Reisverhaal «Lima»

reis rond de wereld in ca. 365 dagen | Peru | 0 Reacties 30 Juni 2012 - Laatste Aanpassing 30 Juni 2012

Lima is voor velen de toegangspoort naar Zuid-Amerika maar wordt door veel toeristen amper bezocht. De stad zou gekend staan om zijn onveiligheid en weinig meer te bieden hebben dan een enorme drukte. We gingen er met gemengde gevoelens heen, beducht voor de vooroordelen maar ook wetende dat toeristen elkaar vaak met grote “ik ken iemand die…”-verhalen bang maken. Elke stad heeft meestal wel iets te bieden.

Nadat we ons ’s avonds geïnstalleerd hadden in ons hotelletje lazen we per toeval het reisadvies dat Buitenlandse Zaken zijn Belgische landgenoten geeft: “De hoofdstad van Peru kent eerder hoge criminaliteitcijfers. Uitstappen naar het stadscentrum, meer bepaald in de directe omgeving van een bus- of treinstation en een bezoek aan een markt, worden beter gedaan in groep (1). De populaire wijken bieden niet voldoende veiligheidsgaranties om die zomaar te bezoeken. Het is af te raden in kleine pensions of hotels te logeren in het centrum van Lima (2), of er na 18u00 rond te lopen(3). Aan te raden zijn deze in de residentiële wijken van San Isidro en Miraflores.(4)…) …aan te raden om een taxi te nemen van een erkend bedrijf en niet om in de straat een taxi te nemen, gezien de stadsonveiligheid (5).” 

Ahum, dit wordt duidelijk een C-attest:

(1) We bezochten zonder enig probleem het stadscentrum. Op de markt dronken we een heerlijk vers geperst fruitsapje voor € 0.30, een zeer riskante activiteit, vooral dan voor onze innerlijke mens. Vervolgens wandelden we naar het busstation, waar we onze busticketjes konden kopen voor een fractie van de prijs die we bij de “goede” busmaatschappijen in het centrum zouden betalen.

(2) Ons pensionnetje, in het centrum van Lima was inderdaad wel een specialleke. We schrokken de eerste keer (en Vanessa ook wel nog de tweede en derde keer) toen we een megaschildpad aantroffen in de douche. De pauwen op de patio, en de schedels in de receptie maakten het plaatje af.

(3) Jawel hoor, in het donker wordt Lima prachtig verlicht.

(4) We brachten een bezoekje aan Miraflores, (uiteraard met een gammel busje) maar het kon ons niet echt bekoren.

(5) De officiële taxi’s hanteren gewoon een andere manier om toeristen te beroven: zij vragen meer dan drie maal de prijs die de onofficiële taxi’s rekenen. Bij deze weten jullie ook welke taxi wij namen.

In tegenstelling tot wat je zou kunnen denken zijn wij helemaal niet roekeloos. Alleen vinden wij dat “gezond verstand” vaak een veel betere raadgever is dan de vele andere adviezen waar je als reiziger mee om de oren geslagen wordt.

Een mens zou bijna vergeten dat we in Lima ook nog dingen bezochten. De San Franciscokerk was heel apart: in de catacomben van het complex liggen ongeveer 25000 mensen begraven, omdat ze geloofden dat het pad vandaar naar de hemel wat korter was. Hun netjes geordende beenderen en schedels liggen er vandaag de dag niet echt te genieten van eeuwige rust: bussen Peruviaanse schoolkindjes worden er dagelijks afgezet en laat ons het voorzichtig uitdrukken als we stellen dat eerbied voor de doden niet een van hun sterkere punten is.

Wat we in de koloniale stad ook bezochten, zelfs meerdere malen, was een klein stalletje waar ze heerlijke churros verkochten. Deze met suiker besprenkelde zoetigheden werden er voor onze ogen gebakken, en waren opgevuld met overheerlijke warme vanillepudding. Lima onveilig? Misschien wel, maar voor deze lekkernij gaan we onmiddellijk terug!