Reisverhaal «Mitad Del Mundo....Ecuador........»

Belgie | Ecuador | 7 Reacties 18 November 2015 - Laatste Aanpassing 18 November 2015

....onze rit gaat verder.....

Na ons bezoek in Ipiales vervolgen we onze weg naar de grens met Ecuador. Om 14.15u bereiken we de Colombiaanse grenspost en laten onze papieren en paspoorten uit stempelen....

…een 15-tal minuten later kunnen we door ,en rijden een 200m naar de volgende halt .

Daar maken we de formaliteiten in orde voor ons ....en onze tango. Na een klein uurtje is alles geregeld en mogen we met de stempel in onze paspoorten ..... 90 dagen verblijven in Ecuador...

......................Bienvenido a Ecuador...................................

Ecuador ...gelegen op de evenaar , is een land vol kontrasten. Het grenst in het noorden aan Colombia , in het zuiden aan Peru en in het westen aan de Stille oceaan.. Het land is genoemd naar de evenaar...in het Spaans” Ecuador”....Koloniale steden en kleine indianendorpen wisselen elkaar af en de diversiteit in landschappen is nog groter dan in heel Europa. Het land wordt gesplitst door besneeuwde bergen en vulkanen van de Andes met in het oosten de ongerepte jungle van het Amazonewoud en in het westen de Galapagos Eilanden met hun bijzondere dierenleven.

Hier mogen we verhandelen met de dollars want de vroegere munteenheid “Sucre ...en Centavos...”....zijn uit de handel genomen.

We rijden richting Tulcan.... net over de grens. Daar houden we even halt aan het plaatselijk kerkhof “ José Maria A. Franco”...door iedereen gekend. Het is niet enkel een begraafplaats...maar ook een enorme “ tuin” waar struiken in allerlei figuren gesnoeid zijn.

Het zou één van de grootste in Zuid-Amerika zijn. We wandelen er wat rond en bekijken de geschoren meesterstukken tussen de graven. Het is een bewolkte dag en Ibarra ...onze volgende bestemming is nog een 120km rijden...In San Gabriel besluiten we nog even een kijkje te nemen...Het is een oud koloniaal stadje in de provincie Carchi...gekend voor de vruchtbare grond en landbouw. Rond 17.30 u vinden we in dit plaatsje onze slaapplaats. ...in een oud gebouw met private parking. Na een rustige nacht en een lekker ontbijt zetten we de volgende dag onze rit verder. We rijden over een mooie geasfalteerde weg…met wel regelmatig weer wegenwerken...

Je ziet, het is overal hetzelfde...altijd maar werken aan de infrastructuur!!! Onze pauze nemen we in Imbabura....en zetten dan onze rit verder. Onze eindbestemming voor vandaag is in Ibarra...de hoofdstad van de provincie Imbabua. Het is gelegen aan de gelijknamige vulkaan en de Tahuando rivier...en ligt een 70 km voor Quito.

We gaan op zoek naar “Finca Sommerwind “...een camping van Duitse eigenaars...dit op aanraden van vrienden onderweg. Hans en Patricia heten ons hartelijk welkom…

… en er is plaats genoeg voor ons tentje .

De finca is mooi gelegen met zicht op het meer en de vulkaan. Tijdens ons verblijf treffen we Gaetan en Michele, onze Franse vrienden terug…

… en leren we heel wat toffe reizigers kennen op de camping…waar we nog regelmatig kontakt mee hebben …gewoon SUPER !!

Thomas en Claudia ( Duitsland) ...onderweg naar Ushuaia....

Jen en Luc uit Canada .....

Manfred en Karen uit Duitsland...al 2 jaar onderweg...in Zuid-Amerika.

Leo en Liesbeth uit Zwitserland.....

Francis en Martine uit Frankrijk....onderweg naar Ushuaia

Bea en Helmut uit Duitsland ....de wereld rond op hun Honda Transalp.......

Ingo uit Duitsland.......onderweg naar Ushuaia.....

Edgard uit Duitsland....zijn trip gestart in Patagonië.....

Er wordt een barbecue georganiseerd waar iedereen aanwezig is…Het is er echt tof zodat we een paar dagen langer blijven dan gepland. Marc doet nog wat maintenance, samen met Helmut…. Remblokjes veranderen en een nieuwe voorband er op….klaar voor ons avontuur door Ecuador.

Van daaruit maken we een kleine uitstap naar Otavalo…waar er wekelijks op zaterdag, een authentieke markt is . We nemen van uit Ibarra de bus naar deze stad. Het is algemeen bekend dat je “daar” moet oppassen voor gauwdieven! Ik was nog maar net van de bus gestapt of mijn fototoestel was al weg!!!! Iedereen keek mij onschuldig aan…toch wisten we dat de dief er tussen stond!!!Je ziet …voorbereid zijn ..en nog gebeurd het!! Mijn dag was al stuk …nog voor we op de markt waren. Toch proberen we er het beste van te maken. Foto’s van de markt kunnen we jullie jammer genoeg niet tonen…Op deze markt komen de “Indigenas” uit de omliggende dorpen hun waren verkopen. Naast een authentieke dierenmarkt kun je er van alles kopen…houtsnijwerk, kleding, muziekinstrumenten, sieraden…enz…De markt is vooral bekend voor de geweven stoffen..het is een echt labyrint van wandtapijten en textiel. Otavala is ook schitterend gelegen tussen de vulkanen. Na een paar uren te hebben rond gewandeld nemen we de bus terug naar Ibarra…zonder foto’s!! Wanneer we daar aankomen vertellen we ons verhaal en merken dat we niet de enigen zijn die de camera kwijt zijn.. Karen en Manfred waren een week voordien ook al brutaal van hun fototoestel beroofd…eveneens op de markt in Otavalo! Dus iedereen is gewaarschuwd! We hebben gelukkig nog reserve toestellen mee…zodat er toch nog foto’s kunnen gemaakt worden.. Oef !! Jammer van de foto’s die op het SD kaartje stonden…die zijn we kwijt !! Na afscheid te hebben genomen van alle toffe mensen …rijden we verder naar Cayambe …waar zich 2 monumenten bevinden voor de evenaar. De oranje koker op de evenaar…is de Quitsato zonnewijzer , een toeristische zonnewijzer om de positie van de evenaar te bepalen.

Deze plaats is de enige die echt “op” de evenaar ligt. Dit zien we aan de coördinaten op onze GPS….00 00 00….

De andere is een wereldbol, bekend als “ la bola” en ligt een beetje verder op de Pan-American Highway.

Het geeft toch een raar gevoel …zo op het midden van de wereld te staan! Het is pas 12 uur…dus nemen we ook de tijd om naar het “grote monument” van de Equator te rijden in de omgeving van Quito. Terwijl onze motor onder toezicht staat van een beambte nemen we een kijkje aan het monument.

“Mitad del Mundo”…” Het middelpunt van de wereld” is in het dorpje San Antonio….dicht bij Quito . Daar kruist de nulmeridiaan de evenaar. Op één grote wand staan de wiskundige berekeningen om elke twijfel weg te nemen.

Iedereen,..groot en klein…doet zijn uiterste best om op dat punt te staan…of eventjes recht over de evenaar … wat aangeduid is door een gele lijn. Elk op zijn manier…springen, lopen….tof om te zien!

Toch is in werkelijkheid het echte middelpunt in Cayambe! We laten onze paspoort afstempelen met het teken van “ Mitad del Mundo”…toch iets speciaals voor ons !

Na genoten te hebben van deze plaats rijden we nog zo een 25 km naar Quito …

waar we onze slaapplaats vinden in “ Jardin de Quito”…een hotelletje in de Mariscal regio.

We blijven 2 dagen in Quito…

…waar we ook even een oliewissel doen aan onze tango bij “Freedom Rental Bike”

We zetten daarna onze rit verder naar de kust. De route brengt ons via een weg vol bochten van 2800 m naar het zeeniveau van 31m.

Voor de derde keer kruisen we de equator …nu in Pedernales.

Omstreeks 16u bereiken we na 306 km Hosteria Camare , net voor het dorpje Don Juan, waar we ons logement vinden voor de volgende nacht. In een klein restaurantje aan het strand nemen we een lekkere maaltijd alvorens een strand wandeling te maken met ondergaande zon.

Zondag 20 sept. …Onze route volgt de kuststreek met mooie vergezichten over baaien en gezellige vissersdorpjes. We houden even halt aan een evangelische kerk….waar juist een dienst begint. Het is een schamel gebouwtje waar luidkeels wordt gebeden. Buiten krijgen de meisjes les over de bijbel …terwijl de jonge kinderen worden bezig gehouden met tekenen en kleuren. Ik ga er naar toe en deel wat ballonnen en snoepjes uit ….wat ze met veel plezier aannemen. We zetten onze weg verder en rijden door kleine dorpjes met woningen gemaakt van houten planken en golfplaten daken.

De hoofdwegen zijn netjes geasfalteerd…maar als we dan naar de zijwegen kijken…dier zien er maar zanderig uit! Op de straat wordt er veel vis verhandeld. We houden even halt en bekijken de verkoop van dichtbij…de mensen zijn super vriendelijk en laten ons allerhande exemplaren zien.

Tijdens onze rit zien we veel onafgewerkte huizen en lijkt alles op één grote zandbak. Na 283 km bereiken we Puerto Lopez. Dar vinden we onze nachtrust aan de mainstreet in “El Caribe”…een hotelletje langs een drukke, lawaaierige straat! Dus oordoppen in …en slapen! Het regent de hele nacht …en om 5u staat er al een vrachtwagen te draaien onder ons venster…van een goede nachtrust gesproken! Na ons ontbijt begeven we ons met een tuktuk naar de port ..

…waar we een boot nemen met nog 13 andere lotgenoten, naar het eiland “ Isla de la Plata”…het zilveren eiland …ook wel “de galapagos voor de poor man “ genaamd. We varen 1,5 uur op een nogal vrij ruwe zee.

Tussendoor stoppen we ..en zien verschillende walvissen de hoogte in gaan. Jammer genoeg zijn de golven zo ruw en hoog dat we soms maar een glimp opvangen van de bultrugwalvissen.

Eens op het eiland zien we waterschildpadden langs de boot…..en een school kleurrijke vissen.

Op onze trail op het eiland zien we het domein van de blauwvoetgent of Blue-footed Booby. Vaak zagen we deze als koppeltje…soms zelfs met eieren …Wat verder op zien we een “jong” bedekt met zachte dons…..hoe lief!!

De Booby is een prachtige vogel, ongeveer de grootte van een gans met lichtblauwe poten, donkerblauwe snavel en witbruin gevlekte kop en rug. Schattig om te zien. Via een houten trap en mooie vergezichten kunnen we ook de fregatten bewonderen …ze zitten zelfs met honderden in de bomen en op rotsen.

Vele mannetjes proberen de vrouwtjes het hof te maken en dit zie je aan de rode keelzak die ze opzetten om zo de vrouwtjes te imponeren.

Terug van onze mooie wandeling nemen we op de boot een kleine snack en varen naar een baai om te snorkelen.

Rond 15.30 u vertrekken we terug naar het vaste land. ….in een speed tempo!

Het eiland is eens leuk om te zien maar zeker geen optie om de Galapagos eilanden te vergeten! Na wat inkopen te hebben gedaan en een kleine wandeling…

….gaan we nog een nachtje slapen in ons “lawaaierig hotelletje”!! De volgende ochtend zijn we al vroeg wakker , bepakken onze tango en rijden verder. Onze rustige weg gaat vanaf Porteviejo over naar een nogal drukke weg. Tussendoor nemen we een snack pauze in Sangan.

Normaal gezien zou ons eindpunt Quevedo worden…maar door gebrek aan overnachtingsplaats zijn we genoodzaakt verder te rijden. Het enige wat we onderweg tegen komen zijn “ love hotels”…je weet wel,..mmmm!!! We vinden na 300 km rijden…

…. en bij valavond toch een plaatsje te Mana in Hotel Cristal. Wel wat duurder maar er was geen andere optie. Eveneens de kip met rijst in het restaurantje ernaast was er eentje om snel te vergeten! Het regent de hele nacht …en ook de volgende morgen is het buiten enorm nat…dat wordt rijden met de regenjas aan.

Na een 30km rijden door de kletsende regen gaat het verder de hoogte in door de Andes tot op 4000m hoogte.

De zon laat zich weer regelmatig zien maar de koude blijft van de partij. Onze “tango” begint te sputteren door zuurstofgebrek…maar we houden stand en vervolgen langzaam onze weg. Groene natuur, nevel en een prachtig amazone gebied lossen elkaar af…Een slingerweg klimmend toont ons de weg naar Zumbahua…om van daar uit door kleine dorpjes van hutten omringd door schapen, varkens en lama’s te rijden.

We houden halt aan het kratermeer in Quilotoa.

Dit meer is een met water gevulde krater van de vulkaan Quilotoa. . Het is zo een 800 jaar geleden ontstaan. Dankzij het alkalische gehalte van het water heeft het meer een prachtig blauw-groene kleur. De kratert heeft een doorsnede van 3km en een diepte van 250m. De kraterrand ligt op een hoogte van 4000 m. Onze inspanning is dus goed voelbaar! Tijdens onze afdaling naar de viewpoint zien we de lokalen hard werken aan de bestrating . Grote partijen keien worden manueel ( met de hand, stootkar, paarden ezels…) naar beneden gebracht.

We genieten nog een tijdje van dit mooi plekje en zetten dan onze rit verder . Onze tango begint dorst te krijgen …en moeten nog tot Latacunga geraken. We zien in Zumbahua een benzinepomp…maar deze is leeg!! Oei ,dat zal krap worden…We vragen aan de mensen of ze ons kunnen helpen…maar deze sturen ons “wandelen”…..en zeggen dat er onderweg casa’s zijn waar we misschien wel benzine kunnen krijgen. Hopen dus!!! Tijdens een enorme klim merken we een klein bordje op langs de weg “ gasoline”. We weten dat deze benzine ( ..en dan nog dubbel zo duur …)van slechte kwaliteit is en doen deze daarom in onze jerrycan en hopen toch met de inhoud van de tank in Latacunga te geraken. Na een prachtige rit ….

….geraken we toch tot aan de volgende benzinepomp met onze tankinhoud !!Oef…..! Via Ambato begeven we ons naar Banos waar we na 294 km logement vinden bij Hostal Maria Isabel. De motor mogen we parkeren in de “winkelruimte”.

Na een kleine verfrissing kuieren we wat rond in dit wel gezellig stadje….geperst tussen de Rio Pastaze en een uitloper van van de Volcan Tungurahua. Banos staat bekend om de kunstenaars die er wonen, de watervallen en de waterbronnen. Het is een toeristische plaats tussen de bergen in het midden van Ecuador. …ook wel de poort van de Amazone genoemd.

Eveneens worden van hier uit excursies aangeboden zoals raften, canopyen, hiking en jungletochten. Een ander “troef” die we hier in de straten zien is de “ Melcocha”..een soort snoep in de vorm van een suikerstok die nog ambachtelijk wordt gemaakt. …en dit meestal in de deuropening van de snoepwinkel. Het is een stijve suikermassa, zoals een uitgerokken kauwgom, dat over een houten kapstok wordt gezwierd tot deze elastisch genoeg is om er kleine stokjes van te maken.

Leuk om te zien…en ook nog erg lekker! In Banos zien we nog prachtige pleinen en verschillende kerken.

De volgende ochtend nemen we onze tango en rijden via de route las cascadas naar meerdere watervallen. Onderweg komen we voorbij de Zipliner en kabelbanen …waar je over de canyons kan glijden met zicht op een waterval. Via verschillende tunnels komen we uiteindelijk aan de grote waterval “ Pailon del Diablo….een “ must to see”!!

We leren er ook Plamen, Debby en Joshua kennen uit Bulgarije Sophia. …onderweg met hun overlander.

Na een toffe dag keren we terug naar Banos waar we ons avondmaal nemen bij een jongen, afkomstig uit Venezuela.Hij is zijn land ontvlucht voor de slechte politieke toestand daar en hoopt een nieuw leven te kunnen opbouwen in Ecuador. De volgende ochtend nemen we afscheid en worden uitgewuifd door de vriendelijke uitbaatster. Voor we dit stadje verlaten rijden we nog even naar de ” Casa del Arbol” . Daar staat een schommel op 2600m boven de zeespiegel, de zogenaamde “ Swing at the end of the world “. Het is een boomhut met 2 schommels aan de tak van een boom waar we schommelen als kleine kinderen boven een diepe afgrond. Jammer dat de berg Tungurahua niet zichtbaar was door de mist….. toch fun gehad!

