Reisverhaal «..ons avontuur door het prachtige Colombia......»

Belgie | Colombia | 7 Reacties 08 Oktober 2015 - Laatste Aanpassing 09 Oktober 2015

......onze tocht gaat verder...veel leesgenot !!

dinsdag 14 april

...We leggen anker in Cartagena om 16u. Iedereen rijdt de ferry uit naar een grote parking....waar we allemaal netjes naast elkaar staan.

Nog eerst een “ snuffelkontrole”...om te kijken of we geen drugs bij hebben.....!!Van daar uit moeten we ons begeven naar een terminal waar de formaliteiten gebeuren van de out- en incheck voor Colombia.

De pascontrole verloopt vlotjes...aansluitend moeten we allemaal een formulier invullen dat samen met de motorpapieren door een douanebeambte wordt mee genomen voor de verdere afhandeling....aangaande verzekering. Ja,...zonder verzekering mogen we het domein niet verlaten... Het wachten kan beginnen....!! Net aan de terminal horen we luide dieren geluiden....we gaan eens een kijkje nemen en belanden in een tuin waar vele vogelsoorten hun stekje hebben...en dat aan de zijde van een lieve “luiaard”....super om te zien !!

De tijd loopt ...en nog geen beambten te zien...iedereen wordt ongeduldig! Dan verschijnt de agent van Soat Agency....met de verzekeringen....Hij heeft maar de helft van de aangevraagde dokumenten bij....en de reden...!!!! Het bureau sluit om 18u...en omdat er zoveel aanvragen zijn...en ze op een traag tempo werken....zijn niet alle dokumenten tijdig klaar

gekomen!!. Morgen gaat het verder...!! Hoe kan nu zoiets.....en we kunnen nergens naar toe! Daar we al een hechte groep zijn, zoeken we samen naar een oplossing....zelfs degene die hun papieren hebben willen met ons mee wachten tot “iedereen” zijn papieren in orde heeft...dit is gewoon klasse !! Er is geen andere oplossing dan in de haven te blijven overnachten op een parking.....wat normaal gezien niet toegelaten is. Gezien de omstandigheden krijgen we ze zo ver dat we toch een plaats krijgen toegewezen , net buiten de terminal,waar we de nacht mogen doorbrengen...Wij krijgen weer een bed aangeboden in de pop-up camper van Victor....

Anderen zetten zelfs gewoon hun tent op aan de straat....tot ongenoegen van sommige passanten....die we zien denken...” gekke toeristen”..!!

…het is een hechte bende…..

.....iedereen zit gezellig samen....

Ons avondmaal krijgen we van Gaetan en Michele...een tof Frans koppel die we regelmatig op onze reis tegen komen. De volgende ochtend laat de agent weer lang op zich wachten.... dit door stroompanne en internetuitval...Uiteindelijk hebben we na lange wachttijd....in de late namiddag onze papieren en kunnen we vertrekken. Victor en Carolina stellen voor nog een nachtje bij hun te blijven daar het eigenlijk al te laat is om nog ver te rijden. We gaan op hun aanbod in en zo vertoeven we nog een extra dagje met hun....aan een benzinestation...waar we weer gratis kunnen overnachten. Victor zijn pick up rijdt op “slaolie”.....deze haalt hij ( gratis !) tijdens zijn rit overal af aan grote voedingsketens , restaurants en hotels. Voor hij deze gebruikt moet hij alles filteren ...een mooi systeem ...maar tijdrovend!! Voor hem telt...”gratis brandstof” . Eens tof om te zien hoe dit in zijn werk gaat ....

Na een gezellige dag samen...moeten we spijtig genoeg afscheid nemen ...

Ieder gaat zijn eigen weg...maar we weten zeker dat we elkaar nog tegenkomen on the road ...en in kontakt blijven via mail.... Omstreeks 9.30u zitten we in het zadel bij een hitte van 35°...op zoek naar een nieuw avontuur in ons eerste land in Zuid-Amerika.....waar de lokale munt de Colombiaanse pesos....is (1 euro = 3456 COP ).

...eerst nog even dit.....

Centraal-Amerika vonden wij iets aparts....het wordt als “ minder veilig” bestempeld....maar als je je aan de regels houdt en naar de plaatselijke bevolking luistert ....is er geen probleem. We hebben jullie wat bezienswaardigheden laten zien....maar er is zoveel meer. Waar je ook ter wereld bent....focus je niet alleen op de bestemmingen...het gaat niet alleen om bezienswaardigheden...het gaat om de weg er naar toe....de gezellige dorpjes…en het kontakt met de mensen……Hou vooral je ogen open onderweg...want als je dat niet doet...” mis je enorm veel”....!!

De wereld heeft ons zoveel te bieden...spectaculaire locaties, mooie ervaringen....en vrienden voor het leven !!!!

Zoals reeds gezegd is Colombia ons eerste land in Zuid- Amerika....

Colombia ...het land van oneindige koffievelden en Caribische stranden. Het is een land om je hart aan te verliezen...Waarom..?? Je hebt er alles,... ongerepte natuur , jungle, woestijn , bergen, stranden, stille dorpjes en drukke stadjes. Het mooiste zijn de mensen zelf met hun sprankelende optimisme.., hun warm onthaal. Het is een land met een onrustige geschiedenis van guerrilla en drugs. Dat is inderdaad lang zo geweest..en dit is in zeer gereduceerde mate en in zeer afgelegen gebieden nog steeds wel zo. Kom je daar niet....dan is Colombia een zeer veilig land om door te reizen. Wij hebben het gevoel dat we van harte welkom zijn in dit mooie land........en dit willen we met jullie delen....

Cartagena is onze eerste plaats waar onze Honda ons heen brengt...De stad is moeilijk te berijden...met die vele éénrichtingswegen...en dan de enorme drukte !

Het is de parel van Colombia...met een drukke haven, koraalriffen voor de kust en een fantastisch bewaard gebleven koloniaal centrum.

We vinden aan de rand van de oude stad “Amber Hostel” met parking voor onze tango. We mogen de hostel binnen rijden en ons parkeren op de koer.....wat voor ons altijd een pluspunt is !

Na een verfrissende douche en een snelle hap....verkennen we de oude stad. Daar iedereen van op de ferry hier zijn eerste halte heeft ...zien we regelmatig bekende gezichten op straat ..en worden er heel wat terrasjes bezocht. Een wandeling langs...en over de muur geeft ons een goede indruk van de historie...We kuieren rond en bezoeken sommige musea, kerken en kathedralen. Overal zien we de slogan “ Colombia es Pasion” ( Colombia is passie )...dit kunnen we beamen...kleurrijk, warm, gastvrij en mooi ! Het is net een oude piratenstad met een prachtig stadscentrum vol gekleurde huisjes, bloemen en koloniale gebouwen. Het historisch centrum staat op de Unesco Werelderfgoed en is ontzettend goed onderhouden...net een openluchtmuseum !

.....we treffen ook Peter en Christa.....een tof koppel ....ze zaten ook op de ferry en zijn onderweg naar Argentinie....met hun camper.

....we genieten van de colombiaanse gezelligheid.....samen met Peter, Christa, Sigo en Hilo

Na 2 dagen hier te vertoeven verlaten we de stad. We houden nog even halt aan het fort dat al vol toeristen staat...het is er enorm druk ...en wij houden het bij een fotoshoot aan de buitenkant.

Wanneer we onze weg verder zetten passeren we veel tolwegen....die alleen worden betaald door voertuigen op “4” wielen....Lucky we !!!....want het is al snel 8000 pesos ( 2,5 euro) ...voor een klein stukje....!!

Het is weer genieten ….van alles wat we zien…..

….en tijdens onze volgweg zien we de afslag voor de Volcan de Lodo El Totumo....die we links laten liggen....waar we later spijt van hebben. Dit is nl een “ moddervulkaan” ..waarin je lekker kan baden.... uniek !! Jammer !!! Richting Barranquilla wordt het drukker ...eens daar voorbij tot Cienago rijden we soms met zicht op de Caribische zee.

De mensen die er wonen leven van visvangst en zoutginning...Hun levensomstandigheden zijn soms schrijnend....We rijden door arme gettowijken...dat omringd is door veel zwerfvuil...

n

We volgen de “90”...tot Santa Marta...

…wat in de nabijheid ligt van het Park National Tyrona. We overnachten op camping Cantamam...waar we ook Gaetan en Michele treffen. Eerst even wat inkopen in de supermarkt...een biertje voor onze Franse vrienden zal er niet bij zijn...want op zondag mag er geen alcohol verkocht worden en staat alles achter slot en grendel !....dan maar een waterke....hahaha !!!

Na een zwoele nacht ...met veel mosquitos....begint onze dag al om 6u....We willen vroeg vertrekken om de hitte wat te mijden. Al snel rijden we op een drukke weg met veel vrachtvervoer en politiecontroles. Gelukkig moeten wij nooit stoppen...ja, dit is een regeling die ze nu overal willen toepassen...” de toeristen vriendelijk laten doorrijden...”.

Regelmatig zijn er wegenwerken en voor ieder dorp “ verkeersremmers”...waar lokalen hun waren proberen te verkopen!!

In de omgeving van Bosconia zien we langs de straat overal opslagcontainers en jerrycans staan ....terug een tekort of geen benzine aan de pompen...je kan alleen diesel krijgen !!

Oei…we spelen op zeker en vullen onze extra kannister van 3 ltr op bij een vriendelijke man aan de straat die benzine verkoopt. Onze nachtrust nemen we na 254 km in Curumani...

We zijn nog maar net binnen of de wolken kleuren zwart en de sluizen gaan open....donder, bliksem...regen...alles komt naar benden. Het regent echt pijpenstelen !Na een onrustige nacht vervolgen we van onze rit ... en gaat het over een aantal tolwegen in de mooie natuur. Ons laatste stuk over de “45a” richting Bucaramanga is rustig, bergachtig en puur genieten....

De fruitverkopers langs de weg sieren de omgeving....In Bucaramanga willen we een paar dagen blijven …

en nemen onze intrek in” Hostel De Nest”....bekend om zijn paragliding....

Alle kamers zijn bezet ...maar we krijgen toch een plaatsje in de dormroom waar leraren en studenten van de paragliding klas overnachten.

Ze verwelkomen ons hartelijk en al snel voelen we de gezellige familiale sfeer in dit hostel.

Aan de wand zien we opeens een kaartje hangen van Ils en Johan...die ook de trip hebben gedaan van Ushuaia naar Alaska...( je kan hun verhalen lezen op volgende blog ....). We hopen nog kaartjes van hun te zien tijdens onze trip!! De ligging hier is adembenemend mooi met een prachtig uitzicht over de stad.....en zeker in de late uurtjes...dan is alles verlicht met duizenden lichtjes..!!!

Om 7u s'morgens na een lekker ontbijt gaan de eersten al naar de hun oefenplein met hun “ zak” op de rug ! Ook wij gaan er naar toe want we willen graag beiden een duosprong doen... ...spannend !!We rijden naar de plek , een hoger plateau, met een adembenemende view voor onze sprong. Het uitzicht is ...”wow”...

Russel is onze piloot voor de tandemvlucht ...en heeft jaren ervaring. Ons lot hangt in zijn handen.....!Wat we meemaken, zien en voelen is voor ons een ervaring die we al veel eerder hadden moeten doen...het is gewoon geweldig....Zo vrij als een vogel ...zweven en hangen in de lucht ....met de condors om ons heen. We zweven elk 20 min. door de lucht....en met de klasse die Russel heeft, geeft hij ons de vlucht van ons leven ...en dit zelfs met verschillende salto's....die ons deze vlucht nooit zullen doen vergeten. Gewoon zalig...!!!! Zeker doen als je de gelegenheid krijgt !! Hier wat foto’s van onze vluchten…..SUPER !!!!!

Na ons heerlijk verblijf in Bucaramanga...nemen we afscheid van de “ volledige familie” ...met pijn in het hart!!

Bij het verlaten van de stad begeven we ons op de “45a” met stijgende slingerwegen en prachtig zicht op de Canyon de Chioamococha.

In San Gil houden we halt om even geld te pinnen. Het is er best gezellig …maar we moeten verder. Een 50-tal km krijgen we drukke wegenwerken …waar ook de bochten elkaar op volgen .Overal worden we uitgewuifd…de Colombianen zijn echt super vriendelijke mensen…

Bij een autoafbraak haal ik mijn beste Spaans boven en krijgen we een nummerplaat van Colombia….yes…weer eentje !! Het gaat verder langs “peaje”….waar “wij” weer gratis voorbij kunnen.

