivier overstak. Het is 1 van de meest gefotografeerde bruggen in Japan! 

Op de andere oever kom je op heilige grond en wandel je, door een bos van Japanse ceders, de immense tempelstad binnen. We wandelen net een Japans sprookje binnen. Er zijn talloze tempels, voor de meeste moet je betalen. We kiezen ervoor om de bekendste te bezoeken (Toshogu schrijn) en daar zijn we wel even zoet mee. In het complex werd 500 kilogram goud en 370 kilogram zilver verwerkt. Er is nagenoeg geen balk of muur onbedekt. Vooral de overvloed aan houtsnijwerk is overweldigend. Het complex ligt in het bos. Met trappen en paden kom je als maar hoger in het complex, steeds dichter bij de goden, of kami in shinto. Voor het museum hebben we geen ticketje gekocht en daar zijn we wel blij mee want na het bekijken van zeker 15 tempels, hebben vooral de kinderen nood aan iets anders. Als we 's namiddags door een tunnel rijden, is Stan dolenthousiast 'kijk wat een mooie tempel'. Oei, bij hem is het nog niet helemaal duidelijk wat hij  gezien heeft... 

De andere tempelcomplexen laten we dus voor wat het is en in de late namiddag maken we een prachtige wandeling in een opnieuw sprookjesachtig landschap. Het is leuk stappen op een houten pad dat een meter boven het moeras is aangelegd. 

Ons plan:

paar nachten in airbnb slapen in Tokyo en 32 nachten in een busje slapen telkens op een andere plaats

In Japan zijn er heel veel gratis parkings (michi no eki) waar je mag overnachten. Er is sanitair bij. meestal erg proper. Het is hier nu herfst. Meestal valt de temperatuur wel mee maar hier toch koelt het 's avonds en 's nachts erg af. Het is heel dicht op elkaar leven waarbij we elkaar nog beter leren kennen. Het is back to basic en erg genieten van het onderweg zijn. 

Wat we al ontdekten in Japan: 

* Ik heb eindelijk een nieuwe ereader gevonden! In een megawinkel in Tokyo vond ik op de vierde verdieping, na meerdere keren te vragen, een nieuwe reisvriend. Het maakte mijn dag onmiddellijk goed! Ook de kindjes hadden er een leuke ervaring: ze kregen een minipakketje van lego gratis op de speelgoedverdieping. 

*  Japanners geven elkaar bij het begroeten nooit een hand. Ze maken een kleine buiging. Heel gek dat men na het helpen in de winkel een kleine buiging maakte voor ons. 

* Het is hier allemaal heel erg netjes en verfijnd. Wat dan wel gek is: er zijn nauwelijks openbare vuilnisbakken te vinden. 

* De toiletten zijn meestal heel erg netjes.Maar wat ze vooral speciaal maakt: een verwarmde bril en allerlei knopjes. Sproeiertjes bezorgden al enige hilariteit bij de kinderen. Zeker als we het stopknopje nog niet ontdekt hadden. 

* Japanners rijden meestal rustig en gedisciplineerd. De wegen zijn erg goed maar soms wel smal. Soms moet ik even uitstappen om te checken als we er wel doorkunnen...

* Je ziet overal automaten op straat. Met allerlei drankjes die we meestal niet kennen. Soms zitten er ook warme blikjes in. Zo kochten wij vandaag een koffie uit blik.