Reisverhaal «Samurai en Geisha's»

Japan | Japan | 0 Reacties 06 November 2015 - Laatste Aanpassing 06 November 2015

We gaan verder op lagere versnelling en vertrekken om 8.30u naar de Samuraiwijk.

Kanazawa is gespaard gebleven van branden zodat er nog heel veel houten huizen bewaard zijn.

Achter het hotel ligt de wijk waar de Samurais woonden in lange houten huizen. De tuinen zijn dikwijls aangelegd rond waterloopjes afgeleid van de grotere kanalen door de wijk.

We bezoeken eerst een Infocentrum met weinig info maar wel een man die redelijk Engels spreekt en vertelt over de grote houten leeuwekop die bij feesten in juni wordt rondgedragen en ritueel verslagen door de samurai.

Dan wippen we even binnen in het huis van de Takada familie. Naast een gezellige tuin en een knechtenverblijf en paardenstal blijft er niet veel over.

Een beetje verder kunnen we binnen in het Ashigaru museum.

Hier bezoeken we het Shimizu huis. De shimizu zijn de laagst gerangschikte samurai.

We krijgen een goede uitleg van de bewaker. In het huis zien we een knap gelakt cabinet ,waar een Boeddha instond voor aanbidding. De keuken en leefruimte met kleine individuele tafeltjes, potten en kacheltjes zonder schoorsteen is goed uitgerust. Een schoorsteen was verboden omdat ontsnappende gensters de houten huizen in brand konden zetten. Shimizu moesten o.a. boodschappen overbrengen naar Tokyo, 600 km verder.

De snelste kon dat in 5 dagen lopen. Meestal deden ze er een dag of 10 over.

Het huis was bewoond van de feodale periode tot 1990.

Onze volgende stop is de Kanazawa shinise memorial hal. In dit oude koopmanshuis staan attributen uit een oude apotheek en worden verscheidene handwerken uit Kanazawa getoond. Het opvallendste zijn de gekleurde ballen volledig bedekt met zijdedraad in verschillende patronen , de enorme bloementuil gemaakt uit suiker en de artistieke verpakking van geschenkjes.

Een beetje verder bezoeken we Nomura ke samuraihuis.

In zo een huis zou ik ook wel willen wonen.

Het is ruim, op de vloer tatamimatten, mooie houten plafonds, ingebouwde kasten die de strakke rustige esthetiek niet verstoren en overal doorkijkjes naar de tuin via schuifdeuren die met hun rijstpapieren bekleding zacht licht binnenlaten. De binnenschuifdeuren zijn beschilderd met natuurtaferelen. Ook hier is er weer een gelakt altaar. In een kleine expositieruimte zien we samuraizwaarden, oude munten en dankbrieven aan samurais die de goedheid hebben gehad het hoofd van de vijand af te hakken en te bezorgen. In de tuin zijn weer alle bomen opgebonden met een kerstboomachtig koordsysteem. Dit zou slechts in de herfst geplaatst worden en dienen om de takken te ondersteunen bij sneeuwval.

Na een rustpauze in het hotel trekken we naar de Omicho voedingsmarkt. Vermits Kanazawa aan de zee ligt en de krabbenvaarders hier toekomen zijn vis en krab hier massaal in de aanbieding.

De krabben zijn reusachtig. Sommigen kosten dan ook bijna 175 euro.

Overal worden de meest eigenaardige ingrediënten verkocht, zeewieren,paddestoelen en allerlei onbekende groenten.

Na al dat lekkers te aanschouwen moeten we natuurlijk van de verse vis profiteren en we bestellen ons bij kaisendon ya een overvloedige visschotel. Zoals gewoonlijk geen woord Engels en we krijgen onmiddellijk een hete groene thee aangeboden. Wat gebarentaal later staan er kleurige schotels vis en frisse pinten bier voor onze neus. De schotels zijn zo indrukwekkend mooi dat we er eerst foto's van trekken. Ze zijn zelfs versierd met bladgoud. We eten rauwe zalm, tonijn , zalm, zalmeitjes, grote stukken krab en krabbepoten en nog enkele andere vissen die we niet dadelijk kunnen identificeren. Alles is heel lekker behalve een witte blubber van ongekende afkomst.

En de wasabi, waarvan ik per ongeluk een hap neem, is tranend heet!

Daarna nemen we de bus naar het station en verder naar de geishawijk.

Op de bus hebben we een babbel met iemand van de Belgische delegatie aan het JCI congres. De groep deelnemers bestaat uit 65 personen.

De Geisha wijk zijn enkele straatjes met goed bewaarde houten geishahuizen waarvan de meeste nu winkeltjes met keramiek, snoepgoed en producten met bladgoud zijn.

Schoonheidsproducten, thee, snoep, handtassen, juwelen en zelfs ijs worden met bladgoud bedekt. Kanazawa is dan ook befaamd in Japan voor de goudfolie die hier vervaardigd wordt.

We bezoeken een geisha huis waar de knalrood gelakte trap al onmiddellijk aan een huis van plezier doet denken.Ook in de kamers boven is nog veel rood verwerkt in de tatamimatten. Hier kan je nog steeds een uurtje met zang,dans en conversatie door een echte geisha met wit geschminkt gezicht vermaakt worden. Tenminste als je budget zo een uitspatting toelaat want het kost ongeveer 150 euro.

Na onze rondwandeling in de wijk keren we rond 5 u terug naar het hotel.

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking