Reisverhaal «De mannen met de zwavelstokjes»

reis rond de wereld in ca. 365 dagen | Indonesië | 0 Reacties 27 November 2011 - Laatste Aanpassing 27 November 2011

De ochtendstond heeft goud in de mond. De dag na de Bromo werden we opnieuw om 3u45 aan de ontbijttafel verwacht. Een gekookt eitje en twee boterhammen met muizenstrontjes moesten ervoor zorgen dat we boven zouden geraken op de Kawah Ijen. “Ijen” betekent eenzame berg in het Javaans. De vulkaan heeft een turkoois kratermeer, met een zeer sterke zwavelconcentratie.

Sterke mannen, en een aantal moedige toeristen, maken elke dag de zware tocht naar de krater. Van de start van de wandeling is het 3km steil bergop wandelen. Eenmaal boven heb je een prachtig uitzicht op het zwavelmeer, en kun je afdalen in de krater waar de zwavel wordt gewonnen. De vloeibare dieprode zwavel vloeit uit buizen die tegen de vulkaanrand hangen. Wanneer het goedje begint te stollen, verandert de kleur via oranje in knalgeel.

In twee rieten manden die met een bamboestaaf met elkaar worden verbonden, stapelen de mannen hun last: grote brokken gele zwavel. Vanessa probeerde zich even in te leven in het beroep van zwaveldrager, maar kon de manden niet eens optillen.  Sommigen nemen tot 100kg op hun schouders! Per kilogram krijgen de mannen van een nabijgelegen suikerraffinaderij ongeveer een halve euro. Het levert hen per maand een gemiddeld Indonesisch loon op.

Niet alleen de zware lasten maken dit beroep zo ongezond, de gezonde berglucht is hier ook heel ver te zoeken. Uit de krater stijgen zwaveldampen op die niet alleen de onaangename geur van rotte eieren verspreiden, maar die bovendien ook ogen, keel en ademhaling zwaar irriteren. Zelfs de buff die we voor ons gezicht hielden, kon hier niet veel aan verhelpen.

Om 9u zitten we terug in onze auto met persoonlijke chauffeur. Twee dagen reisden we samen met een Frans-Indonesisch koppel. Samen slaagden we erin om de prijs van deze trip erg te drukken.  Maar het moet gezegd: Franstaligen die Engels spreken, het blijft erg leuke “Allo Allo”-momenten opleveren.

Via de ferry verlieten we Java en kwamen terug op Bali.