Reisverhaal «zuidereiland: elke dag verrassend»

lang op weg met Bart en Joke | Nieuw Zeeland | 0 Reacties 23 Maart 2018 - Laatste Aanpassing 06 April 2018

20 maart: Slope Point en Invercargill

Slope Point

Dit is het meest zuiderlijke punt van het zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Verder naar het zuiden lukt niet. Dichter bij de zuidpool raken we ook niet. Een pijl vertelt ons dat we ongeveer 4800km van de zuidpool zijn en ongeveer 5100km van de evenaar. Hier worden mooie foto's genomen, voor op onze dressoir (die we niet hebben).

We rijden in iets meer dan een uur verder naar Invercargill, de grootste stad van het zuiden. We stoppen voor een broodnodige tankbeurt in Tokanui. In Invercargill plannen we 3 activiteiten: we bezoeken het Queenspark met het Southland Museum & Art Gallery, we gaan nog wat inkopen doen in de pak’nSave en vooral we gaan zwemmen en douchen in het plaatselijk zwembad: Splash Palace.

Invercargill

Queenspark

Dit mooie park heeft een kleine dierentuin met konijnen, kippen, grote varkens, struisvogels, een mooi hert en eenden. Daarnaast is het een mooi aangelegd park waar het leuk vertoeven is. De Japanse tuin stelt echter niet veel voor. Het leukste voor de kids is de grote speeltuin in het midden van het park. Onze kids amuseren zich enorm met de grote draaiende ton. 

Southland Museum & Art Gallery

Klein gratis museum met een vaste collectie van historische natuurkundige verschijnselen en uitleg over de albatros, de scheepvaart, de telecomunicatie. Op de benedenverdieping was een tijdelijke tentoonstelling over de Nieuw-Zeelandse deelname aan de eerste wereldoorlog. We lazen verhalen van soldaten die in het Belgische Passendale gesneuveld zijn. Dat is als het ware aan onze achterdeur. Er is hier ook een toeristische dienst en er is gratis WIFI. Vlug even checken als we populair zijn...

Na het park en het museum maaken we uitgebreid tijd voor lunch en koffie. We maken de zwemzakken klaar want het zwembad roept ons.

zwembad: Splash Palace

Het zwembad heeft een 50 m bad dat in twee helften is verdeelt. Je kan dus zwemmen in 2 maal 8 banen van 25 m. Maar die zijn bijna allemaal ingenomen door de zwemclubs die er hun wekelijkse oefeningen doen. Enkele banen zijn vrij en daar maken wij gebruik van voor onze zwemles. De meisjes oefenen aan hun conditie terwijl Stan de beenbeweging van de schoolslag onder de knie krijgt. Na al dat gezwem is het tijd om te spelen. Het zwembad heeft een leuke buisglijbaan die redelijk snel gaat. Er is ook een warm speelbad waar we plots een signaal horen. Het is tijd voor de golven zeggen we lachwekkend. En inderdaad, de golven komen eraan. Het zwembad verandert in een ware zee. Superleuk. Naast het golfslagbad is nog een superheet bubbelbad en een sauna (enkel te betreden met badkledij). Ik zwom er mijn baantjes en toen ik nadien in het bubbelbad ging, mocht dit niet samen met Bart. Achnee, Stan moest begeleidt worden in het kleuterbad! Streng hoor!

Fris gewassen hoppen we nog even binnen bij de supermarkt en rijden dan in een uurtje naar onze volgende kampplaats in Lumsden: Freedom Camping Lumsden

kampplaats: Freedom Camping Lumsden

Deze kampplaats is een parking bij het oude treinstation van Lumsden. Je mag rond het kleine stationnetje parkeren en overnachten. Het toffe is dat de Free-Wifi van de bieb aan de overkant van de weg tot bij de parking gaat. Zo kunnen we wat surfen. Lumsden is ook een prima plaats om van hieruit het Fjordland te bezoeken. We komen laat aan en na een korte maaltijd vliegen de kinderen er gauw in.

