Reisverhaal «Treinrit Diakofto-Kalavytra; naar Dimitsana»

Griekenland | Griekenland | 0 Reacties 10 April 2019 - Laatste Aanpassing 10 April 2019

Vandaag “wandelen” we door de Vouraikoskloof. Niet te voet maar met een smalspoor-tandradtreintje. Al meer dan 120 jaar wordt dit traject gereden. Onze trein is wel een moderne versie. Het is grijs en regenachtig, maar het is toch een aangenaam ritje langs een woeste rivier, tussen hoge rotsen en door tunneltjes waar de trein net in past.

Het treintje vertrekt in Dikofto en komt een uurtje later in Kalavytra toe. We rijden haast dadelijk mee terug.

Onze autoroute voor vandaag loopt toch langs Kalavytra.

Eerst houden we een stop aan het Mega Spileon klooster. En mega is het! De paterkes hebben  hoog op de berg  tegen de rotswand een massief gebouw neergeplant.

Hier zijn, als we de bordjes mogen geloven, veel miraculeuze zaken gebeurd.

Er is een tentoonstelling met oude ikonen, kleding en zilverwerk en een heilige grot.

In Kalavytra staan we even stil bij het monument dat een gruweldaad van de nazi’s herdenkt.

In 1943 werden hier 1430 mannen vermoord als reactie op een partizanenaanval. Dit was nog niet genoeg. Vrouwen en kinderen werden in de kerk opgesloten en het hele dorp werd platgebrand. Gelukkig konden er velen uit de kerk ontsnappen langs kapotgeslagen ramen.

Bij de bakker kunnen we lunchen. We moeten hier wel dik worden, de 2 reusachtige gevulde bladerdeegstukken krijgen we nauwelijks op. Bovendien kosten ze samen met 2 x koffie slechts 5.40€.

Verder de bergen in komen we langs een skigebied, door grote dennenbossen en groene valleien waar herders hun schapen hoeden. De uitzichten zijn buitengewoon, de lucht is echter nog steeds triest grijs.

Langs de kant van de weg staan vaak kappelletjes, soms metalen brievenbusachtige dingen maar dikwijls ook stenen miniatuurkerkjes op een sokkel. Als de Grieken bij het passeren steeds een kruisteken maken, zoals ze doen bij een kerk, dan rijden ze haast altijd met 1 hand.

We maken enkele tussenstops:

-Het klooster van Panagia Kernitses, mooi gelegen maar verder niets te zien.

-Het dorpje Vytina met een gezellig centrum vol winkeltjes waar men gedroogde kruiden en honing van de streek verkoopt. We zagen inderdaad al heel veel bijenkorven.

-Het dorp Magouliana, mooi uitzicht over de vallei maar als dorp stelt het niet veel voor.

-Het hoofddorp van de streek, Langadia. In de zomer zal het hier wel een gezellige drukte zijn aan de vele restaurants en bars, nu is het quasi uitgestorven.

Om tenslotte aan te komen in Dimitsana waar we verblijven in hotel Tefthis. Ook hier zijn we weer de enige gasten. De ontvangst is niet super vriendelijk maar de kamer is ok. Om in het dorpscentrum te raken moeten we wel een steile helling opklimmen.

De lamskoteletten in de taverne zijn niet super maar de ouzo en tsipouro in de gezellige bar R4 laten ons dit snel vergeten.