We zien ook langs de weg een vrouw stenen werpen…op een authentieke manier….dit om haar schapen te drijven!! Ze toont ons hoe het in zijn werk gaat…

Via Barbosa toeren door gezellige dorpjes en prachtige natuur… waar we in Arcabuco de shortcut nemen naar Villa de Leyva… wat op 2100m hoogte ligt.. In Colombia zie je nog regelmatig de R4 kes…..voorbij snoeven…

Villa de Leyva is een koloniale stad met “het grootste markt plein” van Zuid-Amerika.. Er staan heel wat mooie bewaarde witte huizen met rode daken….In dit schilderachtig plaatsje werden ooit veel fossielen gevonden. De enorme kasseien paden geven iets extra’s aan de mooi verlichte straatjes…

Vrijdag 24 april…We zijn vroeg uit de veren en maken een ochtendwandeling door de ontwakende stad... luiken gaan overal langzaam open van de ouderwetse huisjes,..kinderen in uniform gaan naar school, mensen zitten met elkaar te praten …en wensen ons een “ buenos dias”…bij het passeren…hoe kan je beter een dag beginnen dan zo….!!

Na onze verkenning springen we op onze tango en rijden naar Zipaquira waar zich de “Salt Cathedral” bevindt die we zeker niet willen missen.

In een oude zoutmijn is een kerk ingericht in de tunnels van de mijn…Een indrukwekkend gangenstelsel vol kapellen , kruisen en beelden. Eerst lopen we langs de 14 kapellen die de kruisweg van Jezus weergeven alvorens de kathedraal te bereiken. Deze is volledig gemaakt van zout…De blauwe, rode en groene lichten die gebruikt worden, creëren voor ons een soort “ Star wars “ effect!! Eens leuk om te zien.

Na ons bezoek kijken we op de klok en wagen het er op nog tot Bogota te rijden….voor ons de kortste weg naar onze richting voor morgen… Armenia. Het verkeer is een andere story…Bogota is een hippe , moderne en dynamische stad…dus ook heel druk en altijd files…pfff!!!

Over de 20 km door Bogota doen we 2,5 u…zweten,…roekeloze rijders trotseren ,…heel veel scooters…. maar we overleven het ! Deze plaats is niet echt geschikt om een overnachting te vinden…het begint al avond te worden en we beslissen toch nog even door te rijden tot een paar km buiten de stad…..

We hebben geluk…rond 19.30u…stoppen we aan een benzinepomp en tevens een rustplaats voor truckers….in Granada. Van de pompbediende krijgen we de sleutel van een nette chauffeurskamer voor 25.000 pesos….

…waar we als een blok in slaap vallen….Maar dit is van korte duur…want er is voortdurend gegrom en gestart van truckers…alle uren van de nacht …!! Toch een beetje uitgerust rijden we de volgende ochtend onder een bewolkte hemel met regelmatig mistbanken en regendruppels via Melgar- Girardot-Ibaque Armenia naar Salento. ….waar we na 289km aankomen.

Dit is een klein dorp hoog in de bergen met een toffe plaza…en toch ook belangrijk…de koffieplantages! Het is ook het oudste dorpje hier in de Quindio regio. Na onze spullen te hebben ondergebracht in een net hostel rijden we even naar de 14km verdere “Valle de Cocora “…een enorme mooie plek waar we de “ palma de la cera” ( wax palm ) kunnen bewonderen…

Dit zijn erg hoge palmen die zo een 50 a 60m hoog kunnen worden. Het is tevens de nationale boom van Colombia…één van de nationale symbolen!! Na een prachtige dag die weer wat indrukken heeft achtergelaten…duurt het niet lang vooraleer “onze luikjes” dichtvallen….In de vroege ochtend nemen we op ons terrasje een ontbijt…en gaan dan nog even slenteren in het stadje wat toch wel zeer toeristisch is…Op het middenplein staan heel wat kraampjes met souveniers, lekkernij….en voor de liefhebbers prachtige Willy’s jeeps…die staan te wachten op klanten voor een rondleiding tussen de koffieplantages.

Er zijn veel leuke winkeltjes…en er is toffe muziek in de straten….We wandelen naar het hoogste punt van de stad waar we een prachtig uitzicht hebben op de smalle straten en de huisjes met verschillend “ dakmotief”.

…daarna nog een lekker streekgerecht…”Trucha Pollo”…..echt lekker !!!

Na wat genoten te hebben van dit stadje rijden we de volgende ochtend verder in de koffiedriehoek Pereira. We toeren op 3200m hoogte …en dit bij een zonnig weertje. De omgeving is om van te dromen…kronkelwegen met haarspeldbochten, tunnels in aanbouw en immense vergezichten…die gesierd worden door de vele koffieplantages…het mooiste stuk dat we gereden hebben is tot Ibaque….