21 Maart: de herfst begint hier goed met een dagje regenen

Vandaag regent het pijpenstelen, het giet oude wijven en het valt met bakken uit de lucht. Kortom het is geen weer om een hond door te jagen. We bezoeken de Lumsden bibliotheek die zich rechtover onze kampplaats bevindt. De kids werken wat voor school, lezen een boek, raadplegen het internet of spelen in het leuke speelhoekje van de bieb. De plannen die gesmeed worden voor morgen, zijn wandelingen en uitzichtpunten op weg naar Milford Sound. We boeken de cruise op de milford fjord en de ferry die ons van dit prachtige zuidereiland naar het noordereiland moet brengen. . Tegen de avond eten we spaghetti en wordt ons nog eens gevraagd om ons busje te verplaatsen. Het werd ons al een keer gevraagd het busje aan de andere kant van het stationnetje te zetten. Nu staan we blijkbaar weer op een plaats die bedoeld is voor Non-Self Contained Vehicle. Dus wisselen we met een Duits koppeltje van plaats. We slapen dus weer aan het stationnetje in Lumsden. De nacht is koud maar het donsdeken houdt ons warm.

22 maart: de weg naar Milford Sound

Als we opstaan is de regen gestopt. We ruimen op en ontbijten en vertrekken voor een leuke dag. Vandaag rijden we richting Milford Sound via Te Anau en gaan tussenstops houden aan de miror Lakes en doen een drie uur durende wandeling aan de key summit. Dan naar onze kampplaats ‘Cascade Creek’ om daar de Lake Gun Nature Walk te doen.

Te Anau

Dit toeristisch dorp is eigenlijk niet meer dan een tussenstop om te tanken. Dit is nodig want in Miford sound is er geen tankstation. Je moet dus ongeveer 250 km aan benzine in je tank zitten hebben! 

MIRROR LAKES

De naam zegt het zelf, de spiegelmeren, liggen langs de kant van de weg en een houten wandelpad brengt je naar de uitkijkpunten langs het smalle meer. Ze spiegelen de achterliggende bergen mooi in hun water. Na een kort bezoek van ongeveer een kwartier is het even rijden naar de Key Summit Walk en tijdens de rit begint het weer te regenen.

Key Summit Walk

Na een uur zijn we bij het begin van de wandeling maar het giet echt met bakken uit de lucht. We belissen om op de parking te lucnhen en te wachten op beter weer. Dat komt er pas tegen 17uur als we beslissen om naar onze kampplaats te rijden. We vullen de namiddag op met een lang(!) spel Monopoli in de camper. Jammer dat we deze wandeling niet meer kunnen doen.

Lake Gun Nature walk

Aangekomen bij de kampplaats ‘Cascade Creek’ dat maar op enkele minuten rijden ligt van de Key Summit, checken we in, installeren we ons en gaan we direct de Nature Walk doen. We hebben hard beweging nodig want we zitten al de hele namiddag in de Camper. eigenlijk komen we zot, we verdragen elkaar precies niet zo goed meer. De camper is veel te klein om binnen te moeten blijven...

Deze wandeling ligt aan de toegangsweg van de kampplaats en is een cirkelvormig pad dat je door een mooi bos voert in 45 minuten. De bomen en planten laten een sprookjesachtige indruk na. Zeker bij de schemering van de aankomende avond. Het is alsof achter iedere bocht van het pad een nieuwe wereld vol fantasie te ontdekken valt.

Kampplaats Cascade Creek

Het is de eerste keer dat we een betalende kampplaats moeten nemen. Een freedom Kampplaats is er hier niet. En wild kamperen mag niet. Dus betalen maar. 

23 maart: Milford Sounds & Lake Marian

We staan vroeg op want we willen vandaag de boot nemen aan Milford Sounds. Sorry thuisfront, maar voor ons is dit vroeg opstaan... Luxeleventje hé, we know! Het is nog een uurtje rijden naar de haven. Het was vannacht zo koud dat er ijsbloemen op de ruit verschenen. We moesten dan ook even krabben aan de voorruit voor vertrek. Om 7u zijn we weg. Het is prachtig om door het berglandschap te rijden terwijl de zon opkomt.

