Reisverhaal «Is this Hawaii, Japan or Belgium?(dag 86 - dag 98)»

USA | Verenigde Staten | 0 Reacties 15 Maart 2012 - Laatste Aanpassing 16 Maart 2012

Aloha mijne frak. Als mij op voorhand gevraagd zou zijn op welke van mijn bestemmingen ik mijn regenjas het meest zou aanhebben, dan had ik nooit gedacht dat het Hawaii zou zijn. Na de eerste 2 zonnige dagen in Waikiki heeft het meer dan een week elke dag geregend en soms nog geen klein beetje ook. Vanaf dag 3 ben ik 3 dagen naar Maui gegaan, maar daar werden de sluizen zowat de hele tijd serieus open gezet. De scenic route naar Hana deed soms een klein beetje denken aan Nieuw-Zeeland met de winding bergweggetjes vlak naast de kust en de vele one lane bridges, maar echt genieten was het niet in de overvloedige regen. De laatste kilometers voor Hana begonnen er zelfs kleine riviertjes dwars over de weg te stromen, dus dan heb ik maar rechtsomkeer gemaakt, jammer. De dag nadien was het ’s morgens iets beter dus dan naar 3000 meter hoogte om de Haleakala krater in te gaan, maar daar boven was het wederom slecht weer (thunderstorms in aantocht) en bleek de gevoelstemperatuur 27° … Fahrenheit, ofwel -3°C! Pijnlijk aan de beentjes in korte broek, maar ik dacht, nu ik daar toch was, om toch maar een track te proberen, maar 100 meter verder bij de start van de track aangekomen, dat uiteraard afgesloten was, was ik al compleet bevrozen. Als extraatje brak er dan ook nog effe een geweldige stortbui los, leuk in die koude. Helaas, Maui lijkt wel de moeite maar na die 3 verregende dagen dan maar terug naar Waikiki op starteiland Oahu om te bezinnen wat de verdere plannen gingen zijn. Waikiki is op zich wel leuk om een paar dagen te relaxen met je aanstaande of als je graag het gevoel krijgt om meer in Japan dan in Hawaii te zijn, aangezien meer dan de helft van de mensen die er rondlopen Japanse toeristen zijn en dan ook overal alles zowel in het Engels als het Japans staat. Bizar toch, precies een Belgische zomer met al die regen en vol met Japanners, niet direct het beeld dat ik vooraf had van Hawaii. Dus jawel, bijna was het zover dat ik hier iedereen die ooit plannen had om naar Hawaii te gaan, had aangeraden om heel wat geld uit te sparen en in plaats van Hawaii ergens naar de Spaanse kust te gaan. Op zich vond ik het zelf nog niet zó erg, ik heb nog wel een paar andere plaatsen bezocht de voorbije maanden die wel echt de moeite waren, maar hier merk je, veel meer dan op mijn andere bestemmingen, dat de meesten hier zijn met als hoofdbestemming Hawaii, dus dan is zo’n weer toch wel een beetje een rampscenario.

Intussen had ik nog 3 dagen te gaan in Hawaii, dus die moest ik toch goed kunnen invullen om mijn Hawaii experience te verbeteren. In het hostel in Waikiki kreeg ik de duidelijke raad dat als ik het echte Hawaii wou zien “get out of Honolulu and Waikiki now!”. Dus de volgende dag met huurautootje nummer zoveel naar de noordelijke kust van Oahu, en inderdaad, dat was al helemaal iets anders. Daar hervond ik voor een stuk de combinatie van mooie stranden en wonderlijke natuur die ik in Nieuw-Zeeland en Australië gezien heb. De schoonheid van het noorden van Oahu is ook Hollywood niet ontgaan, tal van films die daar voor een groot stuk zijn opgenomen, en ook de serie Lost (ooit gezien, Bère?), dus dat was ook wel leuk om ineens herkenbare locaties te zien aan toch nog altijd ongeveer de andere kant van de wereld. Het hostel waar ik zat, waren eigenlijk verschillende huisjes met 4 kamers, met in mijn huisje in een van de andere kamers een echte New Yorker van rond de 40, en, cliché cliché, die zweeg dus echt geen seconde, wou alles van u weten, maar luisteren naar wat je dan zegt, was dan weer iets moeilijker voor hem. De tweede dag bleek er dan ook ineens een Mexicaanse familie van 6 in 1 kamertje te zitten, dus dat huisje was toch ook weer wel een ervaring op zich. 

Nu ik begon te merken dat er toch iets speciaals aan Hawaii was, wou ik eigenlijk toch nog meer zien. Hawaii blijft vrij ver weg, dus wellicht zal ik hier niet zo snel meer terugkomen, tenzij ik nog echt werk ga maken van een grote sportieve droom, met als ultieme bekroning om ooit hier begin oktober te mogen terugkomen. Voor nu maar het zekere voor het onzekere genomen en last minute de geplande vlucht naar LA een kleine week uitgesteld en mijn verblijf in Hawaii verlengd. In plaats van naar LA ben ik dan dezelfde dag naar Hawai’i gevlogen, ofwel het grootste eiland van Hawaii. Bij aankomst in Kona bleek al direct dat dit eiland weer volledig anders is dan de andere 2 waar ik geweest ben, met rondom de luchthaven kilometers aan gedroogde/gestolde lava. Intussen ben ik in het Hawaii Volcanoes National Park geweest, en heb ik ook Mauna Kea, een vulkaan met de top op 4200 meter bijna tot boven beklommen. In mijn elektronische reisgids werd het omschreven als een “Mordor-like experience” en zo was het toch wel, unieke tocht, vulkanen zijn echt fascinerend!

See you soon, arigato, en tot de volgende keer maar weer!