Reisverhaal «Rondom Guadelupe»
Op weg naar Extremadura
|
Spanje
|
0 Reacties
07 Oktober 2019
-
Laatste Aanpassing 07 Oktober 2019
Voor ontbijt kan je hier in de restaurantjes niet voor 9u terecht. Het is heel wat rustiger in Guadelupe dan op zondag. Onze eerste stop is op de parking van het ermita del humilladero. Deze kleine, mooie gebedsplaats in mudjahedar stijl stond er al in de middeleeuwen. Vele pelgrims, onder wie ook Cervantes, knielden er bij de eerste aanblik van het klooster diep in de vallei. Nadat ook wij even het uitzichtspunt bezocht hebben gaan we op wandel. De route van het water ,door dennebossen en verlaten boerderijen met blaffende honden, brengt ons na 3 km bij de watermijn. Van in de middeleeuwen tot nu werd deze ondergrondse constructie met op regelmatige afstand luchtinlaten gebruikt als watertoevoer voor het klooster in de stad. Veel is er niet aan te zien, maar de uitleg is interresant en de wandeling ( we lopen wel even fout) mooi.
Terug richting Guadelupe bezoeken we het spoorwegviaduct met pijlers van meer dan 50m.
Slechts een 5tal jaar werd dit reusachtige bouwwerk echt voor treinen gebruikt!
Hiervoor moeten we door een oude tunnel van 200m lang.
Het is weer snikheet vandaag (+30)
Verder wandelen zien we bij deze temperatuur niet zitten.
Een route in de airco van de auto is meer aangewezen.
Wat zien we onderweg? Veel weghollende hertjes, roofvogels, het hospital del ospido dat pelgrims onderdak gaf, mooie bergzichten en geologisch interessante rotsformaties met ingewikkelde verklaringen op de panelen aan de parkings.
De streek is heel verlaten en droog.
Het duurt dan ook tot in Carrascalego, rond 14.30, voor we een bar vinden om iets te drinken en een tapa te eten. Echt ouderwets, houten balken, de vrouw des huizes met een geruite schort en de mannen van het dorp ,druk palaverend bij hun wijntje of pint.
Na nog enkele stops op mooie uitzichtspunten kunnen we rond 16u ,onder de torens van het klooster, uitpuffen op een terras.
Het frisse Spaanse bier, Mahon, smaakt ons dan super.