Juicy Cruise, Milford Sounds

Om 8 u zijn we op de parking beland aan de haven.  We ontbijten er vlug en tegen half 9 staan we aan het kantoortje waar we onze tickets ophalen voor de Juicy Cruise. We kregen een hartig warm gebakje van ei en bacon en een glaasje poederfruitsap (niet al te lekker). De kapitein is een sympathiek man waar een praatje mee maken. De kinderen mogen even in zijn stoel zitten. Tijdens de prachtige tocht geeft hij door zijn micro uitleg over de uitzichten vanop de boot. Heel af en toe maakt hij een grapje. Je kan ook op het voordek gaan staan en op het bovendek. Dat doen we gretig want het zonnetje schijnt vandaag. De boottocht vaart je door de fjord naar de Tasmaanse Zee. Daar keert hij om en langs dezelfde weg varen we terug. Op de terugweg zien we zeehonden die op de rotsen liggen te zonnen. De boot vaart er tot op 5m vandaan. We hebben geluk vandaag want eerst zien we een koppeltje dolfijnen voor onze boot zwemmen en vervolgens zien we een groepje spelende dolfijnen. Ze hoppen uit het water en ééntje springt verticaal de lucht in net als in het Boudewijnpark in Brugge! Deze Juicy Cruise is voor ons geslaagd. Even over elven meren we aan met een gelukzalig gevoel.

We gaan naar de auto en rijden naar de parking van de start van het pad naar Lake Marian. We lunchen er en beginnen dan aan de wandeling

Lake Marian

Deze wandeling staat aangeduid als ééntje van 3uur Heen en terug. Wij doen er met onze kinderen 4 en een half uur over. We hebben dit wat onderschat want normaal gezien wandelen we altijd een wandeling in minder tijd dan aangegeven. Het betreft hier dan ook een moeilijke wandeling waarbij je een hoogteverschil van 300m moet overbruggen. Niet eenvoudig voor onze kinderen. Het pad is op plaatsen erg steil en naar het einde toe ook erg modderig. Maar na 2 uur zwoegen zijn we aan het prachtige meer, dat alleen maar te voet te bereiken is. Het meer weerspiegelt in het zonnetje de omliggende hoge bergtoppen. De bergflanken worden door het spiegelend water abrupt onderbroken maar lopen diep in het meer verder. Na een halfuurtje pauze en veel foto’s keren we terug. We wandelen weer 2 uur over de afdaling. We dachten het vlugger te kunnen maar liepen vertraging op doordat Myrthe uitgleed op een boomstam en met haar hele zijflank in de modder terecht kwam! o, nu mis ik de wasmachine!

Tegen half 6 zijn we bij de auto en beginnen we honger te krijgen. Wat koekjes en fruit doet onze eerste honger stillen want het is nog 2 uur rijden naar de kampplaats in Lumsden waar we eergisteren ook al stonden.

24 maart: Queenstown

Vandaag doen we huishoudelijke dingen. Er moet gewast worden, geshopt en er wordt naar de kapper gegaan.

Drift Bay

Onderweg naar Queenstown stoppen we op het uitkijkpunt aan Drift Bay. We nemen het wandelpad naar het meer en wandelen even op het keistrand. Weer boven maken we een heerlijke picknick en na de koffie zijn we weer op weg naar Queenstown.

Queenstown

We parkeren onze camper op de parking van de supermarkt Countdown na een ritje van anderhalf uur uit Lumsden. Hier is een Laundromat. Tijdens het wassen gaan we naar de supermarkt en gaat joke  naar de kapper. Daar moet dringend een coupke in...

Hierna rijden we nog naar de Pak’nSave, de colruyt zonder proevertjes,  en doen we wat inkopen. Dan naar de Camping. We rijden door het centrum van Queenstown dat niet meer is dan winkels en boekingskantoortjes voor de zotste activiteiten in de buurt. Van benjispringen tot parasailing, hier kan het allemaal . Als je veel geld hebt, héél veel geld,...

