Reisverhaal «Israel»

Het Heilige land | Israël | 0 Reacties 30 Juli 2019 - Laatste Aanpassing 30 Juli 2019

Het land van melk en honing… Wie wil er niet heen? Onze grote rugzakken terug van onder het stof gehaald, een lichte buggy aangeschaft en weg waren we!

Om te reizen door Israël heb je geen reisgids nodig, de Bijbel wijst je de weg. We gingen naar Bethlehem, waar Maria het nieuws kreeg van haar goddelijke bevruchting. De werkplaats van timmerman Jozef was er ook nog, miraculeus veranderd in een kerk. We trokken naar Nazareth, waar Maria was bevallen van haar godenkind. In het meer van Galilea (Tiberias) zagen we een schoen ronddrijven die misschien nog stamde van Jezus’ wandeling op het water.

Jeruzalem was een van de meest interessante plaatsen: de grootste heiligdommen van zowel joden, christenen als moslims liggen er op een boogscheut van elkaar. Om de schitterende Rotskoepel en Al Aqsa moskee te bezoeken moet je via een houten brug over de joodse klaagmuur. De Heilige Grafkerk – waar Jezus opstond uit de dood – ligt even verder. Deze kerk wordt bestuurd door zes christelijke confessies, die het over zowat alles oneens zijn. De sleutels van het heiligdom worden tot op vandaag beheerd door twee Palestijnse moslimfamilies. Een ladder die al meer dan 150 jaar op een balkon boven de ingang staat mag door de onenigheid tussen de zes beheerders daarom in geen geval verplaatst worden. Afspraken maken over nochtans nodige restauraties zijn onmogelijk…

Tijdens ons verblijf maakten we twee keer een sabbath mee. Vanaf de vrijdagmiddag valt het leven stil en pas na de zonsondergang op zaterdag komt het land weer tot leven. In tussentijd zijn er geen winkels open, geen parkings, geen werkende ATM’s, geen bussen of treinen. De mensen die je op straat ziet zijn uitgedost in traditionele klederdracht om de sabbath te vieren.

Een ander vreemd gegeven in het Beloofde Land zijn de vele soldaten die je overal tegenkomt. Ze zijn volledig in uniform en samen met hun machinegeweer zitten ze naast je een hamburger te eten of nemen ze de bus… Ik weet niet of ik me hierdoor zoveel veiliger voelde. Het zien van de Muur die de Palestijnse en de Joodse bevolking van elkaar moet scheiden is ronduit griezelig.

Het begin en einde van onze rondreis zaten we in Tel Aviv, aan de zee. We ontdekten dat ons klein mannetje een echt waterratje is. Zalig om hem zo te zien spelen en zalig om zelf ook het warme water van de Middellandse Zee in te gaan.