Reisverhaal «Seine, Somme en krijtrotsen: 7 tot 14 april 2018»

Seine, Somme en krijtrotsen van 7 tot 14 april 2018 | Frankrijk | 0 Reacties 07 April 2018 - Laatste Aanpassing 27 April 2018

Zaterdag 7 april.

Vertrek in Peer om 0900 Hr.

Aankomst in Conty om 1430 Hr.

Afstand: 380 km.

Tol: 11,80€.

Gewandeld: 10930 stappen of 7,1 km.

Een zonnige dag kondigde zich aan om onze voorjaarstrip naar Frankrijk aan te vatten. Om niet met tienduizenden anderen in de file te staan op de E40 richting kust kozen we om via Luik, Namen en Mons te rijden en daar Frankrijk binnen te vallen. 

De rit verliep goed en met enkel een tussenstop om onze broodjes op te eten waren we om 1430 Hr in Conty. Onze navigatie bracht ons daar even in de war zodat we aan de lokale visvijvers terechtkwamen. Google Maps bracht ook niet onmiddellijk raad maar een plaatselijke bewoner wel, zodat we na een korte verkenning te voet toch op de camperplaats arriveerden.

Plaats was daar genoeg. Er is plaats voor wel 50 campers en er stonden er maar drie. Er is een deftige loosplaats met een sanizuil ( jetons te verkrijgen bij de plaatselijke bakker ) voor wie water nodig heeft. Elektriciteit is er niet.

Nadat we onze dorst gelest hadden gingen we eens kijken in het dorpscentrum dat op 500 meter te vinden is. We vonden een bakker, twee beenhouwers, een restaurant, een schoenwinkel, een stuk of vier kapsalons en een paar honderd meter buiten het centrum een Carrefour-supermarkt. Aangezien we niets nodig hadden, en de zon nog steeds van de partij was verkozen we om, voor de eerste keer dit jaar, de stoelen uit de garage te halen en buiten te aperitieven. Wanneer de wolken het te fris maakten ruimden we de stoelen op en gingen we binnen een hapje eten en naar het nieuws kijken.

Na het eten trokken we nog eens de wandelschoenen aan om aan de visvijvers een wandeling te maken en te genieten van de stilte van de natuur, kwakende eenden, kwetterende merels en een in de verte roepende koekoek.

Zondag 8 april.

Vertrek in Conty om 1000 Hr.

Aankomst in Jumièges om 1400 Hr.

Afstand: 144 km.

Gewandeld: 10102 stappen of 6,6 km.

Een hele donkere nacht zonder enig geluid zorgde voor een goede nachtrust. Bij het ochtendgloren werden we wakker van de kukeleku-geluiden in de omgeving.

Tijdens het ontbijt kwam de bakker al toeterend de CP opgereden en kocht ik alvast baguettes voor het middageten. Na het lozen van ons afvalwater, uiteraard op de daarvoor voorziene plaats, reden we richting Rouen. Eerst namen we een aantal D-wegen en de tweede helft ging over de tolvrije A28. Ons doel was het kerkhof van St-Sever, dat niet alleen dient als begraafplaats voor de lokale bevolking maar dat ook voor meer dan de helft bestaat uit graven van gesneuvelde militairen uit de eerste wereldoorlog.

Een klein gedeelte bevat graven van militairen uit Frankrijk en zijn toenmalige kolonies ( Algerije, Senegal, Madagascar en nog vele andere ). 

Een veel groter gedeelte wordt onberispelijk onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission en bevat uiteraard de graven van Britse, Canadese en Australische soldaten, allemaal gesneuveld in een land ver van huis. Ik word er telkens weer stil van.

Na dit historisch intermezzo reden we verder naar Jumièges, een klein stadje in één van de bochten van de Seine. Daar kwamen we om 1400 Hr aan op Camping de la Fôret. We werden door een vriendelijke dame ontvangen en mochten een plaatsje kiezen op de mooi onderhouden camping. 

