Reisverhaal «De Grote muur»
China 2017
|
China
|
1 Reacties
22 Oktober 2017
-
Laatste Aanpassing 23 Oktober 2017
Zondag 22 oktober
Vandaag trekken we naar de grote Chinese muur. We bezoeken de muur in Mutianyu, een uurtje van Beijing.
Met dank aan internet heb ik een uitgebreide beschrijving om er te raken en bedriegers te vermijden. Eerst moeten we met wat metrohoppen naar het grote Dongzhimen busstation waar we een bus moeten nemen die ons naar Beidajie brengt. Om de juiste afstapplaats te vinden hebben we de haltenaam in Chinees afgedrukt. Vanaf enkele stops voor die halte , stappen er steeds mannen op die ons willen doen afstappen om met een zwarte taxi verder te rijden en ons zo fameus te laten betalen. Wij blijven standvastig tot we aan de juiste halte zijn. Ook hier mijden we de illegale taxi’s en laten ons door een zeer vriendelijke officiele taxichauffeur naar Mutianyu brengen (20min 40rmb is ongeveer 5€ , 1u bus kost amper 12rmb)
Een shuttlebusje brengt ons dan naar de stoeltjeslift. Die nemen we tot op de muur. Je kan ook naar boven klimmen maar het is hoog en onze voeten en ruggen krijgen het daarboven al hard genoeg te verduren.
We zagen al vele foto’s maar als je op dit meesterlijk bouwwerk staat is het toch nog impressionanter.
Kronkelend tussen de vele wachttorens loopt de verdedigingsmuur over de bergen.
Hier hebben duizenden arbeiders aan gewerkt en velen zijn er aan bezweken.
We wandelen enkele uren van de ene wachttoren naar de andere. Of wandelen kan je het bezwaarlijk noemen. Het is eerder klimmen en dalen over duizenden trappen en glibberige stenen.
Maar de uitzichten zijn subliem. Overal zie je wachttorens en de muur die steil op en neer gaat.
Het is bewolkt maar helder en de herfstkleuren van de bomen geven nog wat extra sfeer.
Alleen zijn we hier natuurlijk niet , maar er zijn niet zo veel bezoekers dat het storend is.
Terug beneden zit onze taxicauffeur bij een theetje te wachten op ons.
De terugweg verloopt veel trager. Ook hier zijn er files op de snelweg en in de metro lijkt half Beijing op zondagsuitstap.
Een plaatselijk biertje in het hotel hebben we wel verdiend.
Daarna trekken we naar Qianmen. In Beijing zijn en geen geglazuurde pekingeend eten , dat kan niet.De bus stopt vlak voor de Dazhalan hutong en het Bianyifan restaurant. De eenden vliegen er de deur uit. Vakkundig worden de knisperig gebraden eenden aan tafel in flinterdunne stukjes gesneden en geserveerd met saus, groentjes en gestoomde pannekoekjes. En het smaakt heerlijk!
Alleen hoop ik dat men ons niet te veel in de gaten houdt. Met stokjes eend in pannekoekjes oprollen en zonder morsen opeten lukt niet altijd even goed.
Wandelen door de Dazhalan hutong en de aanpalende (dure) winkelstraten is fijn.
De gebouwen zijn mooi en de sfeer is gezellig met veel lampionnen en verlichting .
Rond het paleis van het volk lijkt het wel een belegerde stad. Overal zijn er politie en militairen.
Straten zijn volledig afgesloten. We willen naar het nieuwe kunstcentrum, een dome bedekt met glas en titanium ontworpen door een Franse architect. De heren hebben hier vast een voorstelling want echt dichtbij raken we niet. We bewonderen dan maar van op afstand de steeds wisselende verlichting en het toch wel speciale gebouw en door de nog steeds drukke hutongs wandelen we terug naar de bus.