Reisverhaal «Tafi del Valle»

Zuid-Amerika | Argentinië | 0 Reacties 12 November 2013 - Laatste Aanpassing 13 November 2013

Na een busrit van een goede 8u arriveerde ik maandag om 05u55 in San Miguel de Tucumán, ik had dus nog 5 min. om van de bus te geraken, mijn rugzak uit de koffer te vissen, een busticket te kopen en om daadwerkelijk aan de andere kant van de terminal op de volgende bus te geraken, én dat terwijl ik 2 min. wakker was :-) ’t Was even spannend maar het is gelukt, weliswaar zonder plaspauze :-( Een goede 3u later was ik in Tafi del Valle, een dorp op zo’n 2000m boven de zeespiegel, gelegen in een mooie vallei. Het dorp is zo klein dat ik zonder plan recht naar de hostel wandelde :-) Hostel EL cumbre is gezellig maar écht basic. In de keuken wil ik niet koken, ik at dus iedere maaltijd op straat :-)

Maandag voormiddag verkende ik het dorp, op één uur had ik alles echt wel gezien :-) ’s Middags at ik aan de kraampjes op het marktplein, natuurlijk empanadas en dat voor 0,30€/stuk :-) Niemand spreekt hier Engels of wat dan ook, gelukkig is mijn Spaans ondertussen goed genoeg om mij steeds te behelpen! De mensen zijn erg vriendelijk, ze zijn steeds bereid om mij te helpen, meestal wel in ruil voor de typische vragen :-) In de namiddag ben ik in de bergen gaan paardrijden. Een privétour, best tof omdat ik zo veel over de cultuur leerde. Je merkt duidelijk dat hier vroeger Indianen leefden, zowel in de levenswijze als aan de bewoners: de mensen zijn kleiner, hebben een donkere huidskleur en pikzwart haar. De meeste van hen zijn ook nog niet verder dan de dichtstbijzijnde stad gereisd.

Vandaag (dinsdag) wandelde ik via de rivier een 12 km naar het volgende dorp: EL Mollar, vooral bekend om Los Minheres. Een mooie wandeling, ik passeerde een kleurrijk kerkhof, nog kleinere dorpjes, vele paarden, ezels en koeien. Vooral de uitzichten zijn de moeite! Onderweg wed ik regelmatig aangesproken of men roept op zijn minst ‘buenos dias’, tof! Het dorpje op zich stelt echt niet veel voor en ook van Los Minheres had ik meer verwacht, het zijn overblijfselen van de Indianen maar die zie je eigenlijk overal in de vallei, weliswaar minder gestructureerd. Na de lunch nam ik afscheid van mijn wandelgenoot, een hond en keerde ik met de bus terug naar Tafi del valle.

Nadien wandelde ik nog naar La banda Jezuïtica, een museum. Op zich best mooi maar natuurlijk erg gelijkend op dat in Alta Gracia. Onderweg waren er wel mooi panorama’s, dat maakt de bergop al bijna goed :-)

Ik genoot hier vooral van de rust en de natuur. Door de dag is het hier lekker warm, een stralende zon, zo’n 30° maar gelukkig met een briesje en ’s avonds koelt het erg af, ideaal dus :-) Het deed mij goed om even uit de drukte te zijn, wat rond te hangen, te wandelen én om eens op tijd te gaan slapen. Zelfs mijn laptop weigert internet op te starten, ik vermoed omwille van de hoogte, ’t was dus echt rustig :-)

Morgen reis ik verder naar het volgende dorp: Amaïcha del Valle. Het is een busrit van een kleine 2u, peanuts ;-)