Ik betaalde 25,6€, waarvan 5€ voor elektriciteit. Ik haalde onmiddellijk stoelen en tafel uit de garage. De volgende foto had du pain, du vin et du fromage moeten tonen maar de honger was sneller dan de fotograaf.

Na het eten gingen we op pad naar het centrum, waar een mooie ruïne te vinden is van een abdij. 

Een bezoek kost 6,5€, maar het prachtige weer deed ons kiezen voor een wandeling tot aan de de overzetboot over de Seine. 

Bij onze terugkomst in het centrum genoten we nog van een drankje op een terras waarna we terug naar de camping gingen. We kwamen voorbij een mooi huis en waren net op tijd terug om in de camper te schuilen voor een flinke regenbui.

Het nieuws, een bord pasta en een douche sloten deze fijne dag af.

Maandag 9 april.

Vertrek in Jumièges om 1000 Hr.

Aankomst in Honfleur om 1230 Hr.

Afstand: 75 km.

Gewandeld: 8159 stappen of 5,8 km.

Ook vandaag werden we weer wakker van de vogeltjes. Ik haalde bij de bar de gisteren bestelde "pain au chocolat" en we genoten van een lekker ontbijt. Ik tankte nog wat water bij en loosde het toilet terwijl Brigitte de dode insecten van gisteren van de voorruit waste en om 1000 Hr waren we weg. Onderweg stopten we aan een Carrefour-supermarkt voor wat broodnodige inkopen: brood uiteraard, kaas ( waaronder Camembert ), wijn en nog wat minder belangrijke zaken 😉.

We reden daarna verder naar Honfleur en we kozen om langs de " Pont de Tancarville " te rijden. 

Deze in 1959 voltooide brug is niet zo lang als de nabij Honfleur en Le Havre gelegen Pont de Normandie. Niettemin blijft het met een lengte van 1420 meter en een overspanning van 608 meter een indrukwekkende constructie. We betaalden 3,20€ om de Seine hier over te steken.

Op de alom bekende grote CP van Honfleur was er nog plaats genoeg. We konden zelfs vlak bij een elektriciteitspunt staan zodat ik de lange kabel niet moest uithalen. Omdat we rond het middaguur arriveerden was het al onmiddellijk tijd voor brood, kaas en wijn.

Met een volle maag wandelden we naar " Naturospace ", een vlindertuin die we de vorige keer dat we hier waren niet opgemerkt hadden. Voor 8,90€ per persoon kregen we toegang tot een tropische serre. Daarin vindt men een aantal mooie tropische vogels, veel tropische bloemen en planten en natuurlijk ook honderden vlinders in de meest schitterende kleuren. Foto's maken was in deze vochtige omgeving uiteraard niet simpel en al die mooie vlinders blijven natuurlijk niet op commando zitten om te poseren voor de zoveelste fotograaf. 

Na iets meer dan een uur waren we terug buiten, blij dat we dit gezien hadden maar de prijs van een ticket is in onze ogen toch een beetje te hoog.

We kwamen van het regenwoud in de serre terecht in de motregen van de buitenwereld. We deden wat aan windowshopping bij de vele kunstwinkels in het centrum en verlekkerden ons bij het aanzicht van alle chocolade en ander snoepgoed. De oogst bestond uiteindelijk uit een zakje caramelles au beurre salé.

Terug in de camper dronken we iets en begonnen we aan het avondeten. Ondertussen was het harder beginnen regenen en werd het oorspronkelijke plan om nog avondfoto's te gaan maken van Le Vieux Bassin afgeblazen en vervangen door een avondje lezen.

Dinsdag 10 april.

Vertrek in Honfleur om 0955 Hr.

Aankomst in Le Tréport om 1230 Hr.

Afstand: 160 km.

Tol: 6,30€ voor de Pont de Normandie en 11,30€ voor de snelweg.

