Reisverhaal «Back to business »
Marokko
|
Marokko
|
2 Reacties
12 Mei 2020
-
Laatste Aanpassing 12 Mei 2020
Hallo aan al mijn lezers,
Ja, jullie hebben mijn gezever al een twaalftal dagen moeten missen. Wij zijn namelijk in vakantie geweest. We hebben genoten van zon en zand! Alle gekheid op een stokje, we zullen er ons nog eens aanzetten. Gewoonlijk schrijf ik 's avonds maar nu we tv hebben kijken we al eens naar de late avond programma's. Daarna gaan we al eens kletsen bij onze vrienden uit Ingelmunster. Overdag is het dan weer te heet om iets te doen en lagen we vooral in het zwembad in de namiddag. Nu is het zelfs daarvoor te heet. We hebben sinds gisteren een kamer met airco genomen. De baas van de camping bood ze gratis aan van 11.00u. tot 17.00u. Om te overnachten rekent hij een vriendenprijsje. De beslissing was rap genomen! Als we 's avonds in de camper komen is het er nog 42 gr. En de laatste dagen zijn er weer zandstormen in de namiddag,
Een tijd geleden klaagde Christiane dat haar haar te lang was en dat ze ze graag had laten knippen. Ik met mijn grote mond: “awel, ik zal dat wel eens doen”. Een paar dagen later komt ze toch wel vragen zeker of ik dat echt wil doen. Nu kon ik natuurlijk niet meer terugkrabbelen. Met de medewerking van Lieve en van mijn tondeuse, maar wel met een klein hartje, heb ik dat toch tot een goed einde gebracht. Ze was er héél blij mee en ze lijkt wel tien jaar jonger.
De dag nadien komen Francis en Riet langs en natuurlijk wordt dat verhaal opgehaald. Oh, zegt Riet, wil je het mijne ook knippen? Ik haal mijn afsprakenboekje boven en geef haar rendez-vous voor woensdag 11.30u. Ja een goede kapper werkt enkel op afspraak hé! We hadden gepland om samen met Ingrid en Didier te gaan eten op de camping waar Riet en Francis staan. Zij hadden nog een Waals koppel uitgenodigd: Sylvaine en Bernard. Zij staan op de camping van Françoise nog 300 m. verder.
De weg naar ginder was loodzwaar door de verzengende hitte. Het was de eerste dag dat de temperaturen flirtten met de 40 gr. Mijn rugzak was gevuld met 2 flessen kostbaar goedje, mijn tondeuse en een flesje coca cola. Dat laatste hebben we uitgedronken halfweg. Zo ging het al wat beter. Nu kan je niet meer buiten komen zonder drank. Je moet voortdurend aan de fles. Vandaag, zaterdag, schrok ik mij een hoedje: luchtvochtigheid 1%! Ik wist zelfs niet dat dit kon.
Toen we aankwamen zat mijn klant al klaar. De knipbeurt verliep vlot en tegen 12.00u., Toen de rest van de genodigden toekwamen, waren Riet haar haartjes klaar voor de warme temperaturen. En zo zien jullie dat ik zelfs hier altijd wel werk vind. Dirk, de coronakapper!
Hoogtijd dan voor een lekkere gin-tonic als aperitief. In het restaurant werden ons allerlei lekkernijen voorgeschoteld en overgoten met het nodige vocht werd het al snel een gezellige boel. Er werd niet geaarzeld en de afspraak voor een herhaling van dit festijn op Moederdag, morgen dus, werd al snel in ieders agenda genoteerd. Kwestie van het niet te vergeten. Christiane en Michel waren op de camping gebleven. Zij zijn graag op zichzelf. In de namiddag hadden ze lang in en om het zwembad gezeten, in de volle zon. Wij daarentegen zaten meestal binnen en waren goed gehydrateerd. Ook met water hé! Na nog een thee of een koffie was het al snel tijd om huiswaarts te keren. De aandachtige lezer weet dat hier de avondklok geldt.