Kampplaats: Twenty Five Mile Stream

We plaatsen onze camper aan het water van deze mooie kampplaats. Het water van het meer zou bij het zuiverste water van de wereld horen. Zo helder! Mooie uitzichten door de ondergaande zon. Er zitten heel veel zandvlooien (sandflies) en die eten Barts benen op! De beten jeuken vijf dagen later nog! Echt verschrikkelijk. Jammer dat je moet vluchten naar binnen als je op zo'n mooie plek zit!

25 maart: Glenorchy

Na het ontbijt ontmoeten we Bryan en Lien uit Blankenberge. Ze stonden gewoon naast onze camper geparkeerd op de kampplaats. De wereld kan soms klein zijn. Ze hebben 2 kinderen, Luca en Yara, die onmiddellijk vriendjes maken met onze spruiten. We spreken af om samen te gaan wandelen in Glenorchy. West-Vlaams gezelschap, plots, geweldig!!

Glenorchy Walkway en Glenorchy Lagoon

Deze 2 wandelingen zijn 2 lussen die samen een 8-figuur vormen. Dit ontdekken we pas na het lopen van de eerste lus op het plannetjes aan het begin van de wandeling. Die eerste lus lopen we in een halfuurtje. Je kan die 2^de lus dus combineren met de eerste langere lus. De tweede is nog mooier omdat je over houten wandelpaden loopt in het midden van moerassig gebied met mooie uitzichten.

Tussen de 2 wandelingen lunchen we aan het meer waar onze campers staan. Na de koffie starten we dan de 2de wandeling. Na al dat gewandel besluiten we om de kids nog wat te laten spelen en keren we terug richting Queenstown waar we weer op dezelfde kampplaats als gisteren terecht komen. We aperitieven samen en de kinderen spelen spelletjes in de grote camper van Bryan en Lien.

26 maart Queenstown en Arrowtown

Laatste shopping in Queenstown

Arrowtown

Arrowtown is een klein maar mooi dorp dat voor bekend is voor zijn Chinese nederzetting. De Chinezen zijn op het einde van de 19^de eeuw hiernaar toe gekomen om rijk te worden. Arrowtown heeft nl het geluk dat het langs een goudader ligt. Dat hadden de Chinezen ontdekt en vestigden zich hier. Je kan de overblijfselen van hun vestiging zien. Een oud winkeltje, een hut en opbergplaats afgewisseld met uitleg en oude foto’s uit die tijd. We plaatsen onze camper in de straten van het gezellig dorp niet ver van de bieb. Er is ook een openluchtzwembad maar dat is enkel in de zomer geopend, toch te koud voor!

Kamplaats: Bendigo

Net voor Wanaka vind je aan de linkerkant van de weg een mooie kampplaats. We liggen te schudden in ons bed want de felle wind houdt ons wakker met haar geluw. De kamper beweegt van links naar rechts. Gelukkig slapen de kinderen als roosjes!

De volgende ochtend bekijken we de schade, er is niets te zien dat er een felle wind was, alleen wat wallen onder onze ogen.

27 maart: Wanaka > Fox Glacier

Zwembad Wanaka

We rijden na het ontbijt naar het zwembad van Wanaka. ‘The Community Pool’ is een klein zwembad van 25 m met 6 banen. Het ligt naast een school en de schoolkinderen bezetten 4 van de 6 banen. In de zesde baan wordt er nog prezwemmen gegeven in een halve baan en dus maken wij gebruik van de 5^de baan. Het gebouw past net rond het zwembad. Er is dus nauwelijks ruimte tussen het bad en de muur. Ook de kleedkamers zijn allen gemeenschappelijk en volgesjouwd met jengelende schoolkinderen. Stan en ik komen zo terecht in een luide kleedkamer waar een meester probeert de kids te kalmeren. Ik heb zo een deja vue. De inkom van het zwembad is nog frapanter. Een klein deurtje leid je van buiten in het gras onmiddellijk in het zwembad. Zo staan we met onze vuile en natte schoenen naat het zwembad en betalen we 14 dollar aan het kleine kantoortje van de redders.

