Reisverhaal «Cotopaxi & Quilotoa @ Latacunga»

Zuid-Amerika | Ecuador | 0 Reacties 08 Juli 2014 - Laatste Aanpassing 12 Juli 2014

Na een busrit van een kleine twee uur werd ik in Latacunga, langs de kant van de weg, afgezet, tof! Geen taxi te zien, gaan vragen of iemand een taxi wilde bellen, 'nee' dus dan maar wachten... . Na een half uurtje passeerde er gelukkig een taxi, hij was duidelijk niet blij om op een zondag te moeten werken maar goed, ik was al lang blij dat ik in Hostal Tiana zou geraken :-)   

Na de check-in ben ik wat gaan rondwandelen maar Latacunga is echt leeg en muisstil op zondag, eng! Uiteindelijk heb ik een pizzeria gevonden die open was, ik was er de enige klant :-) Ik at er een lekkere pizza, zocht een hele tijd naar een supermarkt en keerde terug naar de hostel.

Maandag ging ik naar de vulkaan Cotopaxi, ik boekte een tour die tot de eerste gletsjer, op een goede 5000m, zou gaan. Ik zou niets bijzonder nodig hebben, gewone kleding en een regenjas zouden oké zijn. Verder dacht ik daar niet over na :-) Samen met 3 andere dames begonnen we, in de sneeuw, op 4300m aan de tocht! Geen lachertje, vooral door de sneeuwstorm, hagel en extreme wind. Twee dames stonden daar op hun sportschoenen, zij hadden van de eerste minuut natte voeten. Ik na een half uurtje ofzo, mijn wandelschoenen hebben te veel doorstaan om nog waterdicht te zijn :-) Maar goed, we beten door en arriveerden na anderhalf uur aan de eerste halte, een refugio (die gesloten was). Al de andere groepen keerden terug, onze gids stelde voor om per 10 minuten te bekijken of we nog verder wilden gaan. Ijskoud, kletsnat en ieder is op zijn beurt gevallen MAAR een 45 minuten later arriveerden wij aan de gletsjer! Doel bereikt :-) Terecht trots! :-) We hadden natuurlijk geen uitzicht maar wilden vooral ook snel naar beneden: glijden, vallen en weer opstaan, ... en een goed uur later stonden we beneden :-)

Dinsdag ging ik met de twee dames, een moeder en dochter uit Australië, die ik de dag voordien leerde kennen en een meisje van Zwitserland, naar Quilotoa, een krater meer. We wilden zowel in de krater naar beneden gaan als rond de lagune wandelen. Maar gezien we weer goed voorbereid waren, wisten we niet dat de bus 2u tijd nodig had om daar te geraken... en natuurlijk ook om terug te rijden. Omdat ik nadien nog naar Quito zou reizen, besliste ik om enkel in de krater te gaan en er niet rond te wandelen. Pittige afdaling maar met mooie uitzichten op de lagune, wat een bijzondere kleur, en een leuke terugkeer mét ezel :-) Kwestie van mijn knie te sparen maar ik vond het ook gewoon fijn :-)

We misten de rechtstreekse bus naar Latacunga en liften (betalend) naar het volgend dorpje. Het meisje in de auto toonde opvallend veel interesse in België en liet een opening tot vragen stellen over Ecuador. Zo ontdekte ik dat de meeste jongeren (in de bergen) op hun 14e trouwen en apart gaan wonen. Een jaar later volgt meestal de eerste baby. Eens meisjes een relatie hebben, gaan ze niet meer naar school. Jongens gaan niet meer naar school eens ze getrouwd zijn. Beiden werken om in hun levensonderhoud te voorzien. De meisjes kiezen er blijkbaar ook zelf voor om nog traditioneel gekleed te gaan. Een toffe babbel! Zelf is dat meisje 16 jaar en kiest ze er bewust voor om geen relatie aan te gaan, ze wil graag lang naar school en studeren. Hopelijk lukt het haar! :-)

Eens terug in Latacunga nam ik de bus naar Quito. Hier arriveerde ik rond 19u vanavond.