Reisverhaal «3-daagse San Pedro de Atacama - Uyuni»

Zuid-Amerika | Bolivië | 1 Reacties 16 Januari 2014 - Laatste Aanpassing 16 Januari 2014

Maandag ochtend reden we met 18 reizigers de Boliviaanse grens tegemoet. Het verschil met Chili was meteen duidelijk: een klein, oud douane gebouw en nors overkomende mensen. Ik wilde een visum voor 90 dagen maar het maximum dat ze wilde geven was 30 dagen, als ik langer blijf, kan ik de overige dagen betalen: Bienvenido a Bolivia! :-)

Het Chileense mini-busje werd ingeruild voor 3 Boliviaanse 4x4's, we werden in groepen verdeeld en het avontuur kon beginnen. Ik had best geluk met mijn groepje: 2 Duitse zussen Yvonne en Isabell, een Duitse solo-reizigster Kati en 2 Franse vrienden: Thomas en Bertrand, een toffe bende én een goede, toffe chauffeur! Het was best krap in de auto maar we wisten er al gauw onze thuis van te maken en als iemand krampen kreeg omdat je vanachter bijna met je hoofd tussen je knieën zat, wisselde iedereen zonder probleem van plaats. 

De eerste dag reden we vooral door de woestijn en dat op een hoogte tussen de 3000 en 5000m boven de zeespiegel. We hadden best een sterke groep, buiten wat hoofdpijn heeft iedereen in onze auto zich staande wetende te houden. We merkten wel dat er minder zuurstof is, ademen is moeilijker.

We stopten regelmatig bij mooie laguna's met massa's flamingos en er waren constant mooie panorama's. De natuur is er zo uitgestrekt! Je kan er uren rijden zonder iets of iemand tegen te komen. We stopten aan thermische baden, ik besloot op die hoogte niet te zwemmen omdat dit het risico op hoogteziekte verhoogt, en aan een geiser met sulfaat, wat een geur!! Fijn om eens van dichtbij te zien maar ik word nog misselijk als ik er aan denk.

Het was erg warm en 's avonds ijskoud! We sliepen erg basic in een mini-dorpje. Vieze wc's, 2 wasbakken voor veel mensen, geen water in de douche, bedden met gebruikte lakens, enkel elektriciteit tussen 19 en 21u en vooral erg onvriendelijke mensen. Het flessenwater was er uitverkocht maar we mochten geen water voor de volgende dag koken. Ik had gelukkig waterzuiveringstabletten bij.

Ook de tweede dag reden we nog een heel stuk door de woestijn, we passeerden enkele laguna's, rotsformaties en mini-dorpjes. We lunchten in the middle of nowhere, met een soort chinchilla, en net dan begint het te onweren en te regenen. Je kan hier echt vier seizoenen in één dag hebben :-) Van super heet, tot nat en ijskoud. Na een lange rit arriveerden we in Uyuni, het stadje. De hostel was iets minder basic, we konden eindelijk douchen! We gingen vroeg slapen want om 4u mochten we alweer opstaan!

Op de derde dag stonden we om 5u 's morgens op de zoutvlakten, pikkedonker, enkel de maan gaf wat licht. Een vreemde beleving, je weet dat je op een gigantische zoutvlakte staat maar je kan niet bevatten hoe ver deze wel reikt. Gezien het regenseizoen staat er al een 5 cm water. Enkele vonden de moed, en hadden enkel all stars, om op blote voeten de zoutvlakten te betreden, ijskoud! Ik heb fijn mijn wandelschoenen aangehouden :-) Een uurtje later kwam de zon op en werd de prachtige Salar de Uyuni zichtbaar, wauw! Natuurlijk konden de typische foto's niet ontbreken :-) Nadien bezochten we 'Cementerio de Trenes', het kerkhof van de treinen :-) en dat was meteen de laatste stop van onze 3-daagse.

We werden in Uyuni afgezet en iedereen volgt weer zijn eigen weg, sommige reisden naar La Paz, anderen keerden terug naar San Pedrode Atacama. Ik besliste om twee nachten in Uyuni te blijven én in een hotel: La magia de Uyuni! :-) Zalig om na vier en halve maand reizen een eigen kamer én badkamer te hebben, niet te moeten opruimen en alleen in een tweepersoons bed te kunnen slapen :-) Enerzijds ben ik gebleven om mijn was te (laten) doen, dit was echt nodig na zo veel zand en zout, en anderzijds om na te denken: de ene dag was ik er van overtuigd dat ik terug naar Salta zou keren, de andere dag dat ik zou verder reizen... . Uiteindelijk heb ik er vandaag voor gekozen om verder door Bolivia te reizen: Potosi, Sucre, La Paz, Rurrenabaque, ... .

Bolivia lijkt op het eerste zicht niet zo goed bij mij te passen maar we geven het een kans :-) De bevolking lijkt onvriendelijk en vooral erg triest. Ik mis muziek, warmte, gezelligheid en openheid. Mensen antwoordden kort als je iets vraagt, ze lijken niet echt behulpzaam te zijn. Ik moet hier duidelijk mijn weg nog zoeken. Hopelijk weten de Bolivianen mijn eerste indrukken om te buigen :-)

Morgen (vrijdag) neem ik om 10u de bus richting Potosi, een 5u van Uyuni. Ik ben benieuwd voor mijn eerste Boliviaans bus-avontuur! 

Enkele weetjes:

* je moet hier altijd en overal je eigen wc-papier bij hebben OF je moet het zonder stellen :-)

* je kan gewoon op straat een rol wc-papier kopen

* de gemiddelde Boliviaanse vrouw loopt vlot onder mijn armen door

* 90% van de vrouwen hier heeft twee vlechten die tot aan hun poep of lager reiken

* de gemiddelde Boliviaanse man is zo groot of kleiner dan mij

* op de markt liggen al de spullen op de grond en daar zitten de vrouwen dan tussen, wetende dat het hier regenseizoen is...

 

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Uyuni»

3-daagse San Pedro de Atacama - Uyuni (189)

16 Januari 2014 | Zuid-Amerika | Bolivië | Laatste Aanpassing 16 Januari 2014

  • La magia de Uyuni
  • Dag 3 - Cementerio de Trenes
  • Dag 1 - Laguna Verde
  • Dag 3 - Salar de Uyuni

 

Plaats een Reactie

ellen Wij waren in 2012 in Bolivië. Verlenging van je 30 dagen Visa on Arrival kan heel gemakkelijk in een immigratie kantoor. Wij deden dit in Rurrenabaque. Rurre is trouwens niet te missen. :-) Geplaatst op 27 Januari 2014

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking