Reisverhaal «Terug uit winterslaap!»

Er bestaat hopen literatuur over Permacultuur, voor diegenen die zich geinspireerd voelen, laat u gaan!

Leentje en ik wonen dus al enige tijd in het panya project, een gemeenschap die opgericht is vanuit deze principes. We wonen daar met 8 andere long term volunteers (vrijwilligers die zich gedurende lange tijd voor het panya project engageren) en een varierende hoeveelheid short term volunteers (mensen die gedurende een of twee weken komen helpen). We vullen onze dagen met veel natural building (het bouwen van gebouwen gebruik makend van reeds aanwezige materialen. Klei, zand, bamboo, ... Voorbeelden daarvan kan je zien bij de vorige reeks foto's), we werken veel in de tuin, onderhouden het food forest (een bos dat ontworpen is met het oog op een maximale voedsel productie) en experimenteren met veel verschillende zaken (biogas, compost, zonne energie, ...). Elke dag opnieuw leren we zoveel bij over leven in gemeenschap, het groeien van je eigen voedsel, het bouwen van je eigen gebouwen,... Maar dit was niet voldoende, onze honger naar meer informatie kon maar niet gestild worden en daarom hebben we een Permaculture Design Course gevolgd (afgekort PDC). Dit is een twee weken durende cursus die met veel diepgang alle principes van permacultuur onderzoekt en uitlegt om te eindigen met een volledig gedocumenteerd Permacultuur ontwerp dat rekening houdt met bouwen van gebouwen, tuinen, bossen, het generen van een inkomen, het leven in gemeenschap, ... Deze cursus hebben we twee weken geleden beeindigd en hiervoor hebben we (joepie joepie!) een Permaculture Design Course Certificate ontvangen. In theorie zouden we nu zelf PDC's mogen organiseren maar in de praktijk zal zich dit vertalen als een lancering richting meer verdieping in Permacultuur in al zijn geuren en kleuren. Voor alle duidelijkheid, Permacultuur is geen hippie gegeven, het is een onderbouwde ontwerpwetenschap die gebaseerd is op biomimetische informatie en een poging doet samenlevingen en voedselproductie te herontwerpen om zo problemen die we momenteel ondervinden op te lossen. 

Na onze PDC besloten we te liften naar Ko Chang, een thais eiland dat nogal populair is onder de backpacker. Van zodra iets in de lonely planet staat omschreven als ' goedkoop, authentiek en sfeervol ', gaan onze haren in onze nek al rechtstaan. Meestal staat dit synoniem voor ' veel toeristen, dure guesthouses en mensen die vooral uitzijn op je geld'. Oh en waarschijnlijk ook veel zatte, degoutante westerlingen. In elk geval, het was veel beter dan we gehoopt hadden. Inclusief palmbomen, kokosnoten en hele mooie stranden. 

Het liften naar Ko Chang was hilarisch. We wilden 400 kilometer op een namiddag doen (normaal lukt dit goed in thailand) maar we werden constant uitgenodigd door mensen op ons pad. De eerste avond vroeg een dorpeling ons of we niet in zijn nationaal park wilden komen slapen, veel aapjes, monikken en heel veilig. Uiteindelijk kregen we een gebouwtje voor onszelf en werd ons avondeten en ontbijt met een hele grote glimlach voorgeschoteld. Dit heeft ervoor gezorgd dat we besloten daar te blijven en niet gelijk door te liften. Dag twee vroeg een oudere vietnamees (Nick, eeuwige dank) of we niet gratis in zijn resort wilden overnachten. Twee of drie nachten, het maakte niet zoveel uit. We hadden nog een volledige liftdag voor ons maar besloten toch dit aanbod te grijpen met ons beide handjes. Het was te mooi om waar te zijn, gratis overnachting, hij nam ons mee naar zijn visserij in het midden van een groot mangrovebos op de rand van de oceaan, regelde eten voor ons, trakteerde ons op ijsjes en ontbijt de dag erna. We zullen binnenkort wat fotos van dit verblijf trachten te posten. 

Na veel omzwervingen geraakten we dan toch in Ko Chang, waar we besloten drie dagen te blijven om daarna terug naar Bangkok te liften.

Alwaar (en houdt u nu vast aan de takken van de bomen) Leentje haar ouders ons 10 dagen zijn komen bezoeken. We toonden hun Bangkok, Chiang Mai, Chiang Dao, het Panya, PunPun project en zoveel meer. Erik hiep in Panya zelfs een muur te beplaasteren met een natuurlijke plaaster. Het was voor iedereen super leuk om mekaar terug te zien! Foto's daarvan zullen we ook zo snel mogelijk proberen posten. 

De toekomst houdt ons waarschijnlijk nog even in het Panya Project. Wat staat er zoal op het programma:

- Een grote dam waterdicht maken met behulp van een olifant en grote rollen klei. (Nen olifant!)

- Veel planten en oogsten en tuinen onderhouden

- Zonnepaneel installeren en de gemeenschappelijke ruimte volledig op zonne energie laten werken

- Experimenteren met biogas

- Een passief zonnesysteem bouwen dat warm water voor de douches zal generen

- Leentje gaat een tien dagen durende zwijgmeditatie volgen (Vi Passana) (Jawel, tien dagen!)

- Leentje gaat vrijwilligerswerk doen in een centrum dat met drugsverslaafden werkt

- En zoveel meer!

Liefs!!!

Brecht en Leentje