Donderdagochtend hoorden we al snel dat Christiane zich helemaal niet goed voelde. Ze had hoofdpijn en buikpijn. Heel de dag heeft ze geprobeerd om wat te kunnen slapen. Tegen een uur of vijf zagen we haar dermate verslechteren dat ik ingreep. Ik vroeg om de dokter te bellen. Ja, na zonsondergang zal hij eerst wat eten en daarna vragen we hem wel om te komen was het antwoord! Neen, neen, zei ik. Hij moet NU komen of ik ga hem zelf halen. Ja maar wij kennen zijn nummer niet. Ikke weer: wat !! Nu bellen !!! En plots lukt het wel. Ze zijn hem wel moeten gaan omdat hij geen vervoer had. Ja, dat potje kookte bijna voorbij!
Na onderzoek bleek dat ze sterk gedehydrateerd was. Zij dronk vooral plat water omdat ze vindt dat er in bruiswater teveel zout zit !! Laat dat nu juist zijn dat je hier nodig hebt. Plus nog eens enkele uren in de volle zon .............
Enfin, na behandeling door de overigens super vriendelijke dokter, en de verplichting om in een kamer met airco te gaan, ging het al snel beter .
Vrijdagochtend. Mijn ontbijt is nog niet goed binnen en baf, de elektriciteit valt uit. De mannen beginnen rond te lopen om de kortsluiting te vinden. Na een tijdje terug stroom. Toch blijven ze koortsachtig rondlopen. Plots hoor ik roepen: Belge, Belge! Als ik uit de camper kom, staan ze daar met drie met een grote waterpomp. Ze wijzen naar wat draden die samen gedraaid zijn en zeggen: “scotch, scotch”. Het is eigenlijk om je een deuk te lachen! Ik plak het geval af maar hou toch een oogje in het zeil om te zien hoe het verder gaat. Als ze naar de waterput gaan willen ze testen of de pomp werkt. Wat dacht je de draad is natuurlijk te kort: rallonge svp. Alé, ik een spurtje naar de camper om een verlengsnoer. Ik steek de zaakje in het stopcontact en het water spuit uit de darm. Klaar is Kees dacht ik en trek de stekker er weer uit. Encore, roepen ze in koor en als ik terug insteek staan ze met drie te kijken naar de waterstraal alsof het een wereldwonder is. Maar dan moet het beste nog komen: de definitieve aansluiting! Ze tonen mij een bakje waar twee eindjes draad uitkomen. Scotch, zeg ze. Maar dan kennen ze den dezen nog niet! Neen, neen, zeg ik open doen en goed aansluiten !! Enfin, 'k heb dat daar deftig verbonden zodat ik niet geëlektrocuteerd word als ik de pomp ga aanzetten op ons terrein te sproeien, dikwijls moeten we dat zelf doen. 't zijn brave mensen dus we helpen hen met plezier.
Als ik daarna naar de camper terug kwam voelde ik toch dat het niet evident is om in deze temperaturen te werken. In de loop van de middagmiddag besloten we om toch maar op het aanbod in te gaan en de kamer die de baas ons gratis aanbood te gebruiken. We zitten hier nu in de namiddag binnen met de airco aan en 's nachts slapen we hier ook. Dit voor een vriendenprijs en tot de temperatuur wat draaglijker wordt.
Vandaag, zaterdag, was het een rustige dag. Wat eten, wat zwemmen, wat kletsen enz ...
Er is nog heel wat nieuws, maar dat is voor een volgende keer.
Tot later,
Dirlie.
Fotoalbums van Marokko
28 Februari 2020
|
Marokko
|
Marokko
|
Laatste Aanpassing 28 Februari 2020
25 Februari 2020
|
Marokko
|
Marokko
|
Laatste Aanpassing 25 Februari 2020
22 Februari 2020
|
Marokko
|
Marokko
|
Laatste Aanpassing 22 Februari 2020
13 Februari 2020
|
Marokko
|
Marokko
|
Laatste Aanpassing 13 Februari 2020