Reisverhaal «Van de bergen naar de zee»

reis rond de wereld in ca. 365 dagen | Vietnam | 0 Reacties 07 November 2011 - Laatste Aanpassing 07 November 2011

 Vanuit Hanoi, de hoofdstad van Vietnam bezochten we – en dat kunnen we nu al zeggen – twee hoogtepunten van onze reis: Sapa en de Halong Bay.

Na onze eerste slaapbus, namen we ook onze eerste slaaptrein. Op weg naar het bergstadje Sapa deelden we onze rijdende hotelkamer met een ondertussen zeer bereisd Frans koppel. Ze gaven ons als goede raad mee dat de Guide du Routard de enige reisgids is die je echt nodig hebt. We zullen het onthouden. Op de terugweg maakten we kennis met een Vietnamees koppel, dat ons ongegeneerd uitvroeg over België, en wij op onze beurt deden met hen hetzelfde over Vietnam.

In Sapa gingen we op zoek naar etnische minderheidsgroepen die er in de bergen wonen. Toen er twee Nederlanders in ons groepje bleken te zitten, dachten we dat we die minderheden al hadden gevonden maar toen moest onze tocht nog beginnen (Als jullie dit zouden lezen: veel succes geoogst met de souvenirs? J)  Shu, onze gids in de rijstvelden rond Sapa, maakte zelf deel uit van de Zwarte Hmong stam. Heel wat mensen in Sapa gingen trouwens nog gekleed in hun traditionele klederdracht, maar beschikken ondertussen ook over brommertjes en gsm’s, of hoe traditie en moderniteit soms hand in hand gaan. Tijdens het wandelen konden we genieten van het prachtige landschap, vol aangelegde rijstterrassen, al was het niet overal even eenvoudig wandelen. Laat ons er het op houden dat men in het hotel gummilaarsjes verhuurde, dat wij dat niet hebben gedaan, maar dat we achteraf wel begrepen waarom andere mensen het wel deden.

Na de inspannende tocht naar Sapa, boekten we een meer ontspannen mini-cruise voor twee nachten op de Halong Bay. De Dugeon Sail voer ons (en het zeer internationale en zeer aangename gezelschap) door de baai van waaruit wij het prachtige karstgebergte konden bewonderen. Terwijl we gingen zwemmen (“en ja jullie mogen gerust van het dek springen” ) en kajakken konden we de schoonheid van de plaats van nog dichterbij ontdekken. Tijdens het  zwemmen zagen we trouwens de bemanning van de boot vissen naar ons avondeten. Gezien de kleine porties die we op ons bord vonden, mogen we echt wel zeggen dat ze nog héél véél oefening nodig hebben. We vragen ons nog steeds af of we blij of boos moeten zijn dat we op de ons beloofde “zeevruchtenlunch”  tofu op ons bord vonden.