Reisverhaal «Het strand van Vignanotica»
Italie. Puglia
|
Italië
|
0 Reacties
19 Mei 2018
-
Laatste Aanpassing 19 Mei 2018
Na het ontbijt vertrekken we richting Mattinata.
We kronkelen over de bergen en door de bossen. Hier en daar staan er koeien met grote klingelende bellen.
Het stadje Mattinata stelt niet veel voor. De nieuwe stad is nogal troosteloos en de oude stad een weinig sfeervolle straat vol toeristen.
De kustweg terug richting Vieste is wel knap. Diep beneden zien we de helblauwe zee met kalkrotsen.
Aan de Baia dele Zagare parkeren we de auto ( veel parkeerplaatsen zijn hier niet te vinden) om even verder aan een wandeling te beginnen naar het Spiaggia di Vignanotica. We wandelen hoog boven de zee en zien de eigenaardige kalkformaties aan de Zagarebaai diep beneden ons.
Met dit mooie uitzicht houden we onze middagpicknick.
De steile hellingen die afdalen naar de zee staan vol olijfbomen.
Vooral het laatste stuk gaat steil naar beneden recht naar het kiezelstrand van Vignanotica.
Tussen een imposant wit kalkmassief met verschillende steenlagen en grotten die schaduw bieden wandelen we over de kiezeltjes.
De terugweg is bergop puffen want het is behoorlijk warm.
Verder naa Vieste stoppen we nog even om een natuurlijke kalksteenbrug in de zee te bewonderen en dan is het de hoogste tijd voor ijs en cappucino in Vieste.
De rest van de namiddag vullen we met relaxen, zwemmen en apperitieven aan ons huisje.
S’avonds wandelen we nog wat tussen de olijfgaarden rondom het domein. Mooi! Knoestige bomen zover je kan zien.