Reisverhaal «Drakensbergen Giant castle»

Zuid Afika | Zuid-Afrika | 0 Reacties 22 November 2016 - Laatste Aanpassing 23 November 2016

White mountain lodge is geen aanrader.

De hele nacht een koor van kikkers met geluidsoverlast en vanaf de heel vroege morgen gekrijs van de grote grijze vogels waarvan we de naam nog altijd niet kennen.

Het personeel is ook liever lui dan moe. We hebben haast een half uur nodig om iemand te vinden die de toegangspoort kan openmaken als we om 6.30u willen vertrekken. Nochtans is dat hier niet abnormaal.Zuid-Afrikanen zijn om 6u overal al volop in de weer. Uiteindelijk blijkt het massieve slot dat er aan hangt maar show te zijn en zonder sleutel open te gaan. Enfin, dat weten we dan voor morgen. De douches zijn trouwens ook a l'africaine , de deuren met slot en al geschilderd zodat ze niet meer sluiten.

De weg naar Giant Castle zit vol gaten en waar geen gaten genoeg zijn liggen dan nog vrijwel onzichtbare verkeersdrempels.

Even later verandert de weg in zand en keitjes en is men aan het werk.

Op de parking van Giant Castle worden we al dadelijk verwelkomd door een baboen.

Mijnheer gaat even later op het dak van het restaurant zitten en tijdens het ontbijtbuffet ( overigens super) komt hij door de ramen naar binnen gluren. De omgekeerde zoo, hij vrij buiten, de mensen binnen achter glas.

We vertrekken op de worldview wandeling, in de brochure 4,5u 14km.

Een schitterende wandeling al is het een beetje bewolkt .Eerst puffen we even een heuvel op, dan is het tot vlak voor de steile klim op het einde een redelijk vlak en goed pad langzaam stijgend langs de flanken van de sugarloaf mountain. Een groep Duitse toeristen die we inhalen fotografeert net als wij de mooie bloemen en hun gids zoekt dan de naam op. De mooiste vinden wij de felroze Watsonia.

Hagedissen schieten schichtig weg. Voor de oranje en zwarte vlinders is het een paradijs. Enkele grote groene sprinkhanen met baby op de rug zitten langs het pad.

En de uitzichten zijn gewoon onbeschrijflijk.

Na een laatste inspannende klim zet iedereen zich neer op de top om van het adembenemende schouwspel van bergen, wolken en zon te genieten. We zitten op 1864m met aan alle kanten nog hogere toppen en groene hellingen.

Op weg naar beneden worden veel te veel foto's genomen. Elk zicht is ook zo mooi!

Een kleine 4 uur later zitten we op het terras met een deugddoend fris drankje.

Maar een half uur later zijn we al opnieuw op pad.

Nu richting main cave, een grot met begeleide bezoeken aan de San rotsschilderingen van 5000jaar oud.

We moeten een toegangsticket kopen aan de receptie en ongeveer 45 min klimmen.

Alleen op het uur mogen maximaal 20mensen binnen. We willen 14u halen want de laatste rondleiding is om 15u en dan gaat de grote groep Duitsers.

Ook hier zijn de bergzichten fenomenaal.

De rotsschilderingen zijn nog heel duidelijk: elanden, sjamanen, bosjesmanjagers, een leeuw, een konijn...... En samen met een koppel uit Cambridge zijn we de enige toehoorders van de gids.

We wandelen terug langs de rivier (35min) en zijn om 15u terug in het restaurant, op tijd voor een late lunch/vroeg diner.

Het was een mooie dag maar met 17km klimmen en dalen op de teller is onze pijp uit.

Terug in onze lodge rest ons alleen nog voldoende energie om een glaasje drinken in de bar.