Reisverhaal «Los médicos brujos @ La Paz»

Zuid-Amerika | Bolivië | 1 Reacties 01 April 2014 - Laatste Aanpassing 03 April 2014

La Paz, part II... . Op zondag deed ik niets bijzonder, ik bracht orde in mijn spullen, hing wat rond en eigenlijk wist ik gewoon niet waar te staan, gaan of zitten van de jeuk! Ik ging vroeg slapen maar 't was toch een korte nacht, met dank... aan de jeuk! Vreselijk!

Op maandag bracht ik mijn was naar de wasserij. Ik ga niet meer kunnen wennen aan wassen, strijken, poetsen, koken, ... . Alles wordt hier voor mij gedaan, wat een luxe :-) Nadien deed ik de extended tour omdat ik het echte, niet-toeristische La Paz wel eens wilde zien, wat een avontuur!! We gingen met het openbaar vervoer naar het kerkhof. Toevallig waren daar net twee begrafenissen aan de gang. Een vreemd weetje: daklozen gaan in lege graftombes slapen als het regent. Verder liggen er enkele presidenten begraven, zag ik een oude cholita in het midden van een pad haar grote (!) behoefte doen en als je wilde zongen twee oude cholitas een lied voor een dierbare overledene. Ik heb bewust niet gevraagd om voor onze papa te zingen want dan zou ik daar staan snotteren. Al vond ik dat achteraf wel wat jammer... . Nadien gingen we een ijsje eten waar mensen na de begrafenis een ijsje gaan eten, een bizarre beleving.

Hierna namen we de mini-bus naar El Alto, de 'boven'-stad. We wandelden door de buurt waar de heksendokters en andere 'bijzondere' mensen in mini-hutjes 'werken'. Er staan vele vuurkorven om de offers te verbranden. We wandelden naar een mirador, El Alto heeft omwille van de 'bouwstijl' best veel weg van een favella. Je voelt goed dat je daar ook zeker niet alleen moet wandelen. Bij het teruggaan zei de gids ineens dat we per twee naar de heksendokter zouden gaan. Ik zei lacherig dat het oké was, de man zou onze toekomst in cocabladeren lezen :-) Het eerst wat die mens mij weet te vertellen is dat ik een kwaal heb waar ik mee naar de dokter moet, wetende dat ik er de hele dag over nadacht om naar het ziekenhuis te gaan omdat mijn knie echt veel pijn doet (en nee, de man heeft mij niet zien wandelen). Verder wist hij mij te vertellen dat ik er over nadenk om in het buitenland te gaan wonen. Hier & daar wist ie mij nog te verrassen, ik was best onder de indruk :-) Net zoals de andere reizigers, vreemd!

Nog niet goed wetende wat mij 'overkwam' en vol ongeloof wandelden we naar de heksenmarkt, daar zie je pas offers: van lama's, wilde katten en andere (grote) dieren die ik niet herkende. We werden daar serieus bekeken en voelden ons niet echt welkom dus geen foto's... . We wandelden verder naar de gevaarlijkste buurt van El Alto (het zou de 2e gevaarlijkste buurt van Zuid-Amerika zijn maar dat lijkt mij straf) en ik keek mijn ogen uit. Wat een chaos, van verkeer tot prostitutie, daar tussen wordt dan gestolen materiaal verkocht en je ziet er mensen waar je best niet mee kan sollen. We wandelden verder over een markt, veel (lama) vlees, vis, bergen fruit en groenten, ... en incl. de typische geur.

Daarna stapten we opnieuw in de mini-bus en reden we ons vast in blokkades en stakingen. 2u (!) later en na veel bochten, tegen het verkeer inrijden, getoeter & gevloek, gingen we onze welverdiende Pisco Sour drinken. Wat een boeiende tocht!

Dinsdag besloot ik toch maar om naar het ziekenhuis te gaan maar omdat ik deze keer naar een privéziekenhuis wil, moest ik eerst de verzekering contacteren, wat een circus! Uiteindelijk heeft Annemie hen gebeld, zijn er vele mails gestuurd en was ik 's avonds nog niet in het ziekenhuis geraakt. Ze willen mij na een ziekenhuis op 2u van hier sturen, uiteindelijk toegestemd als zij de taxi regelen én betalen. Dit zouden ze doen en woensdag zou ik er dan moeten geraken.

Ondertussen zijn er nog steeds stakingen en protesten, de (toegangs)wegen zijn afgesloten en ik zit dus vast. Ik dacht er over om nog enkele dagen naar Coroico of Sorata te gaan maar uiteindelijk ga ik rechtstreeks naar Copacabana, ik denk dat ik best ook wat kan rusten om zo kort mogelijk op de sukkel te zijn :-) Ik moet voor de 13e Bolivia verlaten en ga gewoon nog even 'vakantie' nemen alvorens naar Peru te reizen. 

Ik ben in een Bentley, met privéchauffeur en een dokter, naar een ziekenhuis geweest. Een openbaar ziekenhuis maar ik werd door de Prof. van Traumatologie ontvangen en diende nergens te wachten (ook wel beschamend als enige niet-Boliviaanse). Uiteindelijk heb ik niet zo'n goed nieuws. Na radiografieën blijkt dat er een probleem met mijn knieschijf is, er is te weinig spatie met het bot, met ontstekingen tot gevolg. Om dit te voorkomen zou er een operatie nodig zijn. Ik heb meteen gezegd dat ik geen operatie in Zuid-Amerika wil maar dit blijft wel het advies... . Desnoods in België.

Ondertussen heb ik een zeer stevige knieband en medicatie om de ontsteking te verhelpen. Maar dit is maar een tijdelijke oplossing en de ontstekingen zouden terugkeren omdat er niets aan mijn knieschijf verandert... . Ik zou ook naar de kiné moeten maar gezien ik reizende ben, kan dit voorlopig niet. Misschien wel als ik ergens wat langer blijf, vermoedelijk over 2 maanden in Ecuador. Ze stelden eerst een soort open gips voor van mijn enkel tot aan mijn poep, daar heb ik gauw een stokje voor gestoken. Nadien wist de Dr. te vertellen dat de meeste patiënten niet zo mondig zijn, oeps!

Ff een dumper maar we komen er weer wel door. Heb hen ook gevraagd om mijn Dr. in België te mailen en ik heb hem gemaild om advies te vragen. Ik wil vooral weten of ik zo tot januari kan reizen zonder meer schade aan te brengen.

Er zijn nog steeds stakingen en protesten maar er is een waterkans dat ik naar Copacabana kan gaan, mijn laatste stop in Bolivia. Dit zou de enige weg zijn die 'open' is of waar je door kan geraken. Ik ga proberen om deze namiddag (donderdag) de bus te nemen. Ik ben benieuwd!

De foto's van de laatste dagen staan bij in het album van La Paz.