Reisverhaal «Uitstapje met de trein»

lang op weg met Bart en Joke | Sri Lanka | 2 Reacties 03 September 2017 - Laatste Aanpassing 04 September 2017

Nu 'Kobo' me volledig in de steek heeft gelaten, neem ik de tijd om nog iets te schrijven. Grote verwachtingen had ik van m'n splinternieuwe ereader. Thuis vind ik nauwelijks de tijd om te lezen en ik keek er dan ook enorm naar uit om dit jaar boeken te verslinden. Ik was begonnen met m'n eerste boek. Nee, niet zomaar begonnen, ik zat er middenin. Als ik lees, en het is goed, wil ik dit niet langzaam doen. Zonder geduld. Midden in het eerste spannende boek wil ik het ding opladen en lukt dit NIET. Grrrr....  Retourzendig naar Coolbue ? Mja, we zien wel hoe dit verder loopt...

Gisteren wandelden we op de treinsporen. Vandaag begint onze treinreis in Ella, een dorpje verstopt tussen de bergtoppen in het zuiden van Sri Lanka. We blijven hier wat langer hangen dan eerst gedacht. Het is een mooi dorpje dat ligt in een prachtige, groene omgeving. We slapen in een leuk guesthouse met een zalig goeie matras. 

Voor 55 roepies (nog geen halve euro) kopen we 5 treinticketjes. De tijd heeft hier precies stilgestaan. 

We nemen de trein naar Bandarawela. Een stadje met 65 000 inwoners, ligt op 1230 m hoogte in de bergen. Er komt een man op het perron en hij luidt de bel om aan te kondigen dat de trein eraan komt. Geen luidsprekers hier. Op de trein zitten veel locals maar ook best veel toeristen. Het zou dan ook 1 van de mooiste treinreizen van de wereld zijn. Myrthe en ik gaan aan de deur zitten. Je ziet veel reizigers naar buiten kijken. Er hangen wat mensen uit de openstaande raampjes.  We bewonderen het prachtige landschap. Zo passeren we kleine dorpjes, theeplantages, huisjes,... Wat we zo speciaal vinden is dat mensen buiten opkijken als de trein passeert en dikwijls ook zwaaien. Stan en Nina komen er ook bijzitten.

In Bandarawela bezoeken we de zondagmarkt. Een levendige markt waar iedereen probeert z'n eigen producten te verkopen. We komen ogen tekort. Groenten, fruit, kruiden en andere ondefinieerbare dingen. Natuurlijk worden wij ook aangegaapt maar ja, dat went wel. In tegenstelling tot in Ella, lopen hier geen toeristen. 

Als onze magen beginnen te knorren, wandelen we richting het centrum. Er staat een promotiestand van 'clogard' (zelfde symbool van colgate). Voor 150 roepies krijg je een tube tandpasta en mag je blazen in een soort microfoon. Hierdoor beweegt er een rad en je krijgt een prijs waar het rad stopt. Rad van tandpastafortuin. We winnen bijna een paraplu (ging super geweest zijn), maar het wordt een rode pet. Stan wil natuurlijk ook nog eens en we winnen nog een kleine handdoek. Nu hebben we zeker tandpasta genoeg voor het ganse jaar. Tandpastasmile gegarandeerd op onze foto's. 

We gaan lunchen in een klein bakkerijtje in het centrum. We kiezen 2 viskroketjes, 2 worstenbroodjes, 1 groot brood, 1 pak chocolade, 2 veggiesandwiches, 3 frisdrankjes en 2 tasjes thee. Hiervoor betalen we een dikke 3 euro!

Vooraleer we terug naar Ella sporen, kopen we nog een paar dingen op de markt. De trein is serieus in vertraging. Een uurtje later zelfs. Allee, dat gebeurt hier dus ook. Ook de postpakketten die op het perron klaar staan, gaan mee...