Gewandeld: 11439 stappen of 8,2 km.

Tijdens het ontbijt kwam de bakker langs op de CP en dus kochten we alvast baguettes voor het middageten. Omdat het weerbericht goede vooruitzichten bood wilden we op een snelle manier naar onze volgende bestemming. We reden dus net buiten Honfleur de snelweg op om over de Pont de Normandie noordwaarts te rijden. Na het betaalstation van deze 2143.21 meter lange brug is er een parking. 

Daar stopten we een kwartiertje om onze huisfotograaf de gelegenheid te bieden om wat foto's te maken van dit indrukwekkende bouwwerk. 

Over de snelweg reden we dan tot in Neufchatel-en-Bray om van daar de D1314 te nemen tot in Le Tréport.

Om 1230 Hr arriveerden we op de Aire de camping-car vlak bij de funiculaire. Deze CP bevindt zich op zowat 30 meter van de rand van de hoogste krijtrotsen van Europa. 

Voordat we aan het middageten begonnen gingen we daar eens een kijkje nemen. Op een mooie dag als vandaag heb je daar prachtige uitzichten over zee, over de stad en de andere krijtrotsen ( falaises ) in de omgeving. 

Om hier 24 uren te staan is 6,40€ dus niet veel, ook al kan ik me inbeelden dat het bij veel wind niet zo prettig is.

Nadien namen we de funiculaire naar beneden om het stadscentrum kriskras te doorkruisen. Deze funiculaire is eigenlijk een soort lift die je dwars door de rotsen naar beneden brengt. De kokers waar je door gaat werden oorspronkelijk gebouwd begin 20e eeuw voor een tramdienst. In de tweede wereldoorlog stonden er Duitse kanonnen in deze rots opgesteld en in 2006 werd de huidige lift in gebruik genomen. Het gebruik van de lift is gratis, maar de sportieveren onder ons kunnen ook gewoon de trap nemen. Beneden kom je uit op een boogscheut van het kleine stadscentrum waar verscheidene restaurants te vinden zijn waar de vis dagvers wordt bereid. Wij wisten dus al wat we 's avonds zouden eten.

We wandelden over het keienstrand, langs de havengeul, tot aan de fotogenieke vuurtoren om tenslotte heuvelopwaarts tot aan de kerk te slenteren.

We namen een kijkje in de sober ingerichte kerk om daarna met de lift terug te keren naar de camper en daar wat te genieten van het mooie weer.

In de vooravond gingen we nog eens naar het centrum om daar een lekkere portie mosselen te gaan eten. De porties waren meer dan voldoende, en werden nog begeleid door wat frieten en brood zodat er nadien alleen nog een koffie bij kon. Met nog een tonic en een karaf huiswijn erbij betaalden we 41€.

Om het eten te laten zakken deden we nog een korte wandeling op de kliffen, waarna Brigitte postvatte om de zonsondergang vast te leggen.

Woensdag 11 april.

Vertrek in Le Tréport om 0900 Hr.

Aankomst in Saint-Firmin-lès-Crotoy om 1215 Hr.

Afstand: 63 km.

Gewandeld: 9377 stappen of 5,9 km.

Ook op de hoogste krijtrots van Europa sliepen we als een roos. Om 0900 Hr hadden we ontbeten, water geloosd en waren we op weg. De keuze om langs Criel-sur-Mer te rijden was niet de beste: veel smalle weggetjes en werkzaamheden ( maar wel een mooi uitzicht over de kust ) en dus waren we lang onderweg voor weinig kilometers.

In St-Valery-sur-Somme stopten we voor inkopen in de grote Intermarché die aan de doorgaande weg ligt. Daarna reden we door naar de Chinese begraafplaats in Noyelles sur Mer. Hier liggen 842 Chinezen begraven die tijdens W.O. 1 een contract ondertekenden om in Europa te komen werken voor de oorlogvoerende naties, vooral Groot-Brittannië en Frankrijk. Ook al was het niet de bedoeling om zelf mee te vechten in de oorlog, toch sneuvelden velen van hen met aan de strijd gerelateerde werkzaamheden ( ontmijnen bijvoorbeeld ). Ook dit kerkhof wordt door de CWGC honderd jaar later nog steeds in onberispelijke staat gehouden.

Na dit ingetogen bezoek reden we verder naar camping Les Aubépines, al jarenlang onze favoriete stek in dit stuk van Frankrijk. Na een portie vin, pain et fromage besloten we om te genieten van de zon en de hoge temperatuur. In de late middag wandelden we dan toch maar eens naar de baai van de Somme. Omdat het laag water was zagen we geen zee of geen Somme, maar wel een immens grote zandvlakte. Ook een indrukwekkend zicht, maar toch een kleine teleurstelling want we hadden toch een beetje water verwacht.

Bij terugkeer op de camping genoot Brigitte nog wat van de zon terwijl ik de afwas deed want dat was al twee dagen geleden. Omdat niemand zin had om te koken haalde ik twee lekkere pizza's in het restaurant van de camping.

Met het geluid van de kikkers in de moerassige buurt gingen we slapen.

Donderdag 12 april.

Vertrek in Saint-Firmin-lès-Crotoy om 1111 Hr.

Aankomst in Hardelot-Plage om 1300 Hr.

Afstand: 55 km.

Gewandeld: 9676 stappen of 6,8 km.

Na alweer een rustige nacht haalde in om 0830 Hr in de campingwinkel de gisteren bestelde chocobroodjes. Ze waren nog warm, dus kakelvers, en ongelooflijk lekker. Na het lozen van het toilet ging ik nog de rekening betalen ( 21,60€, alles inbegrepen ) en dan vertrokken we.

Langs de Routes Departementales, voornamelijk de D940, reden we richting Étaples. Het doel was het Étaples Cemetary, het grootste CWGC-kerkhof in Frankrijk. 

Er liggen 11552 gesneuvelden, waaronder ook dokters en verpleegsters die tijdens WO1 werkten in het 20000 bedden tellende militair hospitaal hier in Étaples. Er liggen ook 3 Belgen begraven.

Na voor de zoveelste keer stil te zijn geworden van het aantal levens dat de eerste wereldoorlog geëist heeft reden we verder naar Hardelot-Plage. Daar is een rustige CP ( klik hier ), zonder enige voorziening, op een kilometer van het strand. 

Na het eten maakten we een strandwandeling. Voor de eerste keer ontdekten we dat er ook in Frankrijk lelijke flatgebouwen aan de kust kunnen staan. 

Achter deze flatgebouwen staan echter ook nog heel wat originele huizen uit het begin van de 20e eeuw die een veel mooiere aanblik bieden. 

We kochten nog een tijdschrift en dan gingen we terug naar de camper. 

Veel meer dan eten, afwassen, douchen en genieten van de rust deden we niet meer.

Vrijdag 13 april.

Vertrek in Hardelot-Plage om 1010 Hr.

Aankomst in Audresselles om 1110 Hr.

Afstand: 33 km.

Gewandeld: 15663 stappen of 11,3 km.

Ook vandaag werden we weer wakker van de vogeltjes. We ontbeten op ons gemak en dan vertrokken we naar Audresselles, waar we met vrienden uit Oostende hadden afgesproken. 

Door het mistige weer kozen we voor een plaats op Camping Municipal Les Ajoncs waarvoor we 13,30€ betaalden, elektriciteit inbegrepen maar douches niet. Het zag er immers niet naar uit dat ons zonnepaneel hard zou moeten werken vandaag.

Om 1200 Hr arriveerden onze vrienden aan La Marie Galante, het restaurant waar ze weken geleden een plaats hadden gereserveerd. We kozen alle vier voor een versie van een Fruits de mer, hetzij met oesters hetzij met kreeft. 

Een fles water en een fles wijn erbij en het feest kon beginnen. Twee uurtjes later hadden we alles verorberd en moesten we dringend een wandeling maken om de vertering te bevorderen. Na deze wandeling in noordelijke richting dronken we nog iets op een terras in het centrum terwijl ondertussen de zon toch volop begon te schijnen.

Om 1800 Hr namen we afscheid van Steve en Hilde die terugkeerden naar Oostende. Zelf wandelden we terug naar de camping voor een beperkt avondmaal. Onze huisfotograaf wou de zon zien zakken in de zee, dus gewapend met fototoestel en statief trokken we er nadien nog eens op uit richting strand. 

Het was al lang donker toen we terugkeerden. We belden dan nog eens met onze dochter en zo zat deze mooie dag er op.

Zaterdag 14 april.

Vertrek in Audresselles om 1000 Hr.

Aankomst in Peer om 1715 Hr.

Afstand: 320 km.

Gewandeld: 6825 stappen of 4,9 km.

Als we opstonden was er heel veel mist. Ons plan om zowel op Cap Gris-Nez als Cap Blanc-Nez te stoppen dreigde dus in het water te vallen. Na het ontbijt deden we nog de afwas en werd de badkamer alvast gepoetst zodat we dat thuis niet meer moesten doen ( mensen die er voor gestudeerd hebben zouden dit uitstelgedrag noemen 😉 ). Om 1000 Hr gingen we dan toch maar op weg. We namen niet de kortste weg naar de snelweg maar reden over de D490 noordwaarts. Ondertussen begon de mist op te trekken, maar Cap Gris-Nez lieten we toch maar links liggen omdat we daar al een paar keer geweest zijn. Bij Cap Blanc-Nez aangekomen was de zon wel volop van de partij en dus reden we naar boven. 

Noem het slechte voorbereiding, maar toen we boven kwamen bleek dat de parking voorzien was van een hoogtebalk ( maximum 2,10 m ) en we vonden in de nabije omgeving geen geschikte plaats om de camper achter te laten. Teleurgesteld dropen we af en besloten om naar huis te rijden. Maar nog geen 5 minuten later vonden we de parking Haut-Escalles. Daar gingen we eens kijken en we vonden een wandelpad dat recht naar de kaap leidde. 

Dus werden de plannen nog maar eens gewijzigd: handrem op, wandelschoenen aan, fles water en fototoestel mee en weg waren we. Na een flinke klim van meer dan twee km, langs een heel mooi pad, kwamen we eindelijk boven op de kaap bij het monument van de Dover Patrol

Landinwaarts konden we daar heel ver kijken maar het Kanaal was niet te zien. Boven zee was de mist immers nog helemaal niet opgetrokken. Na wat rondkijken en het lezen van de informatieborden over de Dover Patrol gingen we langs hetzelfde pad terug naar beneden. In ieder geval hebben we nu een goede reden om hier bij beter weer nog eens te stoppen.

Op de parking aten we onze meegebrachte baguette op om dan uiteindelijk via Calais, Brugge, Gent en Antwerpen naar huis te rijden.

Voor de statistieken nog dit: we reden in totaal 1230 km en overnachtten op 7 verschillende plaatsen verspreid over Normandië, Picardië en Nord-Pas-de-Calais.

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

Fotoalbums van Frankrijk

Het einde van de wereld (58)

30 Juni 2022 | Het einde van de wereld | Frankrijk | Laatste Aanpassing 27 September 2022

Fotoalbum Normandië 2016 (45)

22 April 2016 | Normandië in de paasvakantie 2016 | Frankrijk | Laatste Aanpassing 31 Juli 2016

  • De parking van Cap Gris Nez (overnachten in de cam
  • Utah Beach.
  • De pont de Normandie bij onze reis noordwaarts. De
  • Camperplaats Dieppe.

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking