Reisverhaal «langs de grens naar Kaleybar»

Iran | Iran | 0 Reacties 14 September 2014 - Laatste Aanpassing 14 September 2014

Vandaag hebben we een chauffeur die ons de hele dag zal rondvoeren .

Om 8 u pikt Hossein ons op en hij heeft zijn 17 jarige zoon meegebracht.Die wil zijn Engels wat oefenen en mee op stap .Eerst rijden we naar Jolfa .De bergtoppen rond Tabriz zijn mooi gekleurd in de ochtendzon.Dichter bij de grens met Azerbeidjan is er meer industrie.In Jolfa , een echte grensstad , nemen we de weg naar het Stephanusklooster.Een Armeens klooster waarvan de kerk door een van de apostelen gebouwd zou zijn in de eerst eeuw na christus.Het klooster is mooi gelegen in de bergen , een hele klim.Maar het is de moeite waard.

Als werelderfgoed is het fijn gerestaureerd met mooie reliëfs en inscripties.

Ook hier raken we niet snel vooruit omdat iedereen ons allerlei vragen wil stellen.

Onze weg vervolgen we door een magnifiek landschap waarvan we geen foto's kunnen nemen.We zitten immers pal naast de grens met Azerbeidjan en het fotograferen van grensposten is ten strengste verboden.En ze zijn er veel ,komische burchttorentjes in camouflagekleuren.

Vooral over de grens zijn de witte kliffen en hoge bergpieken indrukwekkend.

We bezoeken onderweg ook nog Javer kasteel ,een adobe verdedigingsfort .Heel dikke muren kronkelen over de bergwand naar uitzichttorens.Even verder is er dan weer een mooi gerestaureerd oud badhuis met beschilderde zolderingen ,marmer en fonteintjes.

Restaurantjes zijn er niet te bespeuren.Uiteindelijk kopen we dan maar brood,tomaten,kaas en fruit en doen we zoals de Iraniërs:pick-nick langs de weg.

We rijden nog even van de hoofdweg naar een volgens de gids mooi dorpje Ushebin.

De verzichten onderweg zijn spectaculair maar het dorp trekt op niet veel.

Het laatste stuk naar Kaleybar is een kronkelende weg door een mooi berglandschap.

Het is vandaag trouwdag.We komen 3 bruidsstoeten tegen met heel veel getoeter en versieringen.

Rond 18.30 zijn we in Kaleybar waar we afscheid nemen van onze sympathieke taximannen.

Onze kamer in het Anza hotel lijkt wel een balzaal , we hebben 3 bedden en zelfs een keuken.

Koken gaan we wel niet doen.We wandelen door het stadje en ontmoeten de eerste niet Iranese toeristen.Antwerpenaren! We smullen van een (nu nog) lekkere kebab met rijst en mierenzoete koekjes van de bakker. Veel meer dan allerlei soorten kebab heb ik hier nog niet gezien.Hopelijk blijft dat niet zo of binnen 3 weken worden we misselijk van het woord kebab.

In het hotel is een trouwparty aan de gang.Een prachtig opgetutte bruid!

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking