Reisverhaal «Xingping»

China 2017 | China | 0 Reacties 08 November 2017 - Laatste Aanpassing 08 November 2017

Woensdag 8 november

Om 7.30 nemen we een taxi naar het busstation waar een kwartiertje later de bus al vertrekt naar Xingping. Ze doet er ongeveer 1u over want er wordt onderweg getankt en heel rustig gereden.
Bij het vertrek zitten we alleen op de bus maar onderweg stappen er mensen op en af.
Het Grey hostel ligt vlak bij de bushalte in Xingping. We krijgen weer een kamer op de 4e verdieping , veel eenvoudiger met een Franse wc en open douche in de badkamer.
Als ontbijt weer enkel Engels ontbijt met goede koffie!Ik heb genoeg eieren gegeten voor de rest van het jaar. Maar het is wel lekker.
Op enkele minuten van het hostel ligt de pier van Xingping aan de Li rivier. De karstbergen langs het water zijn hier duizend maal mooier dan in Yangshuo. Je raakt er niet op uitgekeken!
We wandelen langs het water ongeveer 7km naar de “9 horses fresco hill”. Het zonnetje schijnt weeral duchtig. Op de rivier is het een voortdurend gebrom van de gemotoriseerde bamboe (plastiek buizen) vlotten die in grote aantallen op en af varen.
De karstbergen die afgebeeld staan op het briefje van 20 yuan moeten natuurlijk op de foto.
We doen er erg lang over. Niet alleen zijn de karstbergen heel fotogeniek, Daniel gaat op vlinderfotosafari ( weliswaar zonder telelens).
Op bloemetjes langs de oever zitten er heel veel in mooie kleuren.
De grote cruiseschepen, die van Guilin komen, varen in late voormiddag in kolonne voorbij.
Op een bamboevlot zit een oude Chinees met grijse sik en zijn 2 aalscholvers. Die gebruikten ze vroeger voor de visvangst. Nu staan op de toeristische punten dames met de vogels op bamboestokken om foto’s tegen betaling te nemen.
De drukte op de rivier is ongelooflijk. Honderden bootjes tuffen heen en weer.
Wij wandelen echter haast alleen tot aan ons eindpunt.
We laten ons met een tuktukje terug naar Xingping voeren.
Dan nemen we zelf een cruiseboot naar de andere kant.
Als enige exoten op een boot vol verwoed fotograferende Chinezen belanden we nu waarschijnlijk in veel Chinese fotoboeken.
Wat zijn de karstbergen hier mooi!
Terug in Xingping beginnen we aan de klim naar de top van Laozhai hill.
En klimmen is het, langs trappen en zelfs een ladder klauteren we omhoog, meer dan 300m en 1149 stenen trappen. Helemaal bezweet komen we boven aan. Het loont echter de moeite. Zo ver je kan zien karsttoppen en heel diep beneden de rivier met zijn bootjes en de stad met tientallen Chinese toeristenbussen.
De kiosk op de top is een welkome rustplaats. Ook hier mogen we weer fotomodel spelen voor een Chinees koppel.
Op de terugweg moeten we regelmatig even wachten voor andere puffende wandelaars die naar boven klimmen. Het wordt druk in de kiosk tegen zonsondergang.
Wij bekijken die beneden op een bank aan de haven. De boten doen hier gouden zaken. Zelfs nu, in het laagseizoen ,varen ze onophoudelijk. Wat moet dat hier bij Chinese vakanties zijn!?
Het oude Xingping is een aaneenschakeling van restaurantjes en winkeltjes in oude, of in oude stijl gebouwde , woningen. Best gezellig!
Maar als we s’avonds willen gaan eten is alles uitgestorven. De winkels zijn dicht en de restaurants gesloten of leeg. Als we uiteindelijk een restaurant uitkiezen smaakt het eten ons niet.
De in bier gekookte eend zit vol beentjes en de aubergines zijn te vettig. Ook in de nieuwe stad is alles toe en vinden we met moeite een winkel waar we wat koeken kunnen kopen voor morgenvroeg.
We moeten te vroeg naar de trein vertrekken om hier te ontbijten.