Rijden naar Lake Paringa in de regen

Appletree lookout

De eerste stopplaats is deze mooie Lookout die een uitzicht heeft over Lake Hawea, één van de 2 meren waar we tussen rijden. De weg kronkelt tussen het Lake Hawea en Lake Wanaka. Hier staat een oude appelboom die je gratis appels heeft. We plukken. 

Blue pool track

Even verder komen we bij deze wandeling. (30 min heen en terug). Het begint aan de parkeerplaats en gaat dan door een bos over een mooie hangbrug naar een punt waar 2 rivieren samen komen. Het ligt er vol mooie keien en we stapelen er enkelen op elkaar zoals anderen ons al voor deden. Het water van deze rivieren kleurt normaal helderblauw, als het grijskleurt komt dat door een te hevige regenval. Dat is bij ons het geval. Jammer dat we de blauwe kleur missen.

Doc campsite: Lake Paringa

We komen aan bij deze mooie kampeerplaats aan een riviertje dat in een meer uitkomt. Dit is tweede kampeerplaats waarvoor we betalen.De volgende ochtend komt de parkwachter ons vroeg wekken. Hij dacht dat we niet betaald hadden, maar dat deden we wel. Ons formulier zat vast in de brievenbus en werd niet onmiddellijk gezien. 

28 maart: Fox Glacier & Frans Josef Glacier

Bruce Bay Lookout

Ontbijten met een view... Dit prachtige strand met ruige zee heeft mooie uitzichten. De wilde zee klotst tegen het keienstrand. Het is begrensd door de weg. Die draait verderop weg van het strand waar een loofbos begint. Aan de lookout ligt een berg witte keien die van het strand geplukt zijn. Op iedere kei staat een boodschap geschreven. Jammer dat er hier veel ‘sandflies’ zijn. We worden door de kleine plaagdiertjes gedwongen om binnen in de camper te ontbijten. Echt een pest hier!

Na het ontbijt rijden we verder naar Fox Gletsjer

Fox Gletsjer

Het stadje bij the Fox Gletsjer heeft dezelfde naam gekregen dan de Gletsjer: Fox Glacier. We rijden hierheen omdat de Gletsjer die je net voor het dorpje aan de rechterkant ziet gesloten is voor alle toegang. Misschien heeft dat te maken met het ongeval die enkele maanden geleden gebeurde, waarbij enkele onverantwoorde toeristen zich tot bij het ijs waagden. Er vielen doden want ze werden bedolven onder afgebroken stukken ijs.

In het dorpje vinden we algauw een wandelplannetje van de twee gletsjers. 

Lake Muelier Walk

Een rondwandeling van 1 uur rond een klein meer. Het wandelpad is afwisselend een bospad, dan weer een houten pad. Je wordt getrakteerd op mooie uitzichten op de Mount Cook en Mount Tasman. We nemen leuke foto’s van de weerspiegelingen van deze toppen in het Meuliermeer.

Na de wandeling rijden we naar de parking van ‘the Frans Josef Glacier’

Frans Josef Gletsjer

De parking staat eivol. Het mooie weer heeft veel toeristen en plaatselijke bevolking naar de gletsjer gelokt. We hebben geluk want net waar de wandelingen beginnen komt er een plaatsje vrij. We doen hier 2 wandelingen: the Peters Pool Walk (20 min H-T) en Frans Josef Gletsjer Track (1 ½ u H-T).

Peters Pool Walk

Peter was een kleine, ondeugende jongen van 9 die op het einde van de 19^de eeuw graag ging kamperen aan het kleine meer waar je naar toe wandelt. Hij had er een prachtig uitzicht op de gletser die tot aan het kleine meertje kwam. Je ziet foto’s hoe het eruit zag in die tijd. Het is opmerkelijk om te zien in welke korte tijd de gletsjer teruggedrongen is tot zijn huidige punt.

Frans Josef Gletsjer Track

Deze mooie wandelingbrengt ons tot op 750 m van de gletsjer. Tot 2 maal toe moet je de rivier over met het smeltwater. Niet via een brug maar gewoon over wat keien. De kids vinden het reuze. Aan de gletsjer is het genieten van de zon en het uitzicht op het ijs. (af en toe in de wolken) Opnieuw worden we geconfronteerd met de smeltsnelheid van deze gletsjer. 10 jaar geleden was waar we stonden nog gletsjerijs. Ik denk dat binnen 10 jaar misschien geen ijs meer te zien zal zijn!

Na de wandeling heen en terug eten we onze lunch aan de camper op de parking. En een welverdiende sandwich! Gewoon de max: tafeltje en stoelen buitenzetten en genieten van de natuur! En na de lunch rijden we een heel eind naar Greymouth.

Greymouth

Dixon park

We eten in dit leuke park met speelplein ons avondmaal. Er is een barbecueplaats waar we de kip op braden. Onze tortilla’s smaken.

Als het avondmaal achter de kiezen is en de kinderen nog wat gespeeld hebben gaan we nog naar the Countdown en the Warehouse alwaar we ons te goed doen aan kledij, slippers en paaseieren. Want Pasen staat al bijna voor de deur. Het verstoppen zal dit jaar op een heel speciale plek gebeuren.

We slapen vannacht op een kampplaats in Greymouth aan de brug. ‘Cobden Bridge’

29 maart: Pancake Rock en Nelson.

Pancake rock & Blowhole track

Dit uitkijkpunt in het Paparoa NP heeft een wandeling van 20 min H-T. Het is omgeven met rotsen die in dunne laagjes op elkaar liggen. Precies pakken gestapelde pannenkoeken. Heel mooi. Er is ook een Blowhole waar de zee af en toe naar omhoog spuit. We hebben al verschillende blowholes gezien op grote reis maar deze is echt indrukwekkend!

Truman Walk:

Is een mooi zandstrand met veel sandflies. Je kijkt op twee houten uitkijkpunten uit over de zee. 15min wandelen H-T.

We rijden verder en zijn in anderhalf uur in Murchison

Mataki willowgrove walk

We wandelen langs een bloemrijk pad langs de rivier. Leuk maar zeer eenvoudig. Terug aan de camper is het tijd voor koffie met een vieruurtje. De kinderen spelen wat. We rijden dan verder naar Nelson.

Nelson: Tahananui Beach Reserve

In dit mooie park aan de rand van het strand maken we ons avondeten klaar. De worstjes kunnen niet op de barbecueplaats gebakken worden omdat die volledig zwart zien. Jammer. We hebben ons busje geparkeerd aan de rand van het grote speelplein. Dat ligt langs het strand. We kunnen dus makkelijk eens het strand op en dan weer spelen. Het zonnetje schijnt en we eten aan het speelplein. De kinderen amuseren zich rot en spelen honderduit.

kampplaats: montgomery parking

Onze slaapplaats is minder mooi. In het centrum kan je gratis kamperen in de blauw aangeduide zone van de Montgomery Parking.  Een beetje vreemd om op deze betonnen parking in het midden van de stad te kamperen. 

30 Maart: Nelson Beach

In de ochtend gaan we naar dezelfde plaats als gisteren voor het ontbijt. We parkeren weer aan het speelplein bij het strand. De kinderen spelen weer en wij leggen ons op het strand met een boekje. Het is echt prachtig weer en we durven het aan om te zwemmen. Het koele water doet deugd. Op het strand ligt overal aangespoeld hout, zoals overal in NZ. De kids knutselen een echt strandkamp in elkaar. Prachtig om zien.

Na de late lunch naar de kampplaats gereden: double bay. Er zijn maar maar 6 plaatsen op deze plaats dus is het duimen of er nog eentje vrij is. We hebben geluk, nog twee plaatsen vrij op deze plek met mooi uitzicht op een baai. Het is eb en de zee in de baai is ver weggetrokken. We wandelen over het zachte zand en maken een korte wandeling langs de waterlijn. We ontdekken wilde oester- en mosselbanken. We laten deze diertjes met rust. Blijkbaar zijn hier dezelfde dag nog een groep Chinezen geweest, horen we later, die de banken leeggeplukt hebben. Jammer dat die geen respect hadden voor de natuur. De kinderen maken er alweer een kamp. Ze hebben de smaak te pakken. ’s Morgens staat hun kamp in het water want nu komt de zee heel erg dicht. 