We houden regelmatig halt bij koffieplantages, doen een babbeltje met de plukkers in ons gebrekkig Spaans…

….en drinken een heerlijke tas koffie langs de straat. Ons werd verteld…hoe donkerder de koffie…des te minder cafeïne !! Na een fantastische tijd tussen de plantages gaat onze rit verder…

Vanaf El Espinal nemen we de “45” naar Aipe. Daar proberen we een shortcut te nemen naar de Tatacoa woestijn….We komen aan de Magdalena rivier waar we een veerpont moeten nemen naar de overkant…maar deze ziet er niet echt stabiel uit en is alleen geschikt voor kleine brommertjes.

Dus rechtsomkeer …en een andere weg nemen ! Alternatief….naar Neiva en dan terug naar Villavieja…waar we na een zware rit van 361 km aan komen.

Logement voor de nacht vinden we in een gezellig hostel….waar we koffie krijgen…a volonté ! Villavieja is een authentiek dorpje aan de rand van de desert….wat we de volgende dag gaan bekijken.

We rijden met onze honda door heel de “desert”….wat bestaat uit een mooi surrealistisch landschap met zandheuvels en cactussen.

Het is prachtig om te zien dat zo een woestijn zich heeft kunnen vormen aan de oevers van een grote rivier. We wandelen naast de rode zandbergen…en door het oudere grijze gedeelte…waar ze zelfs een “zwembad” hebben gemaakt om even af te koelen…Voldaan keren we terug naar ons hostel en maken ons klaar voor ons vertrek richting San Agustin. We moeten wat meer gas geven…willen we op onze bestemming vandaag aankomen!

Onderweg nemen we onze pauzes ….en aanschouwen de vergezichten…

… en de rare “spookbomen”…die je hier overal ziet!

Terug later dan gedacht rijden we San Agustin binnen….waar we lang moeten zoeken voor een slaapplaats met parking voor onze Tango! Het begint te regenen wat de zoektocht er niet makkelijker op maakt…Een man uit een klein winkeltje ziet ons …en stelt voor de motor in zijn winkel te parkeren….en te overnachten in zijn hospedaje…Met veel plezier nemen we zijn aanbod aan…en leren ook zijn toffe familie kennen…Onze Honda staat netjes tussen de souvenirs….als ze hem maar niet gaan verkopen !! Ha haha……!!

San Agustin is één van de belangrijkste archeologische vindplaatsen in Zuid-Amerika. In deze prachtige omgeving zien we talloze stenen pre-Colombiaanse beeldhouwwerken. Er is maar weinig bekend over de cultuur waaruit deze beelden afkomstig zijn. Men vermoedt dat het gaat om graven van priesters, stamhoofden en andere belangrijke personen. De beelden zijn soms levensgroot en staan symbool voor dieren of personen die werden vereerd.

De site is mooi aangelegd met wandelpaden…en wat restaurantjes…er zijn opvallend weinig bezoekers te bespeuren!

Na afscheid van onze vriendelijke winkelier zijn we startklaar voor de volgende uitdaging.

We willen een shortcut nemen naar Popayan…langs een moeilijk berijdbare weg. …dat een soort afscheiding is met het gebied van de Farc!. De eerste 20km bestaat uit mooi asfalt…waar we een Frans koppel tegenkomen in een overlander..die ons bevestigen dat de weg gaat veranderen in een “ off road”…en dat zo een ….40 km lang!! Na een km…veranderd de weg inderdaad in “onverhard…met putten en bulten…”.!!

Iets verder op zien we een busje met …jaja…”.Belgen”.

Ze staan verstomd als ze horen dat ook wij Belgen zijn…onderweg met de motor naar Argentinië ! Zij zijn op vakantie voor 3 weken met “ Koning Aap”…

Na een gezellige babbel wensen we hun een fijne reis toe …en zetten onze rit verder. Het begint te regenen en het zanderig gedeelte veranderd in een echte modderpoel…

Het is een weg van stenen, modder, hoogtes, laagtes,…soms komen we slippende auto’s tegen die we maar net kunnen ontwijken…De omgeving is mooi met afwisselend jungle..en dan weer dichte plantengroei…We blijven rustig en zigzaggen tussen de diepe gaten en plassen….waar we zonder kleerscheuren door heen geraken! Aansluitend wisselt asfalt en “off road” zich af en al slingerend bereiken we Popayan ..!

Het wordt één van de mooiste koloniale steden van Colombia genoemd . De stad ontleent haar bijnaam “ de witte stad”…aan de vele koloniale wit gekleurde gebouwen die het centrum van de stad rijk is.

…..alles wordt nauwlettend in de gaten gehouden door militairen…en politie…

In hostel Toledo op wandelafstand van het centrum vinden we onze slaapplaats. We doen nog even een avondwandeling ..

…waar we opvallend veel politie en militairen zien…zodat we al snel weer op de kamer waren om nog wat schrijfwerk te doen. De volgende ochtend besluiten we naar het plaatsje Silvia te rijden.. onderweg komen we een file tegen van vrachtwagens en bussen…Er is een betoging aan de gang…alles afgezet…

…honderden scooters en “chickenbussen” vol indianen…Ze roepen en tieren in het rond….

Als we ze vertellen dat we naar het plaatsje Silvia willen rijden laten ze ons door…. “Silvia” is het centrum van de “Guambiano indianen”.

Deze worden beschouwd als één van de meest traditionele indianenvolkeren. We verwachten er indianen te zien zoals we ze kennen uit de films…maar neen…het bleken indianen te zijn met rokken, bolhoeden, blauwe capes…en veel kettingen om!

Ze spreken hun eigen taal..en dragen alleen hun eigen kledij. Op dinsdag ( jammer genoeg te vroeg voor ons…)komen ze per “Chiva” , per paard of met de chickenbus naar de kleurrijke markt.

Allerlei handgemaakte spullen zijn er te koop ..ook in hun winkeltjes. We zetten onze tango op het marktplein en kuieren wat rond in het dorp. De mensen hier zijn minder vriendelijk…wat we vooraf al gehoord hadden. Ook alle ogen waren alleen gericht op die” 2 bleekscheten”… We proberen wat contact met ze te krijgen maar de meesten wijzen ons af…alleen een moeder met haar kindje laat een gesprek toe….alhoewel het toch wat stroef verloopt.

We nemen afscheid en wandelen nog even naar het hoogst gelegen punt voor een prachtig uitzicht over het dorp.

Onze terugweg naar Popayan verloopt moeizaam daar er nog overal files zijn door de betogingen….die nauwlettend in de gaten worden gehouden door politie en militairen!

De volgende ochtend zetten we koers naar Pasto…of Ipiales…we zien wel waar we stranden…De weg is adembenemend mooi…..Het is een lange route naar Pasto van ongeveer 250 km. …met hoogtes, laagtes en slingerwegen…voorzien van goede asfalt. Het is een geschenk als motorrijders hier te mogen…en kunnen rijden.

Het gevaar schuilt soms wel in kleine hoeken…vrachtwagens die de bochten afsnijden, snelheidsduivels die proberen de bochten iets sneller te nemen…Gedenkstenen en kruisjes onderweg laten je wel even nadenken wat er zoal verkeerd kan gaan! Dus opletten en voorzichtig zijn is de boodschap. Hier zijn vergezichten om nooit te vergeten….vegetatie in verschillende soorten, valleien, rivieren , bergen….gewoon alles heeft deze route! Na wat rustpauzes …

…..en wat fotoshoots bereiken we na 8u rijden Pasto…waar we logement vinden in de stad bij “ Sello Dorado” voor 40.000 pesos. De volgende dag volgen we de Panamericana met zijn afwisselend landschap tussen bochten …en watervallen …naar Ipiales…onze laatste stop in Colombia.

Daar zien we de” Las Lajas Baseliek”…deze is gebouwd in een kloof waardoor de rivier” de Guaitara “stroomt.

De kerk wordt soms aangeduid als de Las Lajas Kathedraal…maar aangezien er geen bisschop aan deze kerk verbonden is …is het officieel geen kathedraal. De legende start in 1754 waar een indiaanse moeder en haar kind in een noodweer terecht komen. Ze schuilden in de kloof…op een bepaald moment begon de tot dan toe doofstomme dochter te spreken.

Dit voorval werd in de omgeving al snel als een wonder opgevat. In 1951 werd het meisje heilig verklaard door Paus Pius de twaalfde. In de 19e eeuw werd naar aanleiding van de legende in de kloof een kleine kapel gebouwd. Het huidige Neogotische bouwwerk werd gebouwd in de periode van 1916 tot 1949…ter vervanging van de kapel. De kerk is nu het centrum van een bepaalde bedevaart.

Onze tango parkeren we onder het oog van een bewaker…zodat we samen naar de kerk kunnen gaan kijken. We zijn op het moment ( nog ) de enige toeristen….wat deze plaats nog meer bijzonder maakt voor ons…

..Na genoten te hebben van dit prachtig gebouw…zetten we onze rit verder naar de grens met Ecuador….waar we vroeg willen arriveren. Om 14.15u bereiken we de grens….en regelen onze papieren in een mum van tijd.

Na “2876km” gereden te hebben in het prachtige, vriendelijke Colombia…..begint een nieuw avontuur in Ecuador………..

…..maar dat is voor in ons volgend verhaal….

Jullie bikers

Marc en Carina xxx

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

Johan Carna Hallo Carina en Marc, Natuurlijk heb ik terug genoten van jullie reis door Colombia, hoewel het soms moeilijk in de tijd te plaatsen is wanneer jullie daar geweest zijn en waar jullie nu zijn. Ik veronderstel dat jullie in april daar waren? Ik zit momenteel voor een vijftal weken in Litouwen op oefening/opdracht. Zit al over de helft en vermits het hier niet gaat over een reis, kijk ik er natuurlijk al naar uit om terug bij Petra en de kids te zijn. Spijtig genoeg wordt Petra na mijn aankomst een week later geopereerd aan de schouder. Goed voor haar dat ze hopelijk dan eindelijk verlost is van die pijn waar ze nu bijna een jaar mee aan het lopen is (na meerdere inspuitingen gekregen te hebben) Nog heel veel plezier op jullie tocht en tot later Geplaatst op 16 Oktober 2015
jean en ghislaine Wat een prachtig land hebben jullie bezocht ! Aan de foto's te zien hebben jullie een geweldige trip gemaakt,ééntje om nooit meer te vergeten.Wij wensen jullie nog meer van dat moois toe,en laat ons mee genieten. Groetjes van ons beiden,xxx Geplaatst op 14 Oktober 2015
jp Weer een mooi avontuur in een prachtig land. Knap verteld met zeer mooie foto's. Hals und beinbruch gedurende de rest van het avontuur. Geplaatst op 10 Oktober 2015
ben ja heerlijk weer , en zeker over colombia ben er ook geweest en veel bekende fotos n plaatse gezien HEERLIJK ook waren we naar leticia geweest lekker slaape in de jungle maar toch na 4daag 100derde beetjs heerlijk gtrjs en tot de volgende keer aja tis mieve kermis ook belangrijk hier e Geplaatst op 10 Oktober 2015
G&E Het maatjes, Ja wat een mooie story weer. We kunnen het blijven zeggen, landen die als heel gevaarlijk zijn, mensen die je overvallen, je geld en spullen stelen of zelfs nog erger. Ja als we alles moeten geloven wat de media ons verteld ja dan??? Gelukkig laten jullie in je verhaal weer horen hoe mooi deze landen vaak zijn en hoe geweldig hun bevolking is. En ja natuurlijk de eeuwige ambtenaren en corruptie. Ja gelukkig komt bij ons inde lage landen niet voor. Of toch wel??? Haha wat mooi ook weer hoe reizen een band schept met je omgeving en met je lotgenoten. Samen op de parking van een ferryterminal. Niet door gaan als je de benodigde papieren al heb. Ja dat is ondermeer het "lot" dat je deelt als je in den vreemde bent. Nou maatjes weer geweldig zoals jullie alles verwoorden en in beeld brengen. Ja als je dagelijks ziet hoe het nu gaat in het (midden) oosten ja zelf in Turkije haat het enorm uit hand lopen. Vier jaar geleden reisden met elkaar ingezet regio en toen was de ellende al begonnen in Syrië en waar gaat het stoppen. Who knows. Geniet er van en laat regelmatig horen en zien hoe het jullie vergaat. Alle liefs en dikke kussen. G&E Geplaatst op 10 Oktober 2015
Jan Ik ben jullie verhalen, na een onderbreking, terug aanaar het lezen en geniet er weer volop van. Wat zijn Julie toch geluksvogels om dit allemaal te mogen beleven. Groetjes, Jan & marjet (Grote-Brogel) Geplaatst op 10 Oktober 2015
christiane Whow.... Geplaatst op 09 Oktober 2015

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking