Reisverhaal «Bolivia 1 : Wouter en La Paz»

Onderweg in Zuid Amerika | Bolivië | 2 Reacties 02 November 2017 - Laatste Aanpassing 18 November 2017

De laatste kilometers van Peru achter de rug en net Bolivië binnengereden...

En dan gebeurt het volgende : Wouter is de man van Desert Foxx, gespecialiseerd in het uitbouwen van wagens voor expedities en safari tochten.  Zo werd ook onze LandRover bij hem aangepast : tweede batterij erin, luchtsnorkel geplaatst, motor aangepast, beschermplaten onderaan de wagen, koelkast ingebouwd, cardan-as aangepast, nieuwe alternator, extra bumper met lier geplaatst, speciaal dakrek en daktent erop, ladder achteraan, heavy-duty veiligheidsschuiven in de koffer, enzovoort, enzovoort… een pak gespecialiseerd werk dus. Wouter geldt een beetje als referentie in het wereldje van de off-road en trekkings.

Wat wil nu het toeval : in de periode dat wij op reis zijn van augustus 2017 tot eind februari 2018 gaat hij zelf ook op reis : hij begeleidt als service-man een off-road trekking met 18 jeeps doorheen Zuid Amerika, van Ecuador tot Zuid Argentinië.  En wat wil nu nog meer toeval : op 3 november stuurt hij ons een berichtje : “Waar zitten jullie nu ongeveer ?”.  Blijkt dat we op dat moment in Copacabana zitten, net over de grens van Bolivië.  “Aaah ! Daar rijdt ik morgen voorbij !” roept Wouter per SMS.  Als we het op voorhand hadden willen afspreken, dan had het een hele klus geweest in onze planning.  Maar toeval bestaat !  Wij besluiten een dagje te blijven hangen, en de dag erna om 16.00u ’s middags is het een blij weerzien.  Na een portie samen-gezellig-sleutelen-aan-onze-wagen (dank u Wouter 😉) zakken we af naar een restaurant voor een héél fijne avond…, heerlijk zo’n avondje Belgische gesprekken!  De volgende ochtend rijden we nog een tijdje samen, nadien scheiden onze wegen opnieuw !

Wij komen aan in La Paz, een stad van 2,5 miljoen inwoners.  Het oude centrale gedeelte van deze stad zit letterlijk ingeklemd in een vallei, spectaculair om te zien.  De buitenwijken van de stad strekken zich verder uit over de hoogvlaktes er omheen (“El Alto”).  Via Nele en Dante kregen we het adres door van “Luz de Esperanza” : een project waarbij straatkinderen worden opgevangen om hen finaal een beter leven te kunnen bieden.  “Luz de Esperanza” is gelegen in El Alto, ver van het centrum en echt in een achterbuurt van de stad.  De straten zijn er vuil, er komen geen toeristen, mensen hangen er wat rond.Voor ons een beetje zoeken om er te geraken, maar Google maps helpt ons vooruit.  We ontmoetten er Victor en Daniel : twee gasten die nu het project mee leiden, maar die destijds (toen Nele en Dante hier vrijwilligerswerk deden – chapeau trouwens !) bij de eerste generatie hoorden die opgevangen werd in het project.  Je kan het je niet voorstellen maar volgens Nele waren dat ooit zwaar alcoholverslaafde straatjongeren die op het kerkhof woonden…  Nu zien we kinderen en jongeren die er samen een lokaal schilderen, metselen, op de computer kunnen spelen, samen leven en voor elkaar zorgen.  Er staan nieuwe gebouwtjes, er is een overdekt sportveldje, en er is nog heel veel plaats.  Het lijkt ons dat er een beetje onderbezetting is.  Het geheel hangt af van vrijwilligers en giften, helaas niet ondersteund door een of andere subsidiëring vanuit de overheid.  Wij mogen er een nachtje blijven slapen en laten een cent achter.  Hopelijk mag dit project nog lang blijven bestaan !

Ondanks zijn grootsheid verrast La Paz ons aangenaam.  De stad is druk, maar het kuieren door de straten geeft ons geen overdonderend gevoel.  In verhouding tot andere Zuid-Amerikaanse grote steden zeer proper, relatief rustig en verrassend gezellig.  Wat zeer aangenaam is : sinds een jaar of drie is men begonnen met een netwerk van kabelbanen over de stad heen uit te bouwen.  Je kan van aan de buitenwijken in El Alto de teleferique nemen tot in het centrum ! Er lopen kriskras kabelbanen naar alle uithoeken, waarbij je telkens over de straten heen de stad kan bewonderen.  Fijn bedacht, en Doppelmayer van in Oostenrijk heeft hier goed werk geleverd ! 

Wij verlaten La Paz na twee dagen om door te rijden naar het Noordoosten van Bolivië, naar het Amazone-gebied.  Maar dat is een volgend verhaal…