Reisverhaal «We survived Cambodia»

reis rond de wereld in ca. 365 dagen | Cambodja | 0 Reacties 07 Oktober 2011 - Laatste Aanpassing 07 Oktober 2011

“De ergste overstromingen in jaren teisteren Cambodja” vinden we vandaag terug in de Standaard. Wij kunnen er echter niets over zeggen, want behalve af en toe een hevige regenbui hadden we er zelf niet zoveel last van. Soms zagen we tijdens busreizen wel dat het water erg hoog stond, maar nooit zo erg dat de bus niet verder kon. Straten die blank staan na een hevige bui zijn in Cambodja meer regel dan uitzondering, maar slechts heel zelden valt het verkeer echt stil. 

Hier in Phnom Penh hebben we de laatste dagen zelfs heel mooi weer gehad. We vonden er ook een aangenaam hotelletje, niet meer naast de Pussycat, zoals de vorige keer toen we hier verbleven. We bezochten hier het paleis van koning Sihamoni, die wel thuis was maar toch de moeite niet deed om ons een goedendag te komen zeggen. We bewonderden heel wat pracht en praal: een vloer van zilveren vloertegels (1kg per stuk), Buddhabeelden uit goud, baccaratkristal, marmer… 

Ook indrukwekkend, maar helaas omwille van heel andere redenen waren de Choeung Ek Killing Fields en het genocidemuseum van Tuol Sleng. Tussen 1975 en 1979 werd Cambodja herschapen in een communistische gevangenis, onder leiding van Pol Pot en zijn Rode Khmer. Ongeveer 2  miljoen Cambodjanen of een vierde van de bevolking overleefden het communistische experiment niet: ofwel kwamen ze om door honger en ziekte, ofwel werden ze vermoord. Monniken, leraren, mensen die een tweede taal beheersten of een bril droegen… massaal werden ze omgebracht als verraders.

De middelbare school van Touel Sleng kreeg een nieuwe bestemming als folterkamp-gevangenis. Het is hallucinant om in klassen rond te lopen, waar foto’s hangen van de laatste 14 slachtoffers die er werden doodgemarteld. In andere klassen, waar je zelfs de krijtborden nog ziet hangen, werden muren gemetst om piepkleine celletjes te maken. Na hun opsluiting werden de gevangen naar Choeung Ek op ongeveer 15km van Phnom Penh getransporteerd, waar ze werden doodgemarteld want kogels kostten immers te veel geld. Lichamen werden er in massagraven gedumpt. Vandaag kun je in het gebied nog botten en kledingsresten van slachtoffers zien die door de regen naar de oppervlakte komen. Als eerbetoon aan de slachtoffers werd een grote pagode opgericht, waar schedels en grote botten worden getoond aan het publiek. 

Vandaag op de markt hebben we enkele t-shirts aangekocht en 's avonds gegeten in het Friends restaurant waar straatkinderen opgeleid worden tot geschoold restaurantpersoneel. Een beetje zoals Spermalie bij ons...

Na 27 dagen Cambodia ('I survived Cambodia' kan je hier als opschrift op t-shirts vinden) steken we morgen de grens over naar Vietnam, een ander land waar de recente geschiedenis heel wat littekens heeft achtergelaten. We hopen trouwens dat we zonder problemen binnenraken, want het reisbureau dat we betaalden voor ons visum maakte er een boeltje van…