Reisverhaal «Nara»

Japan | Japan | 0 Reacties 01 November 2015 - Laatste Aanpassing 01 November 2015

Vandaag slapen we uit, we ontbijten pas om 7.30u 😃

Dan wandelen we door Nara park met vele heilige maar redelijk agressieve herten naar de Todai-ji tempel. Dit is een indrukwekkend gebouw van wel 30m hoog met een al even ongelooflijke toegangspoort, de Nandaimon, met 18 houten pilaren van 20m hoog en bewaakt door 2 schrikwekkende reuzen.

De Daibutsuden hal is het grootste houten gebouw van Japan en dateert van 752. Op het dak zijn gouden versieringen. Binnen staat een bronzen Boeddha van wel 15m hoog geflankeerd door enkele kleinere beelden, de bodhisattvas.

Een van de dikke houten zuilen heeft een gat. Wie zich daar doorwringt heeft eeuwig geluk.

Spijtig, ik ben veel te dik! Alleen kinderen kruipen er door.

Maar voor de tempel staat er een boeddhabeeld in hout. Als je daar over wrijft verdwijnen al je pijnen. Dus heupproblemen opgelost!

Verderop bezoeken we nog de Nigatsu-do hal die van ver veel weg heeft van een Zwitsers chalet: op de berg, in hout met rondom een terras. Hier zijn het vooral de vele mooie lantaarns die opvallen.

In de Sangatsu-do hal bekijken we de grote houten gelakte beelden van op afstand. Enkele monniken houden er een ceremonie en we hebben geen zin om te wachten tot het einde.

Onze volgende halte is de Yoshikientuin, een rustpunt in de drukte en Japans knap aangelegd.

Een mostuin, een watertuin en een bloementuin.

Aan de Kofukuji-ji tempel bezoeken we eerst het museum, de schatkamer van de tempel. Dit is echt de moeite! Fantastische houten beelden van monniken, goden en krijgers, knap gebeitelde halfreliëfs en boeddha's.

De gouden hal is in restauratie en de beelden zijn in een tijdelijke hal geplaatst. Ook hier weer Boeddha geflankeerd door een aantal andere knappe beelden. We bezoeken veel tempels en toch is elke tempel steeds anders en nauwelijks te beschrijven. Hopelijk geven de foto's een beter beeld van al die pracht.

Op het tempelterrein staat een 5 verdiepingen tellende pagode en zijn kleinere broertje met 3 verdiepingen.

Genoeg tempels voor vandaag!

Door de drukke autovrije winkelstraat wandelen we richting Naramachi, de oude wijk.

In een bakkerij zien we de mochi- makers aan het werk die met grote hamers het deeg kloppen.

Mochi is een zoet gerecht met een kleverig rijstdeeg. We hebben het geproefd maar het is niet echt lekker.

In de oude wijk liggen donkere houten huizen verspreid tussen de nieuwere bebouwing.

We lopen even binnen in een centrum met mooi maar ontzettend duur handwerk.

Een man demonstreert het maken van penselen uit geitenhaar voor kalligrafie.

In een traditioneel Japans huis,kochi no le, trekken we onze schoenen uit om te lopen op de tatamimatten in de grote kamers met doorkijkjes naar de binnentuin, papieren schuifdeuren en mooie vazen met fijn gerangschikte bloemen.

Na de lunch wandelen we terug naar het hotel en nemen we de trein naar Kyoto zodat ik drie kwartier tijd heb om het verslag bij te werken.

Kyoto staat vol tempels. We zijn nog maar net uit het station of we kunnen er al 1 bewonderen.

In het hotel staan onze verstuurde koffers netjes te wachten.

Ik vraag me af waar de mensen die ons vertelde dat het eten in Japan niet goed was gaan eten zijn. Ik kom vast enkele kilo's dikker terug. Ook vandaag was het dinner pico bello gepresenteerd en echt lekker.