Reisverhaal «Peru...land van de Inca's... deel 3»

Belgie | Peru | 12 Reacties 19 Januari 2016 - Laatste Aanpassing 19 Januari 2016

onze laatste km in Peru.....

Na een onrustige nacht ( veel lawaai door een bende schoolkinderen in onze hospedaje !) maken we de volgende dag een uitstapje naar Machu Picchu.Onze tango laten we rusten …en nemen een busje…wat safer is. Anders moeten we onze motor onbewaakt achterlaten op een parking in Santa Teresa..en dat willen we zeker niet doen…!! Het is een lange rit van 6 uren naar Santa Teresa…waar je buikspieren van beginnen te werken door het rijgedrag van de chauffeur!! Van daaruit is het nog anderhalf uur off road tot Hydroelectrica. Van daaruit kunnen we de trein nemen tot Aquas Calientes of …2 uur te voet gaan…langs het treinspoor.!! Basic travellers nemen het laatste…waar ook wij toe behoren . Het is een wandeling door mooie natuur …en soms moeten we opzij springen ..wanneer de trein al toeterend over de rails schuift…

Deze trein is echt een fenomeen…zoals de Orient Express…luxe tafeltjes met kandelaars…leren zetels en mooi koperwerk! Na 2 ½ uurtjes wandelen komen we aan in Aqua Calientes waar we een overnachting nemen zodat we al vroeg op Machu Picchu kunnen zijn. Met een busje rijden we de volgende ochtend al vroeg naar boven…om te genieten van de prachtige site. Mach Picchu is de oude verloren Inca hoofdstad…midden in de jungle. Het is de mooiste en best bewaarde herinnering aan de ooit hoogstaande beschaving van de Inca’s. Vele ruïnes zijn wel herbouwd, maar de hele stad is nog steeds een groot mysterie. Het is fantastisch hier rond te dwalen…en 3 uur lang genieten we van deze wel bijzondere plaats….adembenemend!!

Onze terugweg doen we al” lopend “…samen met Carlos,…een Chileen uit ons busje.

Het is een harde weg terug via steile trappen….en dan nog de wandelweg langs de sporen.!! Na 3 uur wandelen komen we terug aan ons busje in Hydroelectrica…en rijden moe… maar voldaan, naar Cusco. Na een warme douche kruipen we al snel onder de wol. Het heeft de hele nacht geregend….en ze voorspellen niet veel goeds…toch nemen we de honda en rijden de volgende dag een toertje door de Sacred Valley….Deze gaat door een prachtige vallei langs Salineras ( de zoutwinningplaats),

Morray ( de prachtige terrasbouw),

Ollantaytambo ( gezellig dorpje) en Pisaq.

Na een paar dagen Cusco…zetten we onze rit verder. De onverharde weg maakt de dag langer dan verwacht. ..daar hadden we niet mee gerekend.

Terug boven de 4000m zien we de lama’s weer grazen…en ons aankijken…alsof we van een andere planeet komen!

In Yauri nemen we een goede beslissing om hier een slaapplaats te zoeken…want het is al 16.00u …en we weten niet hoe de weg verder zal zijn. Na lang zoeken vinden we eindelijk een hostel…waar in zich beneden een kruidenierswinkeltje bevind en boven een paar kamers zijn. Francisco en Celea..maken het ons zo aangenaam mogelijk en koken zelfs een ‘heerlijke maaltijd” voor ons.

De nachten zijn hier erg koud..en alle dekens die hier liggen zijn meer dan welkom. De volgende ochtend nemen we afscheid van deze toffe mensen…

…. en rijden grotendeels onverhard …de 174 km naar Chivay. Overal zijn ze bezig met de voorbereiding voor een asfaltweg…en dat zien we aan een industrieel wegenbouwnetwerk dat zijn kamp heeft opgeslagen in het midden van een berggebied. Immense kranen, pijpleidingsystemen voor het malen van stenen en vrachtwagens rijden hier permanent door de omgeving. Vandaag was een zware dag…langs onverharde wegen met zand en “washbording”…we zitten volledig onder het stof!

Soms is het een nachtmerrie…wanneer de vrachtwagens na een trage klim …de weg naar beneden snoeven. Het zijn juist mistbanken…maar dan wel van stof!!

We bereiken hier een hoogte van 4820m…en rijden voorbij dorpjes waar de zonnepanelen uit de grond rijzen….en de waterreservoirs de daken sieren…

We houden een stop aan een traditionele markt…en genieten van de uitzichten over de pampa’s.

Na onze nachtrust in Chivay gaat het verder naar Arequipa…langs een mooie geasfalteerde weg naar het hoogste punt op 4910m..”Abra Patapampa”….met hier en daar wat sneeuw…

Van hieruit zien we verschillende besneeuwde  vulkaan toppen.

We nemen een stop op deze merkwaardige plaats waar overal “ cairn’s” ( of inuksuk… richtingsaanwijzer )staan. Dit zijn allemaal opeengestapelde stenen die door de mensen zijn geplaatst. …niet als richtingaanwijzer, maar als geluksbrengers!! Bordjes geven de hoogte en de naam weer van de omliggende bergen.

De wind laat zich enorm voelen en we begeven ons terug op de route. ….omgeven van honderden lama’s... ijskegels en prachtige meren….

Vulkanen volgen onze weg naar Arequipa waar we om 16.30u aan komen. Ons logement vinden we in Hostel la Reyna..op aanraden van Kris en Rahel. ..waar we ook een plaatsje vinden voor onze tango.

Het is 31 oktober…zodat de stad druk bezaaid is met mensen in “halloweenpakjes”.

We treffen hier ook Rahel…en gaan samen iets drinken. Ze is hier als “reisleidster” onderweg in Peru met een klein groepje Belgen….

Arequipa is met bijna 1 miljoen inwoners de 2^de grootste stad van Peru en wordt overheerst door de prachtige top van de vulkaan Misti. De bijnaam van de stad is “ de witte stad”. Dit komt doordat de oude gebouwen in het historisch centrum zijn opgetrokken uit silar…een wit vulkanisch gesteente.

De stad heeft ook veel te danken aan de ruige charme van de bergachtige omgeving die wordt bepaald door de 5822m hoge El Misti, de 6075m hoge vulkaan Chacchani en de 5669m hoge Picchu Picchu.

Wat zeker een bezoekje waard is ..is het Sant Catalina klooster…. Eén deel is in terracotta geschilderd, een ander deel in fel blauw. Het is sinds 1970 opengesteld voor publiek….en is gesticht in 1580 door een Spaanse weduwe. Alle ( Spaanse ) nonnen die intraden waren door hun mannen verlaten of weduwe geworden en verlangden terug naar hun moederland. Het klooster is daarom een soort reproductie geworden van een stad in Andalusia.. Er wonen nu nog 30 nonnen, terwijl dat er vroeger zo een 300 waren !

Van hier uit wandelen we verder naar het Museo Sanctuarius Andinas waar we de ijsmummie Juanita gaan bekijken. Dit meisje van ongeveer 12 jaar werd 500 jaar geleden door de Inca’s geofferd aan de berggoden. Ze werd in 1995 gevonden op de top van de vulkaan Ampato op ongeveer 6000m hoogte, door een Amerikaanse bergbeklimmer en onderzoeker Johan Reinhardt, samen met een Peruaanse collega. Juanita is een bevroren lichaam…bewaard in eeuwig ijs…in een glazen diepvrieskist bij -20° C.Z wordt getoond aan het publiek in een serene en respectvolle sfeer…fotograferen is ten strengste verboden…jammer !!

Na een fijne tijd in Arequipa gaat het verder via Juliaca naar Puno. De weg is geasfalteerd met regelmatig off road stukken waar we weer stof slikken. De omgeving en de vriendelijke mensen in de dorpjes maken alles goed….we houden halt in Sillustani..;een oude begraafplaats van de Inca’s. Via een onverharde weg rijden we door een weg met typische huisjes gemaakt van rotsstenen en rieten daken….met daarop “de 2 stieren, het kruis en de aardepotten”….de familiestatus…,

….alvorens bij de graftorens te komen. Deze torens zijn van de Coll’s…een Aymara sprekend volk ,die vroeger de omgeving van het Titicaca meer domineerden en de hoogste klasse begroeven in deze graftorens.

Vroeger lagen hier hele families begraven, samen met genoeg eten en andere toebehoren, voor hun reis naar een volgend leven ( niet in menselijke vorm maar in “ geesten “die in de bergen een nieuwe rustplek vonden)! Het mooiste aan deze begraafplaats is de ligging…een heuvel midden in een prachtige lagune…

Na dit bezoek rijden we verder richting Puno. In de stad is juist een parade aan de gang …dus zitten we gezellig aan de kant te wachten tot deze voorbij is.

Niet te geloven …wie rijdt hier aan onze neus voorbij… Sigo en Hilo ….!! Dat is wel echt een verrassing….we hadden gehoopt ze nog eens tegen te komen maar hadden dit niet meer verwacht.! Het was een hartelijk weerzien. We spreken af een paar dagen met elkaar door te brengen in een hostel waar ook een parking is voor hun overlander. Dit vinden we bij Casa Blanca..net buiten de stad. We hebben een heerlijke tijd samen en verkennen Puno….waar we nog veel plezier hebben met de bevolking in traditionele kledij.

Voor we naar Bolivie gaan doen we nog een gezamenlijk boottochtje op het Titicacameer. Dit meer wordt gedeeld met het buurland Bolivia en ligt op 3800m hoogte. Het is het hoogst bevaarbaar meer ter wereld met een oppervlakte van 8340²km. Er liggen meer dan 41 eilanden op het meer. De bekendste zijn Isla del Sol, Anantani en Taquile. Wij doen een boottocht naar Los Uros…het drijvende rieteiland. Erg toeristisch maar toch tof om te zien.

Van daaruit gaat het 2,5 uren verder naar Taquile…een eiland waar de mannen breien….

Wij vinden dit eiland een beetje “gemaakt”…en zouden deze uitstap laten wegvallen. na een terug vaart van een paar uurtjes komen we weer aan wal in Puno. Onze avond sluiten we af met een barbecue…samen met Sigo en Hillo. Zij zetten hun reis verder naar Brazilië…

We hebben enorm genoten van Peru...het was voor ons een super tof land met prachtige cultuur en adembenemende landschappen.

Op naar Bolivië…..meer hierover in ons volgend verhaal…

Jullie bikers Marc en Carina xx