Reisverhaal «Linxia»

China Inner Mongolie en Amdo Tibet | China | 0 Reacties 13 September 2018 - Laatste Aanpassing 13 September 2018

Het ontbijt bij het hotel is heel uitgebreid al zien de koeken er beter uit dan ze smaken en is de koffie verschrikkelijk zoet. Het fruit en de yoghourt smaken.

Rond half tien vertrekken we naar het busstation. We raken al snel aan tickets en op de juiste bus.

Het is een comfortabele langeafstandsbus waarop we kunnen genieten van een Kungfu film.

2 uurtjes later staan we in Linxia, wel niet in het station dat we verwacht hadden, maar dat is geen probleem. Onderweg zagen we al talrijke minaretten, we zijn in moslimgebied.

Linxia heeft een overwegend moslimbevolking en talrijke moskees.

Het Xuehe Mambo hotel ligt net over de brede rivier, rustig iets achterin.

Aan de receptie weer geen woord Engels, maar ze bellen de manager die wel een woordje brabbelt wanneer wij beweren (terecht) dat de kamers al betaald zijn.

De kamers zijn enorm, proper en met een afgesloten douche. Zelfs het bed is niet keihard.

Al snel nemen we opnieuw een taxi tot aan de yu baba gonbei, een prachtige moskee.

De moskee is enkele keren vernietigd maar nu opnieuw opgebouwd zoals oorspronkelijk.

Overal halfverheven beeldhouwwerk, schitterende daken en houtsnijwerk. Echt een pareltje!

De bewaker is heel vriendelijk en als hij merkt dat Bernadette en ik de Arabische inscripties proberen te lezen is hij niet meer te houden. Hij wijst ons op elke Arabische letter. Bij elk woord dat we uitspreken, knikt hij enthousiast en vervolledigt de zin. Arabisch verstaat hij echter niet!

Dat is heel wat anders dan in de andere moskees die we bezoeken. Bewakers, de ene al kwader dan de andere, verbieden ons te fotograferen en volgen elke stap. Moskees zijn er genoeg, met minaretten als Chinese pagodes, gouden bolkoepels, met megalomane afmetingen...

De oude Hui moslimwijk, aan de oevers van een klein riviertje, is kitcherig terug opgebouwd.

Naast de Hui moslims wonen er hier ook nog andere etnische groepen.Sommige vrouwen dragen lila hoedjes,anderen hoofddoeken, de mannen dragen keppeltjes ( wit of lila).

Een grote ronde bril is ook typisch voor Linxia.

Toeristen zijn ze hier niet echt gewend, we worden fameus aangegaapt maar ze zijn wel vriendelijk.

Honderden schoolkinderen komen uit school. Elke groep draagt een bordje vooraan in de rij.

Naar ons roepen ze “hello” en sommigen hebben blijkbaar toch al enkel woordjes geleerd.

“What is your name?” Om bij antwoord en de vraag naar hun naam giechelend mekaar aan te stoten.

Wandelend door de stad ontdekken we soeks met kleine winkeltjes volgestouwd met koopwaar.

Sommige gebouwen zijn zwaar in verval maar er worden ook langs alle kanten nieuwe appartementbuildings gebouwd.

Veel restaurants vinden we niet.

We eten in een klein moslimrestaurant in de buurt van het busstation.

Wat we bestellen is een groot ?. We wijzen naar een voorbijkomende schotel met vlees.

Dan moeten we op foto’s buiten een gerecht aanduiden. Uit ervaring weten we ondertussen dat wat je denkt dat op die foto staat nooit blijkt te kloppen.

Maar deze keer hebben we geluk, het smaakt heel lekker.:schapenvlees , noedels en groenten lekker gekruid. En we krijgen thee zo veel we maar willen.

Vandaag is het de eerste dag dat onze zonnecreme dicht is gebleven. Bewolkt en warm maar slechts een halve druppel regen.