31 maart: Charlotte Track

Charlotte Track

Na het ontbijt verlaten we onze heerlijke kampplaatsen rijden we naar het begin van de Charlotte Track.

Charlotte Track

Start in Anakiwa op het einde van de Anakiwa road. 2 uur heen, 2 uur terug.  We hebben 14 km gewandeld! En trots stonden we na 4 uur weer beneden aan onze camper! Het is een makkelijke wandelweg met mooie uitzichten en veel modder. Er zijn ook veel mensen die deze track met de mountainbike doen hun passage is soms lastig en gevaarlijjk op het smalle pad. Zo trots dat onze schatjes flink stappen er ook van genoten hebben. Ze vonden het wel iets te lang...

Kampplaats: Renwick

Na een kopje koffie en weer 10 beten van de zandvliegen erbij rijden we naar onze volgende kampplaats in Renwick. Die kozen we uit omdat hij op amper een halfuurtje van de haven in Picton ligt. Daar nemen we morgenochtend de boot.

Kamperen op 10 plaatsen aan het rugbyveld. Het is winderig en je staat op de beton in een genummerde plaats. 

1 april Wellington

Winteruur

We staan op om half 8 want om kwart voor tien moeten we aan de boot zijn. De paashaas is langs geweest en de kids rapen de eitjes verspreid in de camper met verbazing. Heb moeten heel inventief zijn om te verstoppen zonder dat het opviel. Stan voelde plots bolletjes in z'n bed. Terwijl ze aan het zoeken waren, bleef ik er overal nog wat bijleggen. Hihi, zalig toch! Als we tegen half negen vertrokken zijn merken we onze gsm een ander uur aangeeft. Zou hier het winteruur van kracht zijn??? Even later vragen we het even bij de plaatselijke supermarkt. Die zowaar op Pasen open is. Het blijkt een uur vroeger te zijn dan gedacht. Nu dat het maar 8 uur is rijden we even om naar Blenheim waar een Pak N Save is. Misschien is die ook open op Pasen. Geen geluk alle supermarkten zijn er gesloten. We rijden dan maar naar Picton, waar we vlot inchecken voor de Ferry. Voor we het beseffen zitten we op het dek van de boot.

Picton > Wellington

interislander. Prima verloop van de vaart die 3 uur en 15 minuten duurt.

Wellington

We komen aan in de hoofdstad om 14 u. We rijden van de boot recht naar de marktplaats die we uitgezocht hebben. Het is vandaag paaszondag en tot 14u is er iedere zondag een groente- en fruitmarkt. de meeste Chinese handelaars zijn al aan het inpakken maar daardoor kunnen we echt goede deals doen. De laatste restjes moesten de deur uit aan dumpingprijzen. Zo vinden we een zak tomaten voor 2 dollar en een tros gratis bananen.

Na de markt wandelen we nog even langs de kade achter het museum en duiken tenslotte met z’n allen het museum in. Dit is gratis en in een uur tijd bezoeken we de tweede van het 6 verdiepingen tellende gebouw. Onvoorstelbaar dat het belangrijkste museum van het land gewoon gratis is! We zien een interactieve tentoonstelling over hoe de aarde vuur kan spuwen en hoe aardbevingen ontstaan en een natuurkundig stuk met opgezette dieren die leven in NZ. Er is zelfs een reuze octopus van wel 4m op sterk water. We bezoeken ook nog een aangrijpende tentoonstelling over de slag bij Gallipoli tijdens de tweede wereldoorlog. Er staan levensechte tot 4 keer uitvergrote wassen beelden van soldaten die in strijd zijn. Iedereen serieus onder de indruk!!!  Morgen komen we zeker terug voor de rest van dit mooie museum. 

Kampplaats; Evans Bay Marina Carpark

Deze parkeerplaats bij een kleine jachthaven heeft een zone voor freedom camping.  We plaatsen onze camper in de zone en worden algauw ingesloten door andere dicht geparkeerde campers. Het heeft een wat benauwd gevoel maar we zijn wel tegen de hevige wind beschut. We zijn hier dan ook in windy wellington!!!