We nemen nog wat foto’s van de prachtige omgeving en rijden terug naar beneden. Aan het kruisbeeld Bella Vista houden we nog even halt om de prachtige view over de stad Banos te bewonderen.

Dan gaat het weer “back on the road” ! Regendruppels en bewolking volgen onze route naar onze volgende bestemming Riobamba een 116 km verder…waar we onze nacht doorbrengen. Na een stadsverkenning…

…een kleine hap maken in onze hostel…

De volgende ochtend gaat het verder richting Cuenca. We zijn al vroeg op weg en al snel moeten we weer de regenjas aantrekken. Het is een prachtige streek met op een hoogte van 3300 m veel mist en nevel.

Tegen 30km per uur klimmen we de bergen omhoog…Groen amazone gebied…Andes bergtoppen, grindwegen en wegenwerken….we krijgen alles voor de wielen. Vanaf 2800m is de koude goed voelbaar…gelukkig zijn we goed ingeduffeld….alhoewel de zon weer van de partij is.

De eerste lange stop voor vandaag zijn de Ruïnes van Ingapirca….Ecuador ‘s best bewaarde Inca Ruïne. De tempel van de zon, een perfect ovaalvormige structuur van op elkaar gestapelde steenblokken, staat nog grotendeels overeind.

Maar van de overige gebouwen staan slechts restanten van muren. De prachtige ligging tussen de bergen en de aanwezige lama’s maken er wel een bijzondere plek van.

Nadien doen we nog een wandeling naast de site met kenmerkende tekens. Zo zien we tijdens de wandeling een grote rots waarin duidelijk het gezicht te herkennen is van een Inca,

… eveneens een rots met een cirkel in regenboog kleuren lijkend op de zon,….veroorzaakt door mineralen in het gesteente. We passeren nog een ouder vrouwtje die haar “oude gevonden gesteenten met inscripties” wil verkopen aan ons…

Hoogtes, laagtes en veel trappen laten ons even op adem komen…waar we tevens ook een tof Nederlands koppel tegen komen. Met ons vieren kuieren we naar boven en houden nog een gezellige babbel op de parking waar onze tango op ons wacht. Jan en Tessy uit Brabant zijn onderweg voor 28 dagen in hun huurautootje door Ecuador.

We wisselen nog adressen uit en hopen ze te kunnen bezoeken na onze thuiskomst. Jongens zet de koffie al maar klaar !! J

Vandaag doorkruisen we 3 gebieden… Chiboroza, Canar en Azuay….waar Cuenca zich bevindt.

We hebben afgesproken met Eric en Mary….een Amerikaans koppel die we voordien getroffen hebben in Ibarra. Ze hebben ons uitgenodigd om een paar dagen te verblijven in hun appartement. Ze zijn afkomstig uit Oklahoma en wonen sinds anderhalf jaar in Ecuador. We worden hartelijk onthaald en mogen onze motor in de ondergrondse garage parkeren. Ze wonen in een prachtig appartement met mooi uitzicht op de bergen. De tafel is netjes gedekt met lekker eten…en samen maken we er een toffe avond van.

Na een geweldige , rustige nacht….stellen we voor het stadje te verkennen en doen een fikse wandeling langs de rivier naar de oude stad.

Cuenca is een mooie oude koloniale stad. Het is kuieren door een labyrint van straten…met prachtige kerken en gezellige pleinen. Het is zondag ..de winkel zijn gesloten…en toch heerst er een toffe sfeer van lokalen op de centrale plaatsen. Het is een heerlijk, zonnig weertje…We bereiken de oude en nieuwe kathedraal. De nieuwe biedt plaats aan 10.000 gelovigen. De bouwwerkzaamheden duurden bijna een eeuw. De Nueva Catedral de Cuenca is een kerk met een indrukwekkende voorgevel dat bestaat uit albast en marmer. Opvallend zijn de 3 grote en wat kleinere opvallende koepels met blauw- witte geglzuurde tegels …afkomstig uit Tsjechoslowakije. De vloer binnen is bedekt met roze marmer uit…Italië. Om de hoek van de kathedraal zien we een bloemenmarkt aan een eenvoudige witte kerk…Santuario Mariano genaamd. In ieder geval vinden wij Cuenca een stad waar je kan fijn kan kuieren …en eveneens het lokale leven kan bewonderen van de Ecuadorianen.

Omstreeks 16 u wandelen we terug via de rivier naar Mary en Eric. We zien veel spelende kinderen….volwassenen spelen volleybal…en dit terwijl anderen de was doen in de rivier.

Eucalyptusbomen sieren de omgeving…In Cuenca vind je ook verschillende fabrieken waar de Panamahoed wordt gemaakt. Hormero Ortega is één van de bekendste…De Panamahoeden komen helemaal niet uit Panama …maar uit Ecuador. In de fabrieken wordt uitgelegd hoe deze hoeden worden gemaakt.

Hoe fijner de “ Paja toquilla ( soort stro..)gesplitst wordt, hoe duurder de hoed!! De prijzen variëren tussen de 30 en 300 $. De hoed heet zo omdat hij via het Panamakanaal wordt geexporteerd. Na 2 toffe dagen in Cuenca bij Eric en Mary, moeten we spijtig genoeg verder en nemen daarom afscheid van deze supertoffe mensen.

“Eric en Mary…thanks for the wonderful time together…we wil never forget your hospitality and the nice place …hope to see you back someday…in Cuenca or in Belgium….”

We banen ons een weg door het drukke Cuenca en houden onze eerste halte in Saraguro, een gezellig traditioneel dorpje waar mannen in korte broek een paardenstaart hebben met daar boven een zwarte bolhoed.

Vrouwen dragen witte hoeden...tof om te zien !

Vervolgens brengt een mooie geasfalteerde weg ons tussen hoogteverschillen van 2200m en 3300m . Na 213 km komen we aan ons eindpunt voor vandaag…Loja. We rijden de stad binnen onder een stadspoort in de vorm van een soort kasteel ….

….waar we ons logement vinden bij Hostel Los Livios.

In dit plaatsje is er eigenlijk niet veel te beleven….het dient voor ons alleen als tussenstop. Daar Marc zijn batterijlader stuk is van zijn Fuji camera gaan we op zoek naar een andere. Hopelijk vinden we er eentje….en ja in een fotoshop hebben ze een universele lader die op de Fuji batterijen werkt . Van geluk gesproken!

We kuieren nog een beetje in de stad en kruipen dan na een frisse douche onder de wol. De volgende dag doen we een korte rit naar Vilcabamba, een dorpje in de gelijknamige vallei, waar de mensen 100 jaar worden ( …wordt gezegd ! ).

Er is een gezellig pleintje aan de kerk met leuke terrasjes….waar we een lokale maaltijd nemen .

Aansluitend genieten we van de avondsfeer…

De nacht brengen we door in Hostal Margarita met secure parking voor onze tango. Na een rustige nacht gaan we nog even snel tanken in Malacatos…dit zou de laatste benzinepomp zijn voor de grens met Peru….een 180 km verder. Het is een zonnige dag ..de weg ( gedeeltelijk ) geasfalteerd…en vrij rustig….dus ideaal!.

Dit omdat er bijna niemand deze grensovergang neemt. In Palanda zien we een bordje met “gasolina “.

Een oude dame verkoopt benzine aan huis….we stoppen en tanken bij. Een beetje safe spelen…want je weet maar nooit!

De laatste 25 km vanaf Zumba zijn onverhard,…hoogtes, laagtes, zandwegen en wegenwerken maken het ons moeilijk. Soms moet ik zelfs afstappen omdat het zand te dik ligt of omdat er kleine riviertjes over de straat stromen.

De laatste afdaling is enorm steil naar beneden…het is zwoegen en zweten…

We komen nat bezweet aan in La Balsa ….de grensovergang naar Peru…rond 15.30u......

Het is een grens van niets met veel lawaai van muziek . Een jonge beambte in korte broek en T-shirt komt uit een resto-café naar ons toe…samen gaat hij een klein lokaaltje binnen met Marc voor het uitstempelen van de paspoorten.

Dit duurt net geen 5 minuten…Voor de motorpapieren moet hij in een klein deurtje binnen gaan en wachten op de douanebeambte…Een jongeman in korte broek en bloot bovenlijf helpt verder tot de “big chief” terug is!

Na een 15 minuten is ook dit in orde.

We rijden naar de slagboom om Ecuador te verlaten…Jongelui zitten in het cafeetje naast de slagboom gezellig te kletsen…niemand komt de poort openen. Ze zitten te lachen en zingen luid mee met de muziek. Na een tijdje vragen we of er toch niemand de poort zou willen openen. Na extra geduld komt de jongeman in korte broek de slagboom openen.

Wat een leventje…zalig niets doen…en dit aan de grens!!Via een brug komen we aan de Immigration office van Peru. Het gaat er heel wat langzamer aan toe dan aan de andere kant…We zien nog een motorrijder zitten …die al uren wacht om zijn papieren te regelen…. dat beloofd ! De beambten zijn zeer vriendelijk maar nemen zich tijd….De computer staat er wel…maar toch gaat alles nog met pen en papier! Dan nog wat bijkomende vragen en een kopie laten maken van de stempel in de paspoort in de shop tegenover het bureau. Om 17.15 is alles geregeld…nog even een foto van de beambte en dan kan het avontuur beginnen in Peru.

…………………….Bienvenidos a Peru………………………………………………………….

…maar dat is voor de volgende keer….

Jullie bikers Marc en Carina xxxx

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

christiane Eindelijk komen bijlezen.... Heb het vies te pakken gehad, een banale verkoudheid die helemaal uit de hand gelopen is. Ben een maand ziek geweest, hoorde niks meer aan linkerkant, hoofd volledig dicht en maar hoesten. Drie consultaties en massa medikatie verder gaat het nu eindelijk beter. Ik hou me rustig want binnen welgeteld een maand vertrek naar de Emiraten, Dubai, Oman, Abu Dhabi enz. Effe drie dagen naar Trier geweest, heb er jaren gegidst en wou nu eindelijk alles eens rustig terugzien zonder bende toeristen in mijn kielzog ;). Jullie verhaal is gewoon toppie, Zuid Amerika is het enige continent wat ik niet bezocht heb maar kan nog gebeuren. In Mei staat Sicilie geboekt rondreis en dan eind september Marokko, de keizerlijke steden en dan vier dagen de woestijn in. Was zo goed meegevallen vorig jaar in Jordanie dat we nu echt wel eens enkele dagen in de woestijn willen doorbrengen, hoe ouder hoe gekker he.... Dikke pakkerd uit kletsnat Hasselt Geplaatst op 16 December 2015
Alex Weer een heel avontuur met wat nattigheid en een foto toestel minder! Goed dat jullie een back-up hebben en wij verder kunnen genieten van jullie avontuur; Grt en hoe het rubber onder!!! Geplaatst op 30 November 2015
joeri, Cindy en Elise Hoi Marc en Carina. Het is fijn om weer alle foto's te kunnen zien. Ik ben nu zo'n 3 weken terug thuis! Elise is niet meer van mij weg te slaan, ik mag nooit meer zo lang weg gaan zegt ze! Veel plezier nog en zoals altijd, stay safe! Geplaatst op 24 November 2015
ben ja weer veel lees en kijk plezier gehad enzo is efkes op de evenaar top e mijn reis is ook geboekt maandje costa rica nog is efkes terug bladeren grtjs en veel genot in peru ook een maand geweest was heel mooie Geplaatst op 21 November 2015
Ronny Saxe nog veel succes in Peru en vooral goede Eindejaarsfeesten gewenst!!! Geplaatst op 20 November 2015
jp Hallo, weer prachtige foto's van een mooi land vol unieke belevenissen.(vooral die schommel moet indrukwekkend geweest zijn) groetjes jp Geplaatst op 19 November 2015
jean peyls hoi marc en carine,wat is dit knap zeg waar jullie komen . groetjessssssssssssssssssssssssssssssssssss Geplaatst op 19 November 2015

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking