Waarom met een geit?

Laatste Aanpassing 15 September 2011 | 0 Reacties

In den prille beginne merkten we al snel dat we een gezamelijke droom hadden: erop uit trekken om iets van de wereld te zien. Hoe we dat zouden doen heeft menig maal ter discussie gestaan. Een overzichtje van de aan- en afgevoerde ideeën:

Met het vliegtuig
Erg handig en snel, maar meteen afgevoerd omdat we over al die prachtige landen zouden vliegen en ze dan ook zouden moeten missen. Liever op ons gemak van de ene cultuur naar de andere bollen en daarbij de afwisseling in de natuur aanschouwen, dan uren met onze kop in de wolken te zitten.

Met de motor
Tijdens een vakantie met de motor door Frankrijk waren we ervan overtuigd dat we niet langer moesten nadenken over het geschikte vehicel: de chopper! Je kan de natuur ruiken, de temperatuur voelen, ohja echt geweldig! 
Maar er zijn ook nadelen. Je krijgt er zadelpijnen van en een klapband met bijna-dood-ervaring heeft ook niet echt geholpen.

Een toer rond Schotland gaf ons weer moed - supertijd beleefd - tot we de laatste ochtend de motor niet meer terugvonden. Met een pruillip schuifelden we de overzetboot naar Zeebrugge op, lekker warm ingepakt in onze leren pakjes, een helm rond onze arm en onze zadeltassen in de hand. "Hi mate, where's your bike?", klonk het te vaak tijdens de 18-uur durende zeetocht. Schotland Yard vond ons gestolen stalen ros enkele weken later in een spoorwegberm terug.

Dit achterwege latend, is er maar één echte reden waarom we niet kiezen voor een motor: je kan maar twee onderbroeken meenemen!

Al liftend
Lekker sociaal andermans auto instappen en gratis meerijden leek ons de max. Maar er rijden op z'n zachts gezegd zotten rond en de mini-controlefreaks in ons hebben al te veel zelfmoordritten meegemaakt om hiervoor echt nog staan te springen. De wegen - indien aanwezig - zelf bedwingen leek ons ook wel wat.

Met het openbaar vervoer
Tijdens onze laatste vakantie in Ladakh, werden we duizeliger van de weerzinwekkende afgronden die achter elke haarspeldbocht opdoken, dan van de hoogte. Toen het op een bepaald moment echt de spuigaten begon uit te lopen: "Ik heb graag samen met u geleefd, ik denk dat we nu gaan sterven", of nog: "Misschien moeten we straks een dokter opzoeken om te checken of ge geen inwendige bloedingen hebt overgehouden aan die laatste bobbel in de weg", viel het verdict. Met een geit de wijde wereld in!