Reisverhaal «Rondom yazd»

Iran | Iran | 0 Reacties 19 September 2014 - Laatste Aanpassing 19 September 2014

De omgeving van Yazd is woestijn.Kale bergen in bruinrode tinten omringen brede valleien met stenige bodem en bolle woestijnstruikjes.

We rijden naar Karanagh waar we gaan kijken naar een wiebelende minaret in een verlaten en vervallen stadje opgetrokken uit adobe en klei.Deze minaret is zo gebouwd dat ze bij aardbevingen wiebelt en niet omvalt.Eigenlijk is er niks speciaals aan te zien.

De gerestaureerde caravanserai, rustplaats voor reizigers op de zijderoute , is veel mooier.

De hallen waar goederen in konden worden opgeslagen omringen de binnenplaats en de zolderingen zijn heel mooi in boogvorm gemetst.

Dan staat Chak Chak op het programma. Onze taxichauffeur spreekt weeral geen woord Engels.

In Chak Chak , wat druppel druppel betekent , is er hoog tegen de bergwand een vuurtempel van de Zoroasters en druppelt er water uit de berg midden in de droge woestijn. En heet en droog is het er , zeker als je zo hoog moet klimmen.

In de kleine tempel brandt een eeuwig vuur . Blijkbaar zijn er ook in deze islamitische republiek nog zoroaster aanbidders want er wordt druk gebeden.

Tenslotte belanden we in Meybod. Hier ligt het redelijk goed bewaarde Negin kasteel .

Dit reusachtig fort , gebouwd in adobe en klei , heeft grote torens versierd met geometrische figuren . Met meer dan 1800 jaar oud is het een van de oudste nog bestaande kastelen in Iran.

Vanop het hoogste terras hebben we een mooi zicht op Meybod en de omringende woestijn.

Ook hier is er weer een enorme caravanserai die dienst doet als traditioneel restaurant.

Net op tijd want we zijn bijna uitgedroogd in deze hitte.

In het oude posthuis is een klein museum. De muren rondom hebben kleine alkoven voor paardenvoer en ingebouwde stokken om de postpaarden aan vast te maken .

Heel bijzonder is de ijskelder . Een enorme conische structuur in adobe en klei met hele dikke wanden. Hier werd ,gedeeltelijk in de grond ingegraven , ijs bewaard . Hier kon men ijs verzameld tijdens de winter gedurende de hele hete zomer bewaren.

Terug in het hotel is het siëstatijd. Alles is gesloten op het heetst van de dag .Het is 38 graden. We doen dus maar mee en drinken enkele glazen dough ,een drank op basis van yogourth en water.

Rond 5u gaan we terug op stap.Het is nog steeds heel warm.We bezoeken een zurkaneh ,een Iranees sportcentrum waar de sport er in bestaat dikke houten kegels in het rond te zwaaien . De mannen zijn er niet en de kegels staan in alle maten en gewichten opgesteld rond een soort van boksring.

We vinden na wat zoeken het kantoortje dat bustickets verkoopt. De winkeltjes gaan stillaan terug open . De snoepwinkel doet goede zaken.Allerlei soorten superzoete lekkernijen staan uitgestald.

We hebben er al wel een stukje van geproefd bij de thee maar ze zijn ons toch iets te suikerachtig.

Om 7u zijn we in het restaurant van een chic hotel .Nog veel te vroeg voor het buffet want in Iran eet men pas heel laat.Het hotel is 400 jaar oud .Mooie plafondschilderingen , fijne houtsnijkunst en sierlijk stucwerk maken van de binnenplaats een fijne omgeving om op de ligbanken bij een watermeloensap op het buffet te wachten.Superlekker en natuurlijk veel te veel gegeten als pasja's op onze ligbank.